http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song101.html หยาดเพชร.. ................ อรุณแรกอีกครา.. *อมรเบิกฟ้า* กำลังคลี่ดวงพวงชมพูหวานบานพราว สดฉ่ำพรำน้ำค้างเต็มกระถาง ที่.. แขวนไว้ให้ระย้ำย้อยใต้ตอไม้มะม่วง ที่เพิ่งถูกโค่นลง ให้เจ้าของปลงอนิจจัง เลิกหวังหวาน และ.. เลิกฝากรานโศกในดวงฤดี... ที่มิอยากยึดมั่นถือมั่นให้จางคลาย... เพราะ.. ถึงมาตรแม้นเป็นต้นไม้ในภักดิ์ ที่เป็นดั่งร่มรักทายทักใจมานานปี มานานวัน และ.. ได้ใช้รจนาฝากฝันปันดี พลีธรรมชาติมาในหลากราวเรื่องก็ตามที หากโลกนี้ยังมีดอกความดีที่คงมากมีค่า ที่เรียกกันว่าดอกศีล ทาน ภาวนา งามเสียยิ่งกว่าจะมาเสียใจ.. เพราะ อย่างไร อย่างไร ดอกไม้งามในดวงใจดั่งเพชรพราวก็จักมิมีวัน ร่วงโรยฤาใครมาขโมยไปได้.. หากมีเพียงบางคราเท่านั้นที่ เจ้าของยืนอ้อยสร้อยปรอยปรายตาเหว่ว้า ราวกับว่า.. กรายกิ่งไหว ยังเคยฝากรอยใจพริ้งพราวให้..ลบลืมหนาวใจ ยามแลไปพบ *รังนกน้อยในดวงใจ*.. ที่.. เคยเห็นจนเจนตาชินใจประทับใจเพียงนั้น ด้วยดวงใจรักกรุณา จนเสมือนว่า.... รวงรังแห่งรักนั้น ได้ปันพลี ความเอื้อโอบมาให้ใจดวงละมุนได้อุ่นไอไปด้วยกัน ในทุกทิวาวัน ราตรีกาล... ทุกยามแล้งสิ้นไร้น้ำใจใคร สักคน มา.. เกื้อกมล..มาเข้าใจ... ในเหงางามแสนเงียบสงบ ยามพลบลำพัง และกับ... โลกหนาวยามเช้านี้... ที่ยังมาเยือนแย้ม มาแต้มใจ มาไหวฝากสอนสัจจธรรมแม้นจะเพียงแสนสั้น... ราว... ฤดีคน..ที่หมุนวนไม่รู้จะสักกี่หนต่อวัน ทั้ง.. ฝันดี ฝันร้าย ทั้งรานร้าวเศร้าหมอง ทั้ง...ครองสุขทั้งทุกข์ร้อน เดี๋ยวร้องไห้ เดี๋ยวหัวเราะ เดี๋ยวอ่อนหวานอ่อนไหว ให้... ทุกหัวใจดวงอรชร ควรรู้วางรู้ว่าง ให้ซึ้งซาบสอนสัจจะจิต ดั่ง.. รับบทละครโลกย์ละครชีวิต มิซ้ำโศก..สักฉากตอน.. จนกว่า.. ดวงชีวาชีวีจะอำลาโรงละครโลก..นี้ ลงโลงกรรม เป็นนิรันดร์ แล้วกลับมาวนซ้ำรอยวิบาก ยากจะหนีพ้น .. หากไปหลงโลกย์สมมุติหลงลมมายา ก็คงนานช้ากว่าจะผุดผลิพ้นโคลนตมปลักใจ หาก มิเพียรค้นพบทาง..สว่างไสวสะอาดสงบ จนจิตพบความกระจ่างแจ้ง ให้แสงพร่างนั้นนำทาง ให้รู้วาง.. มิรับรกมาเปื้อนปกแปดเปื้อนในดวงใจ..จนใสหาย ได้ยิน..*บทเพลงหยาดเพชร*.ในคะนึง แล้ว... เลยจึงรจนาบทกวีบทนี้ออกมา ด้วยหยาดน้ำตาที่กำลังเอ่อซึมด้วย บางสิ่งที่แสนซาบซึ้งตรึงใจ พลีให้กับ... *ใจดวงงามดวงดี* ดวงที่..*มีดอกศีล ทาน ภาวนาบานประดับใจ* ให้มีใครคนมากมาย อยากได้ไว้ครอบครอง จับจองบูชา ด้วยรู้ค่าคนค่าเพชรแท้ *อัญมณีจิต* ที่ แสนไสวพร่างสว่างพราว ราวมณีรุ้งอัน..อะคร้าวเหนือมณีดวงใด ด้วยดวงใจอันแสนพลีให้...อย่างไร้ร้องขอ... พร้อมกราบพระด้วยหยาดน้ำตา ท่ามแสงเทียนแจ่มจ้า ถวายมาลัยมะลิบูชา เพียงอธิษฐานจิต *ปรารถนาใดในชีวิตที่ดี... จงย้อนพลีคืนกลับ... ให้แด่เธอ..ผู้เป็นที่รักนิรันดร์...สมดั่งฝันดั่งหวังด้วยเทอญ... .................. เธอคือเพชรกลางใจพร่างพราย เธอคือดวงดอกไม้อรชรอ่อนหวาน เธอคือน้ำใสระรินธาร เธอคือน้ำผึ้งหวานแม่ยอดรัก เธอคือความหวังประดับหล้า เธอคือนางฟ้าแสนงามโลกประจักษ์ เธอมีธรรมทาน งามพร้อมภักดิ์ เธอคือรักในดวงใจไพรเทพี... เธอมีหยาดน้ำใจดั่งน้ำค้าง เธอรินพร่างลบโศกแด่โลกนี้ เธอเพียรสร้างเพียงงามใจงามชีวี เธอพร้อมพลีเมตตากรุณารัก เธอคือกาลหวานหอมถนอมขวัญ เธอคือวันคือคืนชื่นฉ่ำนัก เธอคือดาวพราวแสงด้วยแรงรัก เธอคือศักดิ์คือศรีชาติประกาศคุณ เธอคือกุลสตรีที่งามจิต เธอสนิทแนบเนาตราบโลกหมุน เธอคือดอกไม้ประดับใจไหวหอมกรุ่น เธอคืออุ่นลบหนาวคลายยามใกล้ชิด เธอคืองามเกินกว่าที่ตาเห็น เธองามเย็นงามเหนือหล้าฟ้านิรมิต เธอคือดอกศีลล้ำค่าดั่งทองทิพย์ เธอคุ้มจิตคุ้มใจคุ้มขวัญไพรเทพี ตราบชีพนี้เป็นนิรันดร์..... ............ http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song101.html หยาดเพชร เปรียบ เธอเพชรงามน้ำหนึ่ง หวาน ปานน้ำผึ้งเดือนห้า หยาด เพชร เกล็ดแก้ว แวว ฟ้า ร่วง มา จากฟ้า หรือไร หยาด มาแล้วอย่าช้ำโศก ปล่อย คนทั้งโลกร้องไห้ หยาด เพชร เกล็ด แก้ว ผ่อง ใส นั้นอยู่ไกล เกิน ผูก พัน แม้ ยามเพชรหยาดจากฟ้า ร่วงลงมา ฟ้าคง ไหว หวั่น ดวงดาวก็พลอยเศร้า โศก ศัลย์ มิอาจกลั้น น้ำตา อา ลัย เอื้อม มือคว้าหยาดเพชรแก้ว เผลอ รักแล้วจึงฝันใฝ่ หยาด เพชร หยาดละออง ผ่องใส แม้นอยู่ใน ความ มืด มน แม้ ยามเพชรหยาดจากฟ้า ร่วงลงมา ฟ้าคง ไหวหวั่น ดวงดาวก็พลอยเศร้า โศก ศัลย์ มิอาจกลั้น น้ำตา อา ลัย เอื้อม มือคว้าหยาดเพชรแก้ว เผลอ รักแล้วจึงฝันใฝ่ หยาด เพชร หยาดละออง ผ่อง ใส แม้นอยู่ใน ความ มืด มน...
พุด 10 ม.ค. 2549 10:04 น. - ID 85015 
1417
5
0
10 มกราคม 2549 10:25 น. - comment id 552227
......................namsai.................... เธอคือใคร?? งดงามได้ปานนี้.. คงไม่มีใครเกิน.. แม่ของฉันแน่แท้แล้ว.. ......................................................
10 มกราคม 2549 12:43 น. - comment id 552261
มาด้วยความรักและคิดถึง..นะคะพี่พุด
10 มกราคม 2549 12:48 น. - comment id 552267
เธอนั่นหรือคือมณีที่มีค่า สูงสง่าเทียบหงส์จำนงขวัญ เธอมีค่ายิ่งกว่าดวงตะวัน ที่ข้าฝันเฝ้าชิดเพราะคิดปองชอบคำว่า \"หัวใจอรชร\" จังเลยค่ะพี่พุด คิดถึงพี่นะค่ะ
10 มกราคม 2549 14:01 น. - comment id 552309
แล้วสรุปว่าเธอคือใครกันละเนี่ย เง็ง
10 มกราคม 2549 15:13 น. - comment id 552371
แวะมาเยี่ยมครับผม
10 มกราคม 2549 15:43 น. - comment id 552381
เธอคือเพชรค่าล้ำนำชีวิต เธอคือมิตรแท้จริงที่ยิ่งใหญ่ เธอคือแสงส่องทางสว่างไกล เธอคือผู้สถิตย์ในดวงใจเอย เป็นกำลังให้พี่พุดค่ะ......
10 มกราคม 2549 18:31 น. - comment id 552442
สวัสดีคะ พี่พุดสุดรัก อ่านแล้วทำให้หัวใจ ฟองโตจังค่ะ... อยากเป็นบ้าง อิอิ คิดถึงพี่พุดนะค่ะ รักษาสุขภาพด้วยค่ะ
10 มกราคม 2549 23:50 น. - comment id 552518
.. สวัสดีพี่พุดหลังปีใหม่นะครับ
11 มกราคม 2549 20:00 น. - comment id 552652
สวัสดีค่ะพี่พุดกะเรกะร่อน เป็นดอกไม้พเนจร... ค่ะ เติมไม้เอกอีกตัวเป็นกะเร่กะร่อนก็เปลี่ยนเลย
น้อมใจรับดอกศีลไปช่อใหญ่ๆนะคะ ขอบคุณพี่พุดมากค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
