http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song18.html แสนแสบ ................ พอกันทีวันนี้นะที่รัก พอเพียงรักเพื่อช้ำแล้วเลยผ่าน แสนโศกใจศรัทธาขวัญรอมานาน ภักดิ์ผันผ่านนานปีคือมายา เราจากกันวันนี้นะที่รัก ไม่ต้องทักต้องถามตามห่วงหา มันสายเกินหันหลังกล่าวคำลา โลกเหว่ว้าวิปโยคแสนโศกใจ ฉันเดียวดายดายเดียวเปลี่ยวและเหงา เหมือนหลงเงาหลงฝันหวั่นหวามไหว รอนาทีสบตาเศร้าเลือนหนาวใจ แล้วทำไม....ยิ่งเหน็บหนาวเศร้ากว่าเดิม....!!!!!! ................... พอ...ชื่อพอเพียง หากวันนี้กลับทำบางสิ่งที่ไม่เพียงพอ และไม่เหมือนชื่อพอเพียงที่แสนเป็นมิ่งมงคล เพราะวันนี้พอ..กลับวอนขอ..ความเมตตา จากคุณ..คนดี คนที่สอนพอเสมอมาว่า.. ทำอะไรกับใครแล้วอย่าคาดหวัง หากเราคิดว่าทำดีแล้วก็ต้องได้ดี ไม่มีวันที่ปลูกมะม่วงมันส์แล้วจะกลายพันธุ์เป็นแตงโมไปได้.. แต่..นาทีนี้ พอ..ขอเถียงเลี่ยงบาลี ว่าสิ่งที่คุณพูดมันไม่ถูกไม่จริง เพราะ.. พอเพียรปลูกกอรักรินรดด้วยน้ำรักภักดี..พลีให้ แล้วไยดัน..กลายกลับร้าย..กลายเป็นกอระกำ...ให้แสนช้ำตรมไปเสียได้ คุณว่าจริงไหม...ใช่ไหมล่ะ พอขอถาม..สักคำ... พอ..เลยไม่เข้าใจ ...และจะไม่มีวันเชื่อว่า ในความรักนั้นมีเหตุผลอีกต่อไป พอ.. ให้รักด้วยความดี แต่บางทียิ่งดียิ่งให้ กลับได้มาซึ่งความระทม ขมขื่น ที่คุณหยิบยื่นมาให้อย่างไร้ไยดี..ไม่มีหัวใจ..ไม่มีน้ำใจ.. และ.. มาตรแม้นรักนี้ที่พอพลีให้ไป เพียงเพื่อสอนสัจจะใจ ให้รู้มีน้ำใจสวยใสเย็นแสนงาม รู้การกตเวทิตาคุณ รู้เกื้อการุณย์แด่โลกและเพื่อนมนุษย์ แด่ผองชนคนยากไร้ ให้ได้รับน้ำรักรินรด หวัง.. แตกช่อ ก่อกมลกระจายตระการ ผ่านดวงดอกความดีที่แสนงอกงาม ที่... คือความศรัทธาความเมตตา อันแสนมากล้นค่าที่แสนจีรัง..ยั่งยืน.. เพื่อคืนให้โลกนี้ที่ดีกว่า.. แต่.. คุณก็ยังทำหน้าที่มิได้ ฉะนั้นแลเช่นฉะนี้ พอ..จึงใช้สมองตรองอีกที..ว่า... นับเนื่องจากนาทีนี้.. ในจิตดวงดี ดวงพอ..ของพอ..ควรพอ..เสียที.. กับ...รักนี้..ที่เคยให้คุณคนดีด้วยหัวใจ..ซึ่งไม่มีหัวใจ.. ที่แปรใจ..ที่เปลี่ยนไปแล้ว..ใช่ไหมเล่าเอย...! ........................... http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song18.html แสนแสบ อกพี่กลัดหนอง พี่หมองดั่งคลองแสนแสบ เจ็บจำดังหนามยอกแปลบ แปลบ แสบแสนจะทน โอ้ว่ากังหัน ทุกวันมันพัดสะบัดวน อยากจะรู้จิตคน จะหมุนกี่หนต่อวัน ย่างเดือนสิบสอง ฟากคลองเจิ่งนองน้ำหลั่ง อยู่ไกลกันคนละฝั่ง ฝั่ง ยังร้องสั่งกัน สิ้นเดือนสิบสอง น้ำนองแห้งคลองขอดพลัน สิ้นความรักจากกัน เหมือนกังหันเปลี่ยนทางลม แสนแสบ แสบแสนเปรียบแม้นชื่อคลอง นี่คือโลงทองของเรียม ขวัญ เขาฝากชีพจม แต่คลองยังช้ำ เหลือไว้แต่น้ำขุ่นตม พี่จึงช้ำจึงช้ำขื่นขม ขม ตรมเสียกว่าคลอง เจ้าจากพี่มา เจ้าลืมทุ่งนาฟ้ากว้าง เจ้าลืมฟากคลองสองฝั่ง ฝั่ง ลืมทั้งทุ่งทอง จวบจนบัดนี้ มิเห็นมีน้ำเจิ่งนอง ชื่อว่าแสนแสบคลอง เหมือนคนหมองต้องแสบแสน เจ้าจากพี่มา เจ้าลืมทุ่งนาฟ้ากว้าง เจ้าลืมฟากคลองสองฝั่ง ฝั่ง ลืมทั้งทุ่งทอง จวบจนบัดนี้ มิเห็นมีน้ำเจิ่งนอง ชื่อว่าแสนแสบคลอง เหมือนคนหมองต้องแสบแสน
พุด 19 ธ.ค. 2548 22:32 น. - ID 84410 
915
4
0
20 ธันวาคม 2548 08:14 น. - comment id 547844
สวัสดีค่ะ พี่พุดสุดรัก พอแล้ว พอเพียงแค่นี้สุดที่รัก แม้เจ็บหนัก...หัวใจฉันมันไหว ไม่มีเธอเคียงไม่เห็นเป็นอะไร ไปเถิดไป...หากเธอเผลอปันใจ... พอแล้ว กับการที่ต้องทน เจ็บกล้ำกลืน...
20 ธันวาคม 2548 14:37 น. - comment id 547953
ฉะนั้นแลเช่นฉะนี้ พอ..จึงใช้สมองตรองอีกที..ว่า... นับเนื่องจากนาทีนี้.. ในจิตดวงดี ดวงพอ..ของพอ..ควรพอ..เสียที.. กับ...รักนี้..ที่เคยให้คุณคนดีด้วยหัวใจ..ซึ่งไม่มีหัวใจ.. ที่แปรใจ..ที่เปลี่ยนไปแล้ว..ใช่ไหมเล่าเอย...! %%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%% ดาชอบ..บทนี้จังค่ะพี่พุด... ระลึกถึงพี่พุดเสมอมาค่ะ...หวังใจว่าพี่พุดคงจะสบายดีนะค่ะ... ใจเบิกบาน..ตลอดกาลนะค่ะพี่พุดคนงาม...
20 ธันวาคม 2548 16:37 น. - comment id 547984
มาอ่านสิ่งดีๆๆจากพี่พุดคนสวยจ้าาาา
20 ธันวาคม 2548 19:01 น. - comment id 548019
มาอ่านของพี่ด้วยครนนนนน
20 ธันวาคม 2548 19:05 น. - comment id 548023
พอแล้วพอขอหยุดไม่ขุดต่อ ใจเธอหนอลึกแท้และดำหลาย ฉันเฝ้าขุดมุดหาจนตาลาย แต่สุดท้ายเธอแอบถมฉันจมเอย
21 ธันวาคม 2548 06:46 น. - comment id 548131
พี่พุดคะ โอเล่อ่านแบบกวาดสายตาเพราะปวดตาเหลือเกิน ... ใส่คอนแทคเลนส์มากกว่า 12 ชั่วโมงและเพิ่งถอดค่ะ โอเล่ยังไม่ได้นอน เลยไม่ค่อยมีสมาธิในการจับความสิ่งใดเท่าไรนัก แต่ก็ยังทันเห็นบางสิ่ง พอ..เลยไม่เข้าใจ ...และจะไม่มีวันเชื่อว่า ในความรักนั้นมีเหตุผลอีกต่อไป ฉะนั้นแลเช่นฉะนี้ พอ..จึงใช้สมองตรองอีกที..ว่า... นับเนื่องจากนาทีนี้.. ในจิตดวงดี ดวงพอ..ของพอ..ควรพอ..เสียที.. กับ...รักนี้..ที่เคยให้คุณคนดีด้วยหัวใจ..ซึ่งไม่มีหัวใจ.. ที่แปรใจ..ที่เปลี่ยนไปแล้ว..ใช่ไหมเล่าเอย...! โอเล่กำลัง งง ... กึ่งๆจะคิดอะไรไม่ออก แต่ก็เห็นว่า พอ ... คือชื่อบุคคล ได้แต่หวังว่าคงไม่ใช่นามแทนตัวพี่พุด อันความรักนั้นงดงาม แม้จะเจ็บเศร้าร้าวไปบ้าง แต่เราก็ยังเก็บเกี่ยวความสดใสและอีกหลากคุณค่าในชั่วขณะที่มีรัก ไปนอนก่อนนะคะพี่พุด โอเล่ขอให้พี่พุดมีความสุขทุกวันคืน อรุณสวัสดิ์ค่ะพี่
21 ธันวาคม 2548 08:44 น. - comment id 548137
..มาฟังเพลง คร้าบ..
21 ธันวาคม 2548 11:01 น. - comment id 548199
พอเดี๋ยวเดียวประเดี๋ยวก็ขออีก จะหลบหลีกไปไหนก็ไม่พ้น เพราะว่าอยู่ด้วยกันเพียงสองคน ให้จนล้นยังไม่พอเลยหนอใจ อย่าไปเชื่อเขาเลย คนที่บอก พอ น่ะ อิอิ คิดถึงพุดพัดชา ไม่รู้จักจะพอเลยเชี่ยว
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
