......ในโลกนี้เห็นจะมี ..หนึ่งในล้าน ซึ่งพ้องพานเป็นคู่ชูชิดชื่น รักต่างต่างผ่านไปมิยั่งยืน แม้นจะรักปานจะกลืนล้มครืนครัน... ......ทุกวันนี้จึงอยู่ดูหน้าที่ เป็นภรรยาของสามีมิแปรผัน สนองคุณชุบเลี้ยงเสี่ยงชีวัน เข้าปิดกั้นครหานินทาใด... .....จึงนอบน้อมพร้อมพรักประจักษ์แจ้ง สำนึกแล้งเมตตา..มาอาศัย ที่วันเก่าผ่านแล้วก็ผ่านไป เหลือแต่รอยหมองไหม้..ไข้น้ำตา.. ชุบชีวัน
19 ธันวาคม 2548 19:30 น. - comment id 547748
คนแรกเด้อ... อ่านแล้วนึกถึงพ่อกันแม่จัง เอ เกี่ยวกันไหมเนี่ย
20 ธันวาคม 2548 00:59 น. - comment id 547797
.......มีอยู่คนแสนทนอยู่บนโลก ..เอาแขนรับเลือดโชกก็ทนไหว เข้าโอบกอดกำบังเราทั้งใจ ปกปักรักษาไว้..ไม่ห่างเลย ขอนำบทที่เขียนตอบ ไว้ในกลอนก่อนหน้า http://www.thaipoem.com/forever/ipage/poem84353.html มาตอบที่นี่ค่ะคุณเจ้าพานฯเบอร์สี่(นะคะ)
20 ธันวาคม 2548 16:44 น. - comment id 547989
นับว่ามีโชคแล้วครับ...
20 ธันวาคม 2548 18:36 น. - comment id 548004
ท่องเที่ยวไปในโลกกว้างหาทางรัก อย่างเหนื่อยหนักจนพบประสบเห็น รักษารักไว้หนอก็ยากเย็น หรือจะเบนหลบหนีไม่มีแฟน
20 ธันวาคม 2548 22:19 น. - comment id 548085
มาเป็นกำลังใจให้ครับพี่ทิกิ รักแสนรักหักลาแล้ว เหมือนคลาดแคล้วบ่วงแห่งโลก สุขทุกข์เวียนวนวันโศก ธรรมโบยโบกสุขแท้เอย สวัสดีครับ