คนสองคน ..เดินหันหลังแล้วบอกลากัน ไม่มีการอธิบายเหตุผลในการลาจาก ... คนสองคน..เดินจากกันทั้งที่น้ำตาพร่าพรายในสองตา แต่คนสองคนก็ไม่มีคำอธิบายให้กันในสิ่งที่กำลังเริ่มต้น .... คนสองคน...ไม่มีใครหันหลังกลับไปมองใคร ต่างเดินไปข้างหน้าอย่างโดดเดี่ยว.... รู้สึกอ้างว้างบนทางเดินมั๊ย.. นานเท่าไหร่แล้วที่คนสองคนจูงมือประคองกันเดิน ล้มลุกคลุกคลาน..ฝ่าฟันอุปสรรคนานับมาด้วยกัน ... ต้นไม้หลากสี ดอกหญ้าที่ชูช่อ..เป็นพยานในความผูกพันของคนสองคน ในวันนี้ดอกหญ้าดอกเก่า ...ที่เริ่มจะเหี่ยวเฉา ต้นไม้ผลัดใบกลายเป็นสีส้ม...กำลังร่วงแล้ว ... ความไม่เข้าใจ...การไม่พยายามอธิบายความคิดที่มีอยู่ ทำไมไม่เปิดใจรับ..ความคิดของคนข้างๆ การเดินหันหลังแล้วลาจาก... มันเป็นการทำร้าย...ทำลายความสุขในหัวใจของคนสองคนมั๊ย หรือว่าสุข..ที่ต้องเดินทางจากลา...แล้วปล่อยให้น้ำตาไหลทำไม หันหน้ากลับมา..พูดคุยหาเหตุผล แห่งความไม่เข้าใจ....ประคับประคองหัวใจกัน เพราะการหันหลัง..เดินจากลา มันทำร้ายใครๆหลายๆคน..มานานนักแล้ว คนสองคน...... หาเหตุผลให้หัวใจ.. หาเหตุผลให้ความรัก... หาเหตุผลให้ความเข้าใจ .......................................................................... อย่าให้ความไม่เข้าใจ..มาทำลายความผูกพันของคนสองคนเลย..
18 ตุลาคม 2548 00:37 น. - comment id 527990
หูยย นัสชอบๆ จัง แบบว่าอ่านแล้วได้คิด.. ^^
18 ตุลาคม 2548 07:44 น. - comment id 528436
ผมก็ชอบจัง
18 ตุลาคม 2548 09:47 น. - comment id 528502
หาเหตุผลให้หัวใจ.. ...หัวใจที่ด้านชา มักไร้เหตุผล... หาเหตุผลให้ความรัก... ...ความรัก มักไม่ต้องการเหตุผลและคำอธิบาย... หาเหตุผลให้ความเข้าใจ ...แต่ความเข้าใจ ต้องอธิบายด้วยเหตุผล... ผมคงอยู่ในประเภทที่ 1 และ 2 **พรรณนาได้ดีนะครับ**