ม่านผงคลีคลี่คลุมเป็นกลุ่มก้อน ลมเร่งร้อนร้อยร่างกลางพื้นหน หมุนปะทะคละคลุ้งฟุ้งสกล ใบไม้หล่นร่วงพราวคราวลมพรู ความอึดอัดกลัดกลุ้มก่อคลุมจิต เหมือนนิมิตร้ายรุมสุมตาหู ภาพและเสียงเรียงมาไม่น่าดู ลมอึงอู้ผงฝุ่นหนุนประดัง คำรามเปรี้ยงเสียงฟ้ามาก่อนฝน ยิ่งท่วมท้นวิตกปกปิดหวัง ใจก็พล่านตามลมที่ตึงตัง เฝ้าระวังเรื่องร้ายที่กรายมา ใจไร้สุขรุกรนบนเหตุการณ์ แล้วฟุ้งซ่านเดาไปในทิศา ลุ้นกับทิศทางลมที่โถมพา เมื่อใดถึงเวลาที่ฝนโปรย เช่นปัญหาครารอวินิจฉัย กระทบในลมร้อนซ้อนแห้งโหย ความกดดันบีบคั้นให้โอดโอย เหมือนแส้โบยสะบัดอึดอัดทรวง การรอคอย..ดั่งเครื่องทรมาน มีห้วงกาลเป็นกรงห้องขังหลวง และนักโทษก็คือใจทั้งดวง ที่ผูกพ่วงโซ่ฟุ้งซ่านการระแวง ยังไม่รู้ลมพรูในครานี้ จะมากมีน้ำฝนล้นระแหง หรือเป็นแค่ลมครางสร้างสำแดง ความระแวงวาดภาพใจไปเกินการณ์
พี่ดอกแก้ว 8 ส.ค. 2548 21:00 น. - ID 79519 
1257
27
0
8 สิงหาคม 2548 23:17 น. - comment id 501394
หน้าส่วนตัว
...โซ่รัด มัดตรึง ถึงฟุ้งซ่าน
เหมือนมาร ตามไล่ ให้คิดถึง
เหมือนห่วง บ่วงใจ ให้คำนึง
ไม่ตรึง ก็ตาย คล้ายๆกัน...
สวัสดีครับ
9 สิงหาคม 2548 00:46 น. - comment id 501420
ฟุ้งซ่าน...ปานโซ่มัดรัดดวงจิต ให้ผูกติดยึดตรึงซึ่งทุกข์เข็ญ ยิ่งแก้ยิ่งกระหวัดรัดแน่นเค้น ฤาเพราะเป็นที่ใจ...ไม่มั่นคง --------------------------------------------- นานๆ ได้เข้ามาอ่านค่ะ พี่ดอกแก้ว ยังไงก็สื่อได้ยอดเยี่ยมอยู่แล้ว แวะมาทักค่ะ
9 สิงหาคม 2548 05:35 น. - comment id 501442
ด้วยรอคอยความวุ่นวายไม่สงบ จึงพานพบความฟุ้งซ่านไม่หวานหอม คิดร้อยแปดพันเก้าเศร้าใจตรอม หาสิ่งย้อมคือสุราพามืดมน
9 สิงหาคม 2548 07:28 น. - comment id 501452
ยามฟุ้งซ่านปานโซ่มาตรึงตรวน ยามเรรวนเหมือนเชือกมาผูกรัด ยามย่ำแย่คล้ายมีแส้คอยตวัด ยามข้องขัดดุจสนด้ายในเรือโคลง ทุกข์ภายนอกตอกย้ำยามขัดสน ทุกข์กมลซ้ำเติมอย่างสุดโต่ง ทุกข์ในทรัพย์มากมายได้เพราะโกง ทุกข์จะโล่งโปร่งใจได้เพราะบุญ สุขภายนอกได้มาแค่ฉาบฉวย สุขภายในอำนวยช่วยนำหนุน สุขภายนอกได้มาก็ขาดทุน สุขภายในไม่สูญย์บุญส่งนำ ปล่อยวางเถอะความเหงารอยร้าวราน ปล่อยวางเถอะพันธนาการที่ตอกย้ำ ปล่อยวางเถอะโซ่ตรวนที่จองจำ ปล่อยวางเถอะช้ำและกลุ้ม...ที่กุมใจ มาเติมใช่เช่นเดิมครับพี่ดอกแก้ว..
9 สิงหาคม 2548 10:36 น. - comment id 501523
ความรัก .. ความห่างไกล ความไม่มีเวลาให้กันและกัน .. มันทำให้เกิดโซ่ฟุ้งซ่านได้ง่าย ๆ ค่ะ ...
9 สิงหาคม 2548 10:50 น. - comment id 501537
คล้ายดั่งโซ่ล่ามใจให้ฟุ้งซ่าน เหมือนหมอกม่านยามเดินเผอิญหน ช่างร้างไร้ใครชิดจิตร้อนรน เหมือนกมลบนเปลวเพลิงเริงอัคคีกลอนไพเราะและสวยงามด้วยความหมายค่ะ
9 สิงหาคม 2548 10:52 น. - comment id 501540
การรอคอย..ดั่งเครื่องทรมาน มีห้วงกาลเป็นกรงห้องขังหลวง และนักโทษก็คือใจทั้งดวง ที่ผูกพ่วงโซ่ฟุ้งซ่านการระแวง กานต์ชอบบทนี้จังค่ะพี่ดอกแก้ว ต่อไปนี้กานต์จะรอคอยแบบไม่ให้ทรมานค่ะ
9 สิงหาคม 2548 11:54 น. - comment id 501596
มาอ่านกลอนที่แฝงธรรม งดงามยิ่งครับ
แก้วประเสริฐ.
9 สิงหาคม 2548 12:42 น. - comment id 501651
ชอบวิธีเปรียบเทียบบทนี้ของพี่ดอกแก้วมากค่ะ คนเรา...มักกลัวในความไม่แน่นอนที่กำลังจะเกิดขึ้นเสมอ เมื่อใจตัวเองไม่มั่นคงพอ...ก็ต้องพึ่งคนอื่น หรือ ทางอื่น หมอดู .... คนทรงเจ้า.... จึงยังเป็นอาชีพที่พึ่งทางใจสำหรับคนบางกลุ่มให้เห็นอยู่เรื่อยมา .............................................................................................. ลี่...ผู้มาเยือน .
9 สิงหาคม 2548 12:44 น. - comment id 501654
9 สิงหาคม 2548 13:16 น. - comment id 501716
หัวใจยังติดกรงขังอยู่เลยอะ..อิอิ... **แวะมาอ่าน ผ่านมาทักทายครับพี่ดอกแก้ว
9 สิงหาคม 2548 20:10 น. - comment id 501986
10 สิงหาคม 2548 13:51 น. - comment id 502220
แวะมาชื่นชมจะถูกโซ่คล้องคอไม๊นี่
10 สิงหาคม 2548 14:21 น. - comment id 502234
10 สิงหาคม 2548 14:22 น. - comment id 502236
10 สิงหาคม 2548 14:23 น. - comment id 502237
10 สิงหาคม 2548 14:29 น. - comment id 502243
10 สิงหาคม 2548 14:30 น. - comment id 502245
10 สิงหาคม 2548 14:32 น. - comment id 502247
10 สิงหาคม 2548 14:34 น. - comment id 502249
10 สิงหาคม 2548 14:37 น. - comment id 502251
10 สิงหาคม 2548 14:38 น. - comment id 502253
10 สิงหาคม 2548 14:39 น. - comment id 502255
10 สิงหาคม 2548 14:40 น. - comment id 502256
10 สิงหาคม 2548 14:40 น. - comment id 502257
10 สิงหาคม 2548 14:41 น. - comment id 502258
10 สิงหาคม 2548 14:48 น. - comment id 502261
%36*@...ฤกษ์... ก็ต้องดูกันก่อน ชื่นชมบทกลอนจริงไหม หรือแอบหัวเราะอะไร จะได้ขว้างโซ่ไปคล้องคอ อิอิ...ขึ้นอยู่กับคนอ่านนะฤกษ์ ว่าโซ่จะคล้องไปถึงไหม ขอบคุณที่แวะมานะคะ สุขสันต์วันเกิดย้อนหลังค่ะ..
11 สิงหาคม 2548 12:57 น. - comment id 502607
หนาวลมฝนพัดมาในครานี้ ลมจะมีเพียงหนาวหรือพราวฝัน หรือเป็นเพียงระแวงแคลงใจกัน สิ่งผูกพันเป็นโซ่ตรวนไม่ควรมี แม้จะต้องรอคอยต้องรอบคอบ คือคำตอบด้วยสำรวมมีศักดิ์ศรี ไม่ครวญครางเพราะใจนั้นเหล็กชั้นดี คงไม่มีแส้สะบัดมัดหัวใจ เปิดเผยซื่อตรงและใจว่าง ดุจน้ำค้างยามเช้าพราวสดใส แม้แดดมาโชยแสงแห้งโดยไว และจะไม่ทิ้งรอย...แม้คอยนาน...
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
