แววตา ฉันมองเห็นศรัทธาความกล้าหาญ เรามองเห็นความจริงนิ่งและนาน เธอส่งผ่านความห่วงใยในแววตา มืออุ่น ร่องรอยคุ้นมั่นกระชับกับทีท่า สองมือนี้ที่แผ้วถางหนทางมา สร้างคุณค่าสู่ชนคนทั้งปวง อ้อมกอด ยามใกล้ชิดพร่ำพรอดห่วงและหวง เว้นช่องว่างอย่างเข้าใจไม่ถามทวง ภาระเธอหนักหน่วงมาเนิ่นนาน หัวใจ ยังคิดถึงห่วงใยไหวหวามหวาน บนทางฝันสุขทุกข์ท้อ...ทรมาน เราข้ามผ่านยิ้มให้กันวันพบเจอ สัมผัส จึงแจ่มชัดและยืนยันมั่นเสมอ เพียงหนึ่งคนตอบหัวใจใช่เลิศเลอ ฉันรักเธอ...เช่นนี้ที่เป็นเธอ... ยังรักเธอ...แม้วันนี้ไม่มีเรา...
15 กรกฎาคม 2548 00:38 น. - comment id 491768
หารูปถูกใจไม่ได้ เลยเอาดอกไม้ถูกใจไปแทนล่ะกัน :-P
15 กรกฎาคม 2548 07:01 น. - comment id 491799
สัมผัสที่รู้สึกเช่นเดียวกันค่ะ ..
15 กรกฎาคม 2548 12:32 น. - comment id 491944
กลอนเพราะจัง มาแต่งบ่อย ๆนะ
15 กรกฎาคม 2548 14:03 น. - comment id 492001
น้ำเสียง รอยยิ้ม กลิ่นไอและกายเขา ก็คงจะยิ่งน่าสัมผัสเช่นกัน :]
15 กรกฎาคม 2548 14:31 น. - comment id 492018
แววตา...มืออุ่น...อ้อมกอด..หัวใจ...สัมผัส..ดูอบอุ่นจริงๆ... ***แวะมาทักทายครับ
15 กรกฎาคม 2548 14:35 น. - comment id 492023
สัมผัสแห่งความคิดถึง สัมผัสด้วยใจที่ลึกซึ้งคิดถึงเธอ สัมผัสจากกายไออุ่นละเมอ สัมผัสแห่งความรักเธอเสมอนิรันดร์ สัมผัสที่อบอุ่นละมุนฝัน สัมผัสที่จิตคิดถึงมีให้แก่กัน สัมผัสในคุณค่าแห่งความฝัน สัมผัสในรสรักมั่นฉันรักเธอ บทกลอนเพราะจ๊ะ......สัมผัสที่สัมผัสได้.......
15 กรกฎาคม 2548 21:41 น. - comment id 492187
........ขอมาสัมผัสความอุ่นด้วยคน..... ........ดอกไม้.....น่าหอมจัง.......สีขาวด้วย.. ......กลอนไพเราะนะคะ.. ......สวัสดี....4 ..ทุ่มคะ...... ......ดึกแล้วถ้ายังไม่นอน.... .......กาแฟสักถ้วยไหมคะ???
16 กรกฎาคม 2548 11:21 น. - comment id 492285
ว่าเมื่อวานเห็นชื่อกับกลอนแล้วค่ะ แต่มิมีเวลาเข้ามาตอบ เมื่อคืนก็ตอบของตัวเองเสร็จง่วง แล้ว วันนี้เข้ามาสายหน่อยก่อนจะทำงานอีก มากมายข ...งดงามน่ารักดีค่ะ
16 กรกฎาคม 2548 18:37 น. - comment id 492482
ชอบดอกลั่นทมจังค่ะ
16 กรกฎาคม 2548 19:05 น. - comment id 492494
19 กรกฎาคม 2548 22:45 น. - comment id 493737
ดวงตา มองหาสิ่งใดเพื่อได้เห็น คมแสงบาดซ้อนสีร้อน-เย็น หลับเป็นลืมเป็นจะเข้าใจ รสชาติ หวานขมมิอาจตัดสินได้ คือสุขโศกคละสลับไป จืดไร้เมื่อไรก็เมื่อนั้น กลิ่นหอม ร่ำล้อมร่ำร้อยหลากรอยฝัน ฉุนเบือนหน้าร้างก็จางพลัน ใกล้กันและกันกลับกลายไกล น้ำเสียง คำเพราะเพราะเพียงสำเนียงไข เท่านี้นี่หรือที่สื่อนัย ตามใจตั้งใจหรือตามคำ สัมผัส กอดรัดหวานชื่นทกคืนค่ำ ผละจากเหลือเห็นเป็นรอยช้ำ เจ็บจำจดจำจนวันตาย เฝือ มากเหลือยิ่งเหมือนลบเลือนหาย รูปรสกลิ่นเสียงเพียงนอกกาย ความหมายมิอาจสัมผัสจริง
28 กันยายน 2548 12:41 น. - comment id 520378
ขอบคุณทุกท่านที่แวะมาทักทาย เยี่ยมเยียนกัน ขอบคุณ คุณทะเลใจ คุณฤกษ์ ชัยพฤกษ์ คุณลักษมณ์ คุณบินเดี่ยวหมื่นลี้ คุณแก้วนีดา คุณกอดหมอน นอนหนาว คุณทิกิ_tiki คุณหมึกมรกต คุณม้าลาย รวมถึงท่านอื่น ๆ ที่แวะมาอ่านด้วยค่ะ