http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song1752.html (เพชฌฆาตใจ) มาทายท้าเธอคนดีนะที่รัก! คนเคยภักดิ์รักมั่นมิหวั่นไหว ฉันยินดีพลีพร้อมรอเธอประหารใจ เดินจากไปอย่าหันมา..ถ้าเบื่อแล้ว..!! เพราะใจฉันมันดีเกินไปจะทำร้าย คนชิดใกล้ด้วยดวงใจใสดั่งแก้ว หากใจเธอเห็นฉันไร้ค่าแล้ว ไม่เหลือแววอาลัยก็ไปเลย.... ใจดวงนี้ชินชากับรอยช้ำ ใครจะย้ำกี่เจ็บก็เฉยเฉย คนไร้ใจไม่มีแล้วรอใครเชย มันชาเฉยชอบเงียบงามตามลำพัง อย่าเยื่อใยเบื่อเบื่อแล้วอยากอยาก ตัดใจพรากหาคนใหม่ดั่งใจหวัง แทนที่ฉันไปตามฝันอย่าหยุดยั้ง คนที่หวังจะดีกว่านะดวงใจ ฆ่าฉันเสียวันนี้ดีกว่านะที่รัก อย่าฝากภักดิ์ให้พลีหลงหวั่นหวามไหว ลงมีดเชือดทาเกลือทั้งเนื้อใจ แล้วหันหลังลาไปอย่าไยดี ไม่เสียใจครางครวญรอยหวานเจ็บ แค่หนาวเหน็บสาสะใจจบแค่นี้ ตราบวันตายลมหายใจสุดท้ายที่ฉันมี ขออโหสิ..พลี เลือดภักดิ์ทาสรักเธอเพียงชาติเดียว!นะเจ้าจอมเพชฌฆาตใจ..!!! ............. http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song1752.html เพชฌฆาตใจ ....ชินกร ไกรลาส น้อง เอ๋ย ใครเขาเคยเหมือนพี่บ้างไหม ช้ำ ช้ำ เท่าไหร่ พี่เป็นแผลใจ ใคร จะเห็น เจ็บเท่านี้เจ้ายังทรมาน หรือเป็นพรานล่าใจ ผลาญหัวใจใครเล่น หรือเจ้าเป็นเพชฌฆาต ที่เชี่ยวชาญ โปรดฆ่าพี่เสีย อย่าอ้างเอ่ยความสงสาร จงประหารถ้าแม้ว่าเจ้าไม่รัก ฮืม ฮืมฮืมฮืมฮืมฮืม อิเหนา เอ๋ย เคยรักนุชบุษบา พี่ หลงไหลยิ่งกว่า พี่สัญญาได้ ในเรื่องรัก ปวดและช้ำในดวงฤดี เหมือนดังมีมีดคม ฝังใจจมเจ็บหนัก รักของเจ้าฆ่าพี่อย่างเลือดเย็น พี่เจ็บดวงใจคงไม่มีใครเล็งเห็น เวร นี่เวรเธอเห็นพี่เป็นเช่นไร ฮืม ฮืมฮืมฮืมฮืมฮืม...
29 มิถุนายน 2548 10:55 น. - comment id 485636
พุดมาฝากคำขอบคุณ และแสนรักแสนซาบซึ้ง แด่ทุกที่รักทุกดวงใจ ที่ตอบถ้อยในงาน น้ำผึ้ง เสน่หา ลดาวัลย์ค่ะ พี่พุดมาฝากถ้อยหวาน ราวกลีบดอกไม้ละมุนค่ะ มาหยาดน้ำผึ้งลงนะบึ้งใจบึงใจ แด่ ทุกดวงใจที่รักที่ให้พลังใจ แม่ดวงดอกพุดไพรให้รจนางานฝากไว้ ราวดวงดอกไม้ในสวนขวัญ ในร่มรักเรือนไทย ณ..ที่แห่งนี้นะคะ เริ่มเลยค่ะ ที่คนดี น้องผู้หญิงไร้เงา...คนนี้ ที่คือหนึ่งในนวลใจพี่พุดมานานปีค่ะ และ เธอมีอัญมณีที่สวยใสชัชวาลย์มาก งามใจจนเกินกล่าวค่ะ ขอบคุณที่มาพร่างใสน้ำค้างในใจพี่พุด ให้ยังคงหอมพราวมิสิ้นแล้งไร้ค่ะ ได้มาฝากงานไว้ให้ ทุกดวงใจในร่มรัก อย่างมิแรมร้างเลิกลานะคะน้องน้อย ......... คุณทิกิ..คนดี.. หมู่นี้เงียบไปนิดนะคะ อย่าคิดมากค่ะกับทุกเรื่องราว เพราะปัญหา บางที ที่มักมาจากความคิดเราเองค่ะนะคะ รักและชื่นใจค่ะ ที่ยังมีน้ำใจมาอ่านนะคะ ......... น้องเพียงพลิ้วเพียงพร อันแสนอบอุ่นอ่อนโยนอ่อนหวานเสมอมา ในทุกคราคะนึง ที่คิดถึงนามปากกาน้อง และ น้ำใจน้องค่ะ นะคะ จากดวงใจพี่พุดค่ะ ........... คุณอัล....น้องน้อยคนดี เข้าใจเกินจำนรรจ์ระหว่างเรา ที่พี่พุดหวังดวงใจคงเลิกใจแข็ง และ พบคนดีที่แสนรักแสนภักดี มาพลีเคียงข้างจิต มาเป็นขวัญเกล้าคู่ชีวิต ดั่งคู่ธรรมคู่ทองเสียทีค่ะน้องรัก ด้วยรักปรารถนาดี อย่างมากมายจริงแท้นะคะ ......... ขอโทษครับ..ผมเมา พี่พุดขอแปรนามปากกา เปลี่ยนเป็น *ดีใจที่ผมเลิกเมาหายเมาแล้วคับ*ค่ะอิอิ ใช่ค่ะ ลองหักมุมรจนา เอาใจคนไม่ชอบยานหวานย้วยบ้างค่ะ นานๆทีนะคะ ดีใจชื่นใจจังที่คนเมา ยังทนอ่านจบสักเรื่องหนึ่งของพี่พุดนะคะ ถือว่า ประสบความสำเร็จอย่างสูงแล้วค่ะนาทีนี้ รักล้นใจซึ้งใจจัง ........ คนนี้ น้องรัก ลักจ๊วบ... น่ารักมาก เสียจนหากเป็นเด็กๆ จะจับมาจูบแก้มหอมซ้ายขวาสักร้อยนึงค่ะอิอิ พี่พุดซึ้งใจมาก และรักชื่อคุณแม่มากๆๆ ฝากฟ้องไปว่า ทำไมมีลูกชายฉลาดอย่างนี้ และ มีพรสวรรค์สูงมาก หากทว่าต้องลากไปวัดบ่อยๆหน่อยนะคะ เพราะดูดูท่าจะเจ้าชู้และรักโลกมายา แสงสีมากค่ะ แต่นี่คือวัยฝันวันหวาน คงไม่นานจักผ่านไปค่ะอิอิ ด้วยรักเข้าใจและซึ้งซาบใจเป็นพิเศษ ในความเป็นศิลปิน หากหันมารจนางานธรรม..ธรรมชาติ ที่งามมิรู้สิ้นค่ะ คนดี นะคะ .......... น้องซอนย่า รักน้องค่ะและ รจนางานหวานเจ็บ *เพชฌฆาตใจ* ให้กำลังใจน้องแล้วค่ะคนดี ที่แสนมีน้ำใจสวยใสพอกันกับร่างงาม ......... น้องน้ำใส คิดถึงเหลือใจเลยค่ะ มาพร่างน้ำใสไหลเย็นให้เห็นตัวปลา มารจนางานบ่อยหน่อยนะคะ ........ คุณกอกก..คะ ซึ้งใจค่ะ และ เห็นงามใจคุณเสมอมา ราวกับว่ามีซิกเซนส์ค่ะ ......... ม้า แมกไม้สายมูล..เพื่อนรัก พุดจะพิมพ์ให้หากยากนักละก็ เพราะ นานมากแล้ว จนงานงามคงรอขึ้นราแล้วละกระมัง ค่อยแชทกันหากระบบดี รอหน่อยนะ ....... คุณแก้ว.... เวลามาฝากคำสั้นๆ พุดหวังจักได้ยาวๆค่ะอิอิ เพราะ น้ำคำน้ำใจคุณแก้ว ช่างหอมพราว ราวดวงดอกแก้วตระการ ที่จักพร่างใจพุด ให้มีไฟฝันพลังใจ เฉกเช่นกันค่ะ ด้วยรักผูกพันมานานแล้วนะแก้วกลางใจ ......... คนนี้พุดพัดชา ต้องเทใจถอดใจตอบคำฝากกระซิบคำซึ้งค่า ถึงคุณค่ะ คุณสุญญากาศ.. สุภาพบุรุษลูกผู้ชาย ที่หวังชาติไพร รักธรรม ธรรมชาติ ที่เพิ่งวาดวน มาในวงรัก ในร่มรักนักฝันปันใจค่ะ ที่คือพลังแห่งลมหายใจแห่งรัก อันจักแสนพร่างไสว แสนหอมงามให้ มาเติมต่อ มาก่อไฟฝัน ให้ดอกดวงใจ ในแม่ดวงดอกพุดไพร ได้ไหวก้านได้สานฝันปันพลี แด่ ทุกคนดีแด่ทุกดวงใจ อย่างแสนเอมอิ่มใจอย่างแสนปิติใจค่ะ และ ค่ะ พุดคือตำนาน เจ้าแม่เพลงโบราณที่นี่ ที่ใครๆยกให้ค่ะ รวมทั้ง ทุกราวเรื่องโบราณ หวานหยาดเยิ้มหยดย้อยห้อยไว้ จนจะ700บทกวีแล้วละค่ะคนดี ทั้งในนามปากกาสาวบ้านนา และพุดพัดชาค่ะ ที่ไม่นานนี้จะรวมเล่มแจกค่ะ ไล่แจกค่ะอิอิ หวังคุณสุญญากาศ จะเป็นเหยื่อรายแรก ทีคงต้องใช้เวลาหลายปี จะพลีใจทน..จนอ่านจบค่ะอิอิ พุด..รักน้ำใจคุณค่ะ นาทีนี้พุดฝากดอกพุดไพรจากใจดวงงาม มาวางในอ้อมตักอ้อมใจคุณแล้วค่ะ ดอมดมพรมชื่นใจเสียนะคะ แล้ว รอเวลายามใดดวงดอกราโรย ค่อยขว้างทิ้งให้ไกลตัวค่ะ ด้วยรักล้นใจ ทุกทุกดวงใจ มิ่งมิตรน้องพี่ค่ะ ที่พลีรักเคียงจิต ให้พลังสดฉ่ำใส ให้ชีวิตคนรักถ้อยสร้อยอักษรา อย่างดวงใจของพี่พุดหอมงาม
29 มิถุนายน 2548 09:10 น. - comment id 485779
คุณพุดคะ เอาหัวใจมาฝากเพชฌฆาต (เดี๋ยวมาใหม่นะคะ ไปตรวจความเรียบร้อย อะไรบางอย่าง อย่าเพิ่งขยี้หัวใจค่ะ )
29 มิถุนายน 2548 10:31 น. - comment id 485813
หากไม่เหลือเยื่อใบใจบางบาง ฉันขอเดินตามทางฉันได้ไหม ส่งเคยรักถักทอก่อเกิอไว้ ขอเริ่มต้นใหม่กับใครที่รักจริง
29 มิถุนายน 2548 11:21 น. - comment id 485863
ฆ่าฉันเสียดีกว่านะที่รัก หากต้องการตระหนักมารักหวน ในเมื่อเธอทอดทิ้งสิ่งทั้งมวล อย่ามาชวนหวนรักคืนให้ชื่นชม ฉันเจ็บช้ำเกินกว่าเยียวยาไหว รักครั้งก่อนทำร้อนใจให้ขื่นขม พอกันทีกับรักร้าวเฝ้าระทม ฉันขอตรมและเลิกรักมิภักดี เธอจะไปที่ไหนกับใครอื่น จะอยู่กันอีกวันคืนชื่นสุขศรี ตามสบายได้เลยเฉลยมี แถมไม่ขอราวีนี้ต่อไป แต่อย่ากลับมาหามาคืนหวน ฉันไม่พร้อมรับคำชวนรักหวั่นไหว พอกันทีกับความรักที่นักใจ แต่ก็พร้อมยอมอภัยรักให้คืน กลอนแต่งได้ดีค่ะพี่สาว
29 มิถุนายน 2548 11:44 น. - comment id 485873
เพชฌฆาต กายก็แย่แล้วค่ะ เจอ เพชฌฆาตใจนี่ หมดกัน ^_^
29 มิถุนายน 2548 12:38 น. - comment id 485902
เขาว่ากันเบื่อเบื่อแล้วอยากอยาก เรื่องมีมากยิ่งทำให้แสนเบื่อ ให้อมพระมาพูดก็ไม่เชื่อ เพราะเราไม่เคยเบื่อมีแต่อยาก อิอิ เป็นอาจินต์ อิอิ
29 มิถุนายน 2548 15:52 น. - comment id 486001
น้องลอยไปในสายลม และ ฤกษ์รัก รักฤกษ์คะ นาทีนี้ ฝนกำลังสาดสายพรายพลิ้ว เป็นละอองเล็กๆค่ะ และ พุดออกไปเด็ดดอกพุดซ้อน มาก่อนฝนพรำสายหนักหน่วงกว่านี้ค่ะ และ เย็นนี้คงอดเต้นออกกำลังกายค่ะ ทุกคนดี เรื่อง*เพชฌฆาตใจนี้* จริงๆแล้ว พุดเพียงหวังสะท้อนผัสสะ ทุกข์ผัสสะเจ็บปวดทรมานค่ะ จากใจและกาย ที่หากเราทุกดวงใจ ยังหลงในวนว่ายในวัฎฎกิเลสรัก ทุกพันธนารักค่ะ และ จริงๆพุดกำลังรจนาเรื่อง วิปัสนากรรมฐาน การเข้าถึงจิต ที่จักพาให้กายและทุกข์ผัสสะทรมาน พลันแตกดับหากเราเททุ่มฝึกหนักมิท้อ ตามคำเทศน์ ท่านอาจารย์พระมหาบัว ญาณสัมปันโนนะคะ จากหนังสือ*หลักของใจ* ที่แสนงามจิตวิญญาณเหลือจะกล่าวค่ะ ที่พุดอยากพลีเล่ารจนา มาเป็นบรรณาการใจ แด่ทุกดวงใจในร่มรัก หวัง จักเป็นแรงบันดาลบันดลใจ ให้หันมาฝึกหนักเพียรหนัก เพื่อค้นพบด้วยตัวเองค่ะ และ หวังจักผ่านพ้นทุกทุกข์เรื่องราว ทรมานมิว่ากายใจ ที่เราหลงฝันใฝ่ไปในมายานั้น ให้พลันแตกกระจาย เหลือเพียงพบความว่างเปล่า ดั่งตายก่อนตายอย่างงามเงียบ อย่างไม่น่ากลัวอีกเลยค่ะ ที่พุดอ่านแล้ว อยากไปบวชไม่สึกแล้วค่ะ ละทิ้งทุกอย่าง ไม่อยากรอเวลาอีกเลยแล้วค่ะ แต่ มีหน้าที่ที่พุดยังต้องจัดการ เลยยังคงมารจนางานงาม ฝากพลีบรรณาการแด่ทุกดวงใจ ในร่มรักเรือนไทย ไปพลางๆก่อนค่ะ นะคะ พุดเริ่มเรื่องใหม่ที่แสนงามจิต ดั่งมิ่งขวัญชีวิตเอาไว้ดั่งนี้ค่ะ และรอติดตามนะคะ เธอ..คนดีที่ชื่อ ชิมบุญค่ะ มิใช่อิ่มบุญนะคะ กำลังนั่งในท่าสมาธิภาวนา กำหนดลมหายใจอย่างช้าช้า ตามดูลมอย่างละเมียด เธอนั่งนิ่งเงียบ ผมถูกเกล้ารัดร้อย เผยลำคอระหงและศีรษะตั้งตรง ในขณะกำหนดจิตภาวนา และ ตรงหน้า คือพระพุทธรูปองค์โตที่พระพักตร์ แย้มละไมด้วยสายใยแห่งน้ำพระเมตตามากล้นบารมีธคุณ.... รอท่านะคะ ว่านางเอกจะ ผ่านพ้นช่วงทรมานสังขารปานกระดูก และร่างจะแหลกละเอียดไปได้ด้วยวิธีใด ดับทุกข์กายร้อนใจดั่งไฟเผาลน จนแทบมอดไหม้ร่างได้ด้วยอะไรนะคะ ด้วยรักปรารถนาดีค่ะ
29 มิถุนายน 2548 16:22 น. - comment id 486028
วันนนี้พี่พุดมาแปลกจริงๆด้วยค่ะ.....
29 มิถุนายน 2548 16:36 น. - comment id 486041
อยากเป็นเพชฌฆาตใจ! ประหาญเธอไว้แนบใจฉัน ล่าวิญญาของเธอมาคู่กัน ในทุกวันตลอดกาลตลอดไป
29 มิถุนายน 2548 17:03 น. - comment id 486048
ใจคล้อยตามสียงเพลงบรรเลงแผ่ว ว่าเห็นแววร้างลาน่าเศร้าหมอง ยอมให้เธอกรีดหัวใจไว้จำจอง แล้วเฝ้ามองเธอเดินจากกระชากใจ เพชฌฆาต...นี่หัวใจ...เอาไปเถิด อยากจะเปิดหรือทอดทิ้งยิ่งกว่าได้ จะไปทำย่ำยีก็เอาไป แต่ขอไว้เพียงใจได้รักเธอ ........... ............. .......... มาฝากถ้อยร้อยคำลำนำรัก ถึงพี่สาวที่พบพักตร์กันที่นี่ มอบแรงใจฝากให้พี่พุดคนดี ว่าน้องสาวคนนี้มาเยี่ยมเยียน
29 มิถุนายน 2548 17:24 น. - comment id 486069
ผมชอบอารมณ์ในงานของคุณพุดมากกก......... หากสดับดนตรีที่แนบด้วยในวินาทีนั้น คล้ายกับอารมณ์ของคนที่กำลังทรมานจนแทบจะขาดใจ ขอบอกคำเดียวครับว่า\"ขนลุก\"จริงๆ จากใจจริง ชอบมากกกก
29 มิถุนายน 2548 20:28 น. - comment id 486154
ใจดวงนี้ชินชากับรอยช้ำ ใครจะย้ำกี่เจ็บก็เฉยเฉย.....โห อะไรจะทนขนาดนั้นคะพี่
28 เมษายน 2550 01:11 น. - comment id 688596
โศกสะเทือน หัวใจของฉันปลิดปลิว ลิ่วลอยไปกับสายฝนพรำ คิดถึงคืนค่ำภายในกระท่อมหลังคาจาก ในหุบผา ที่มีธารน้ำไหลเซาะบ่าลงมาจากยอดภู เสียงฝนผสานกับเสียงน้ำตก ไหลลอดอยู่ใต้พื้นกระท่อม บรรกาศเช่นนั้น ฉันพบกับความดื่มด่ำล้ำลึกจนยากบรรยาย กลิ่นละอองเรณูของพวงพยอมป่า กำจายจรุงมาในท่ามม่านฝน เทียนที่ฉันจุดไว้บนหัวนอนกำลังมอดดับ ในความมืด ในความเงียบ ฉันค้นพบความงามเงียบ ว่างเปล่า ในท่ามเสียงภายุฝน ธรรมชาติได้กำลังสอนบางสิ่ง ให้ฉันได้ฟังเสียงหัวใจเต้น ลมหายใจใสเย็นที่แสนละเมียดของฉัน ได้พบกับความว่งเปล่าเบาสบาย ไร้ซึ่งพันธนาใด เปรียบประดุจน้ำค้างใส น้ำอมฤตรินร่วงมาจากราวฟ้า ฉันได้ค้นพบโลกภายในของฉันเอง จากเสียงบทเพลงแห่งสายฝนภายนอกนั่น จิตวิญญาณของฉันกำลังยืนอยู่ตรงจุดระหว่างกลาง เป็นช่องว่างระหว่างรอยเชื่อมต่อ ให้รู้จักความพอดี เสมือนดวงชีวีของเรานี้ ที่ต้องเรียนรู้ การผสานผสมของสรรพสิ่ง ดิน น้ำลม ไฟ ที่ธรรมชาติกำลังหยิบยื่นให้มา ฤดูกาลกำลังสอนฤดีฉันให้รู้ความจริงว่า ไม่ได้มีเพียงด้านเดียว มีร้อน มีหนาว มีฝน ที่จะเวียนวนย้อนคืนกลับมากลับมาสอนสัจจะให้เราได้ซาบซึ้งว่า โลกเรานี้หนา ใช่จะมีเพียง ด้านเดียว http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song6196.html