ทำไมนะ?...ทั้งที่มั่นคง แต่เวลากลับทำให้ใครบางคนลุ่มหลง..อ่อนไหวได้ แล้วอย่างนี้..จะมีประโยชน์อะไร หากคนหนึ่งยั่งมั่นคงต่อไป..ทั้งที่อีกคนไม่ใส่ใจอะไรเลย สองคน.....รักและเข้าใจ เวลากลับผ่านไปไว..เหมือนไม่ใส่ใจ - เพิกเฉย คนรัก..ไม่นานก็กลายเป็นแค่...คนคุ้นเคย เวลาไม่อาจช่วยอะไรเลย...หรืออย่างไร ทั้งที่คิดว่าแน่นหนักพอ... แต่เวลากลับทำให้คนรู้สึกท้อ - หวั่นไหว เคยได้ยินมาว่า..เวลาคือเครื่องพิสูจน์อะไร-อะไร แล้วทำไม?...ในความเป็นจริง เวลาช่างใจร้ายเหลือเกิน ..จินตนาการของโลกแห่งเวลา - - - ในโลกความเป็นจริงที่เห็นกันอยู่ ...........เขียนเมื่อ 15.06 น. 21/12/01
21 ธันวาคม 2544 15:25 น. - comment id 26541
เวลาพิสูจน์หัวใจคุณกับเค้าแล้ว ยังไงล่ะ ...หรือไม่จริง...???
21 ธันวาคม 2544 16:05 น. - comment id 26555
เวลา เป็นเพื่อนที่ดีที่สุด และ ใจร้ายที่สุดด้วยพี่...
21 ธันวาคม 2544 17:20 น. - comment id 26571
เคยได้ยินใครหลายคนตัดพ้อกันอย่างนี้บ่อย ๆ เหมือนกัน.....แต่เราก็มักจะพบเห็นกันอย่างนี้นี่เนาะ.....กลอนเพราะมากจ้ะ
22 ธันวาคม 2544 12:27 น. - comment id 26658
รักนานไปใจจะเริ่มชินชาเฉย คนเคยเคยไม่ถึงใจไม่เอาไหน เริ่มซ้ำซากกับรสชาติที่ติดใจ ต้องหารสใหม่เติมไฟฝันวันแสนดี และนี่คือความจริงแท้ของชีวิต จะถูกผิดกติกาอย่าคิดหนี จึงต้องมีจารีตประเพณี มีโซ่ทองคล้องชีวีไว้ร้อยใจ!
27 ธันวาคม 2544 04:20 น. - comment id 27433
เพราะมากครับ ทั้งของผู้ชายคนเดิม และทะเลขวัญ กาลเวลาย่อนกลืนกิน สรรพสิ่งพร้อมทั้งตัวมันเอง จะสนุกครื้นเครงหรือซึมเศร้า ขึ้นอยู่ที่ตัวของเจ้าของเอง ุ่