http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song193.html http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song437.html http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song3102.html ............... วันหยุด ที่ฟ้าแจ่มดอกแดดแรง.. เพื่อนรักคนดี มารับไปรับประทานอาหารมื้อกลางวัน *ริมฝั่งฝันเจ้าพระยา* เป็นร้านเรือนไม้ริมชายชลที่ลมพัดเย็นฉ่ำมาก เลือกโต๊ะ นั่ง ที่เห็นวิวรายรอบประกอบแกล้มการกินลั้นซ์ ให้หวามหอมในอารมณ์ล้ำซะไม่มี.. และ.. ในทันทีนั้น....! ในดวงใจ...*ไร้กรอบฝันพันธนา* หลับตาพริบเดียว ก็ราวตัวเองเห็นบ้านเรือนต้นรัตนโกสินทร์ ที่ยังมีสายน้ำใสระริน แทบเห็นตัวปลา เห็นแมกไม้ ผู้คน บ้านเรือนริมคลอง และเรือค้าขายพายลอยล่อง.. ใช้ชีวีงามเงียบ *ราวมีตาทิพย์*....! เพื่อนต้องหยิก..ที่เห็นอารมณ์อินเอามาก ขนาดลืมสนใจขนมเบื้องไทย ที่แสนอร่อยล้ำหากินยากเข้าทุกวันทุกที แล้วขนาดหู ยังไม่หายดี ก็ราวได้ยินเสียงมโหรีไทยระทึกมาตามโค้งคุ้งน้ำ ราว บ้านเรือนไทยแถวนี้ มีใครกำลังจัดงานพิธีมงคลสมรส ให้แสนงดงามในรู้สึกแสนแปลกดี..แปลกใจ.!..แปลกจัง..! ********* และ..แล้ว ที่ตามมาติดๆคือ บทเพลงลุกทุ่งแห่งชีวิตชาวชนบทมหาอมตะนิรันดร์กาล ยามมีงานมงคลแบบบ้านๆ ก็พลันแทรกหวานแว่วแผ่วลอยลมมา ให้แสนถวิลหา *รังรักในจินตนาการ* ราวนกไพรไร้รังหวังหวานเสน่หา เลย แอบมาฝันๆหวังๆ ว่าจะมีรังรักเล็กๆ ก็แถวๆนี้แหละ! http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song193.html รังรักในจินตนาการ... ทูล ทองใจ พี่ฝันจะสร้าง รังรัก สักหนึ่งหลัง ณ ริมฝั่ง เจ้าพระยา อยู่อาศัย แม้ฝันของพี่ ไม่เกิดมี อันเป็นไป สองชีวี เราคงได้ ร่วมเสน่หา รังรักในจินตนาการ วิ มาน รักอันบรรเจิดจ้า ริม หน้าต่างปลูกซุ้มลัดดา ห้องนอนสีฟ้า ติดม่านชมพู ความ รัก เป็นมนต์ดลใจ ฝัน ไป พลังใจ ต่อสู้ คอย พี่หน่อยเถิดนะโฉมตรู มินาน จะรู้ รังรักอยู่แห่งใด รังรักริมฝั่งน้ำเจ้าพระยา สุขตราฝังตรึงซึ้งอยู่ในใจ แม้ความฝันพี่เป็นจริงได้ พี่จะให้ชื่อว่า รังรักอนุสรณ์ ความ ฝันเป็นจริงวันใด หัวใจพี่จะบินว่อน คอย พี่ก่อนไม่ช้าบังอร แม้ใจไม่ร้อน แน่นอนเราได้สุขสันต์... ........... นั่งเหม่อมองสายน้ำวน สายชลว่อง แล้ว ก็อดคิดถึงเพลงมากมาย เกี่ยวกับสายน้ำมิได้ ทั้ง ลุ่มเจ้าพระยา ทั้งตาปีแสนรัก ทั้งทุกบทเพลงอกหักหวานเศร้า ที่ราวผูกพันกับสายน้ำเสมอมา ในทุกงานรักรจนาตามประสาดวงใจคนโบราณๆ แล้ว ไพล่ไปคิดถึงเพลง *พัทยาลาก่อน*อีกเพลงเกี่ยวกับน้ำน้ำหากให้งามเกี่ยวกับน้ำทะเลๆ .. ที่มิ่งมิตรเพื่อนพ้องน้องพี่ ในร่มรักเรือนไทยเรือนทอง เพิ่งไปลงแพ... ให้ค้างคาวเข็นลอยล่องท่องมา ยังมีอารมณ์ฝันสมจินตนา ร่วมกันมาหมาดๆใหม่ๆ http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song437.html พัทยาลาก่อน... ลมทะเล พัดมา หาดพัทยา ครวญครั่ง ฟังเหมือนมนต์ ภ_วัง วอนหวีดหวัง ครางว่า ยังรักเธอ รักเธอ พร่ำเพ้อละเมอ รอท่า ยังฝืนกลืน น้ำตา ฝันจนกว่า ชีพวาย ครวญครางไป ใยกัน เกลียวคลื่นนั้นมัน ชวนวิ่งว่าย แล้วล่ม ร่างร้างตาย หาย อาวรณ์ ลาแล้วลา ขอลา โอ้พัทยา ลาก่อน ชีวิตคือ ละคร ฉันมันอ่อนโลกเอย ครวญครางไป ใยกัน เกลียวคลื่นนั้นมัน ชวนวิ่งว่าย แล้วล่ม ร่างร้างตาย หาย อาวรณ์ ลาแล้วลา ขอลา โอ้พัทยา ลาก่อน ชีวิตคือ ละคร ฉันมันอ่อนโลกเอย... ยังเสียใจเสียดายเลยว่า น่าจะได้ไปร้องครวญครางให้น้องๆฟัง แปลกดีจังดีใจ ที่เคยฝันเคยคิดไว้ว่าอยากไปเดินเคียง *คุณแก้วประเสริฐ* คนน่ารักน่าชัง อย่างที่สุด เพราะดูและอินจากในรูปภาพ ขอไปเดินร่ายบทกวีฝัน..อันแสนงามงดดื่มด่ำใจ ริมทะเลไทยทะเลทองท่ามแสงจันทรา สาดส่อง..เป็นใจ หากมิถูกปฎิเสธ..นะ! แล้ว จะแกล้งร้องเพลงแบบไม่หยุดยั้งนันสต้อบ จนกว่าคุณแก้วจะหนีหลบลงในทะเลให้ฉลามงาบเสียยังจะดีกว่า..ฟัง และ ในทริประยองที่ผ่านมา หากได้ไปร่วมวง เสวนาประสามิตรภาพตราบดินฟ้า หวังหวาน จะขอกอดทุกคนเลย และ จะขอหอมแก้มคนละฟอด ๆฝากให้สาวๆ ยกเว้นหนุ่มๆ ผู้บ่าว ที่กอดสักเท่าไรๆไฟก็คงไม่ช๊อตแล้ว หาก กลัวจะเขินอาย..เสียละมากกว่า ที่จำถูกหมายปองแก้ม.. (อันแสนหอมอันแสนไม่เคยถูกสัมผัสแค่ครั้ง แสนจะยังไร้เดียงสา) ที่พุดไพร นี่หนา... ยามเจอใครมักทนไม่ไหว หากรักใครมากๆ ก็จะปราดเข้าไปขอกอด ด้วยความรัก ความเข้าใจค่าคำว่า *สุขสัมผัส*.. ที่คือพลังแห่งรักปรารถนาดีอย่างจริงแท้อย่างจริงใจ ที่พึงมอบให้แก่กันและกัน ก่อนวันจะสายเกิน..ก่อนวันที่ลมหายใจจะพรากลา หารับรู้รับหวานฤาก็ไม่แล้ว และก็คงเพราะเป็นคนโรแมนติกนัก แม้นไฟฝันวันเวลา จะมิค่อยเป็นใจแล้วก็ตามทีเถอะนะ แต่ทว่า..ก็เกิดมายังแผกคิดพิเศษพิสุทธิ์ แบบประหลาดๆแบบคนมักมิคาดเดาเสมอมานะคนดี..นะทุกดวงใจ ก็.. นั่ง..คิดเรื่อยเปื่อยตามประสา น้ำฟ้าบรรยากาศเป็นใจ ในยามเที่ยงวันกันเองฝันเองเอาแบบนี้แหละนะ ใครจะทำไมนะ.. ว่าแล้วก็แค่ฝันค้างคว้างฝัน..ช่างมัน..ช่างเผือกเถอะนะคะ และ.. จริงๆอยากจะจบสั้นๆ *ให้ชัยชนะ มาอ่านด้วยความประเทืองประทับใจ แล้วมิค่อนว่าย้วยยานหวานจัด อีก หากทว่านี่คือพุดไพร นะชัยชนะ จะเอาสั้นๆเอามันส์ๆหวานๆก็โน่นสาวๆเหอะนะ ที่ช่างแสนงามตา มากน้องๆน่ารักน่าฝัน นักรจนาภาษาสรรสวรรค์เสกแสนหวานเสียไม่มี..เลยทีเดียวเชียว สำหรับ สาวพุดไพรคนนี้นั้น ..แค่คนช่างฝัน ..ขยันฝากรจนา ยังจบไม่ได้ หากเล่าเลยข้ามไป... ไม่เล่า.. ถึงเส้นทางที่เข้ามาและออกไป ที่แสนมีเสน่ห์ไฉไลพิไลพิลาสไสว ให้ใจดวงละไมละมุนสวยใส สวยหวานเสียเกินรำพึงรำพันขวัญคว้าง ในท่ามดงตาล บึงบัว .. ขาดก็แต่แสงเทียนสลัว..ในกระท่อมใบไม้... ท่ามเสียงฝนพรำ กับอ้อมอกอุ่นของพระเอกผิวสีทองแดง ที่ทำให้หวามไหวอบอุ่นใจเสียไม่มี หามีไม่..ก็เท่านั้นเอง.. และถึงกับต้องหยุดรถ จอด พักนึง บรรเลงจิต ขอกระซิบจูบแผ่วผิวฝันฝากความซึ้งใจ และ แทบอยากซื้อโฉนด นาข้าว.. อันงามอะคร้าวพราวกล้ารวงเรียวรอผลิ ที่ชีพนี้มักหนีไม่พ้น มักมาปนกรุ่นกลิ่นหอมกลั้วแกล้ม แถมสุขสงบให้งามใจเสียเหลือเกินแล้วจ๊ะ ทุกคนดีที่รัก ว่าแล้วก็ฝากเพลงเกี่ยวกับ *ทุ่งข้าวสาวนา* อีกสักเพลงนะ แบบตามประสา คนหัวใจทั้งรัก ทั้งซึ้งซาบอาบอิ่มอวลในนวลเนื้อใจ ที่มีทั้ง ธรรมะ ธรรมชาติ สายธาร หวานดอกไม้ สายฝนและแสงตะเกียง แสงเทียน และบทเพลงเศร้าเคล้าคลอใจ หวัง..คงไม่ว่ากันนะ....คนดีที่รัก..! *************** http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song3102.html หอมเอยหอมดอกกระถิน รวยระรินเคล้ากลิ่นกองฟาง เห็ดตับเต่าขึ้นอยู่ริมเถาหญ้านาง มองเห็นบัวสล้างลอยปริ่มริมบึง อยากจะเด็ดมาดอมหอมหน่อย ลองเอื้อมมือค่อยค่อย ก็เอื้อมไม่ถึง อยากจะแปลงร่างเป็นแมลงภู่ผึ้ง แปลงได้จะบินไปคลึงเคล้าเจ้า บัวตูมบัวบาน หอมดินเคล้ากลิ่นไอฝน อวลระคนธ์หอมแก้มนงคราญ ขลุ่ยเป่าแผ่ว พริ้วผ่านทิวแถวต้นตาล มนต์รักเพลงชาวบ้านลูกทุ่งแผ่วมา ได้คันเบ็ดสักคันพร้อมเหยื่อ มีน้องนางแก้มเรื่อนั่งเคียงตกปลา ทุ่งรวงทองของเรานี้มีคุณค่า มนต์รักลูกทุ่งบ้านนา หวานแว่วแผ่วดังกังวาน โอ้เจ้าช่อนกยูง แว่วเสียงเพลงมนต์รักลูกทุ่ง ซ้ำหอมน้ำปรุงที่แก้มนงคราญ...
พุด 29 พ.ค. 2548 18:44 น. - ID 76614 
2555
6
0
29 พฤษภาคม 2548 19:46 น. - comment id 472500
เมื่อไหร่ พุดคนสวยจะให้ทุกคนพบหน้า ล่ะคะ รอคอย...
29 พฤษภาคม 2548 20:38 น. - comment id 472514
คลองเล็กคลองน้อยหน้าบ้านหลังบ้าน ตัดพ้นตัดผ่านขวางธารขวางสาย ไผ่ล้อมไพรลึกพฤกษาพรรลาย เรียงรอบเรียงรายเลาะป่ายริมแคว - - - - - - - - - - - ...เมื่อไม้โยกไหวๆ ริมสายน้ำในลำคลอง ผมมองแล้วก็ชวนให้สำเหนียกถึงเพลงบรรเลงของธรรมชาติ ชวนให้สำเหนียกไปถึง..เสียงระนาด เสียงปี่ เสียงกลอง คล้องตะโพนกระโจนรับขับจังหวะกันไป - - - - - - - - - - - คลองเล็กคลองน้อยหน้าบ้านหลังบ้าน ตัดพื้นตัดผ่านสู่ธารน้ำใหญ่ พงไพรใส่เสียงสำเนียงเพรียงไพร ละลิ่วพริ้วไหวไหลลงลำคลอง ระเรื่อยเฉื่อยฉ่ำดื่มด่ำลำน้ำ ล่องไหลล่องล้ำกำซาบระนาบหนอง เสียงเล็กเสียงน้อยย้อยเยียบเลียบคลอง เสียงย้ำทำนองละล่องลงปิง ระรวยระร่ำสำรวยเริงรื่น พรมธารผ่านพื้นเพลงไพรเพลงพริ้ง สู่เจ้าธาราพระยาขวัญมิ่ง เกลียวกระทบเกลียวกลิ้งพริ้งพริ้งเป็นเพลง - - - - - - - - - ขอฝากเพลงแผละแผละลงผิวน้ำ เสียงดนตรีจากพันธุ์ไพรลิ่วไหลลงจากน้ำ ลงลำปิงแลดำดิ่งสู่เจ้าพระยา เสียงพฤกษาหน้าพาทย์ยิ่งฟังยิ่งหอม กล่อมดวงใจให้สงบเย็น - - - - - - - - - ฮี้ฮี้..
29 พฤษภาคม 2548 21:10 น. - comment id 472535
แม่ลี่...ชอบเพลงคุณทูล ทองใจ มากค่ะ เลยได้ฟังติดหูมาตั้งแต่เด็กๆ โดยเฉพาะเพลง \"รังรักในจินตนาการ\" กลับมาหวนเห็นเพลงนี้อีกครั้ง ให้ความรู้สึกว่า เพลงเก่าๆ มีเนื้อคำที่ละเมียดละไมกว่าปัจจุบันนัก อ้อ...เพลงมนต์รักลูกทุ่ง เพลงโปรดของลี่เลยค่ะ แต่ร้องทีไร...เพี้ยนกับท่อนเอื้อนทุกที... อิอิ คิดถึงนะคะ ......................................................................................
29 พฤษภาคม 2548 21:20 น. - comment id 472549
จักรยานจอดทิ้งไว้นาน โซ่หลวม .. อัลมิตราจะซ่อมให้ดีเสียก่อน วันที่สุขในวันหยุดต่อไป อัลมิตราจะขี่จักรยานลัดเลาะทุ่งค่ะ .. แค่คิดก็มีความสุขแล้ว ..
30 พฤษภาคม 2548 00:54 น. - comment id 472617
มีความงามของอารมณ์ และธรรมชาติที่น่าภิรมย์ อยู่เยอะแยะไปหมดเลยค่ะ ชอบจัง
30 พฤษภาคม 2548 09:28 น. - comment id 472678
แด่..คุณทิกิ..ด้วยดวงใจค่ะ พุด..มิใช่คนสวยค่ะ และคงมิใช่ และ หากเลือกได้..พุด..เพียงแค่ อยากเป็น*คนงาม*ค่ะ งามใจ ... ที่จักสะท้อนออกมาในทุกลีลา ย่างก้าวแห่งดวงวัยวันฝันขวัญงาม ตราบชั่วนิจนิรันดร์ค่ะ
30 พฤษภาคม 2548 09:44 น. - comment id 472684
30 พฤษภาคม 2548 09:59 น. - comment id 472694
คุณลี่คะ คนที่มีใจดวงโบราณ รักเรื่องโบราณ ประเพณีวัฒนธรรม และ ทุกสิ่งอย่างที่โบราณๆ รวมทั้งบทเพลงโบราณ พันธุ์นี้ชักเหลือน้อยคนแล้วค่ะอิอิ
30 พฤษภาคม 2548 10:09 น. - comment id 472697
30 พฤษภาคม 2548 10:19 น. - comment id 472698
30 พฤษภาคม 2548 12:12 น. - comment id 472747
เยี่ยมมากเลยค่ะ น่าชื่นชมจริงๆ ม่ายได้มาอ่านซะนาน พี่พุดสบายดีนะ ยังเขียนผลงานได้น่าติดตาม
30 พฤษภาคม 2548 12:53 น. - comment id 472776
ที่ยังคงมีใจดวงมืดดำพากันห้ำหั่นทำร้าย ทำสงครามกันมิว่างเว้น เพราะ ขาดสติ ขาดสามัคคีธรรม ขาดเมตตาธรรม มานำน้อมใจ มาส่องสอนใจ มาให้บทเรียนใจ จนโลกจะแยกแหลกเป็นผุยผง พากันลงเหวลงนรกหมกไหม้หมดแล้วค่ะ
30 พฤษภาคม 2548 14:09 น. - comment id 472829
สวัสดีครับ พี่พุด คิดถึงพี่สาวคนนี้เสมอ พี่พุดยังมีเรื่องราวไหวหวานมาให้ได้อ่านกันเสมอนะครับยังไงก็ ดูแลตัวเองนะครับ น้องชายคนนนี้ยังระลึกถึงและเป็นห่วงเสมอนะครับ
31 พฤษภาคม 2548 15:26 น. - comment id 473302
หอมระรวยกลิ่นไพรใจระทึก ซ่านทรวงตรึกนึกไปให้สุดหวั่น ลมทะเลเคล้าไพรกระโชกพลัน จิตสะท้านหวนรำลึกพุดคนงาม เคยอ้อนออดรำพันฝันสล้าง แนวกระจ่างวางเพลงไว้ให้วาบหวาม ต่อกวีคลอเสียงเร้าเคล้านงค์ราม ช่างเป็นความสรรค์สร้างกลางวิมาน.
แก้วประเสริฐ.
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
