“ ใครผิด “

แสงศรัทธา ณ ปลายฟ้า

 ใครผิด 
             .ก่อกำเนิดเกิดภายใต้ความดำมืด
ถูกหยับยื่นยัดเยียดความขืนข่ม
ถูกสังคมข่มกระหน่ำให้อกตรม
ด้วยเหตุผลผลพวงของผู้ใด..?
เหล่าโรคร้ายฆ่าล้างพลาญชีวิต
ดังลิขิตเกิดมาไร้ความหวัง
มีชีวิตอยู่อย่างคนไร้พลัง
สิ้นความหวัง สิ้นความฝัน สิ้นศรัทธา
เพราะเห็นแก่ความสนุกความสุขสม
เพราะอารมณ์เร้าร้อนเพลิงตัณหา
เพราะความอยากแห่งรูปร่างสิ่งลวงตา
จำนำพาความตายมลายชีวัน
อยากเติบใหญ่ดังใครที่พบเห็น
อยากจะเป็นเด็กมากมายหลายความฝัน
อยากจะมีคืนสดชื่นรื่นนิรันดร์
แต่สิ้นหวังดังเงาร่างรางเลือนลอย
มีใครตอบได้ไหมฉันครุ่นคิด
ในความผิดฉันนั้นหรือคือคนก่อ
หรือเพราะบุญวาสนาไม่เพียงพอ
จึงเกิดก่อรอความตายก่อนเติบโต.
                        ..แสงศรัทธา  ณ ปลายฟ้า..
                                      16  12  44
งานเขียนชิ้นนี้ได้รับแรงบันดานใจจากภาพของเด็กที่ติดเชื้อ AIDS ขอเป็นส่วนหนึ่งแห่งแรงใจ
ที่ส่งมอบให้แก เด็กน้อย ๆ เหล่า นั้นเพื่อยืนหยัดที่จะอยู่ในโลกนี้ด้วย				
comments powered by Disqus
  • dokkoon

    17 ธันวาคม 2544 21:39 น. - comment id 25731

    ไว้อาลัย แด่ความไม่เท่าทัน 
    ไม่หยันความไม่รู้
    หากอยากยืนหยัดอยู่
    ต้องรู้ต้องเท่าทัน
  • โคลอน

    17 ธันวาคม 2544 22:07 น. - comment id 25754

    อืม...เศร้าใจจังค่ะกับเรื่องราวที่เกิดกับเด็กที่บริสุทธิ์ที่ไม่รู้เรื่องอะไรซึ่งเกิดมาจากผลพวงของผู้ใหญ่
  • mono

    18 ธันวาคม 2544 01:11 น. - comment id 25798

    เป็นเรื่องที่ทำให้จิตใจหดหู่ได้อย่างบอกไม่ถูกค่ะ
  • ธนรัฐ สวัสดิชัย

    18 ธันวาคม 2544 01:28 น. - comment id 25811

    เป็นอีกบทกลอนหนึ่งที่เขียนได้เยี่ยมมากครับ....
  • แก้วรัดเกล้า

    22 ธันวาคม 2544 12:32 น. - comment id 26660

    ความผิด มิ ได้ก่อ    พิศท้อ ก็หมดหวัง
    หมดสิ้น สิ ภินท์พัง   ชิวิพังเพราะผู้ใด
    .....ค่ะเห็นด้วยอย่างยิ่งกับบทกลอนที่แสดงออกมาผู้ใหญ่ก่อแล้วก็ทำให้เขาต้องบาดเจ็บ(ใจ)ไปอีกนานจนสิ้น............
  • เกด.....

    2 มกราคม 2545 21:31 น. - comment id 28394

    ใครจะรู้ว่าบ้างว่า  ในความเป็นจริง  สังคมนี่แหละที่ซ้ำเติมให้คนเหล่านั้นวายชนม์ได้เร็วขึ้น  การให้ความเห็นใจ บางครั้งก็เป็นเข็มทิ่มแทงใจตลอดเวลา  แต่ยังไงฉันก็คงเป็นอีกหนึ่งกำลังใจที่มอบให้ แม้จะรู้ว่าบางครั้งเป็นมันก็เป็นการตอกย้ำให้เจ็บซ่านจนยากจะถอดถอน

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน