http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=1681 http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=11 (เสน่หา) ..................... ยามเช้า...แสนหวาน วันที่ฟ้าใส.. วันแห่งงามใจไทยทุกดวง *วันสงกรานต์* วันแห่งความภาคภูมิปิติใจ ในการร่วมมือรวมใจสามัคคีกันอนุรักษ์วัฒนธรรมประเพณีไทย ที่มีมาแต่โบราณกาล ให้หนุ่มสาวไทยทุกวัยวัน ต่างพากันแต่งตัวด้วยผ้าไทยผ้าไหมแสนสวยแสนงาม จากฝืมือภูมิปัญญาชาวบ้านในทุกวิถีทิศ ที่สามารถหยิบจับ มาให้เกิดก่อลายมหัศจรรย์..*หนึ่งเดียวในโลก* ด้วยสองมือหยาบกร้าน..มือชาวบ้านชาวนา มือที่ไร้เพชรนิลจินดา.. มาหมุนเกลียวด้ายมาสาวสายไหม มาใช้เพียงพลังหอมแห่งหัวใจ จากสายใจสายใยรัก... ภักดิ์เพียรมิท้อ..มิพ้อมิพ่าย.. ให้เราได้เสพสุนทรีย์มีผ้าผืนงาม มาวางไว้ในตู้ไว้หยิบดูชื่นชมศรัทธา มาไว้สวมใส่ครอบครองเป็นเจ้าของ ได้จับจองอุดหนุน.. เพื่อเติมต่อตาม.*.ให้น้ำใจ* รักษาวัฒนธรรมไทยอันหอมร่ำด้วยเครื่องแต่งกาย ให้คงไว้เป็นเอกลักษณ์ไทย มิพักสูญหายสลายหล้าลาจากพรากไปในเร็ววัน มาคลี่คลุมกาย มาหมายพาใจให้ได้นวลละมุน ตามแรงรักหอมกรุ่นละมุนละไม อย่างรู้ค่าแรงใจแรงกาย แรงที่ต้องใช้ทั้งพลังสมองแลสองมือ พร้อมพลีหยาดเหงื่อรินพร่าง ถึงจะได้งานงามทอสวยสม..ล้นคุณค่า..เกินกว่าตาแล และ ก่อนที่ เราจะได้หยิบจับ ชมความงามระยับเป็นเจ้าของปองขวัญ เพื่อต่อสายใจสายใยฝันสวรรค์ผ้าไทย รู้ภูมิใจ ในงานงามจากสองมือทอง จากมือแม่ดวงดอกน้ำค้าง จากธารน้ำใจแสนสวยใสของมิ่งมิตรน้องพี่ ผู้ที่ถึงแม้คนดีจะมีชีวีชีวิตแสนยากไร้อย่างไร หากได้ฝากงานงามจากใจ ได้ครองจิตใสนวล ได้เติบโตมาอย่างมีหัวใจดวงดีที่แสนอ่อนหวานอ่อนโยน อย่างรู้ละเมียดไม่รีบร้อนเกร็งเครียด ไม่เบียดเบียนใคร ให้คิดผิดแผกแตกต่าง ห่างจากใจมนุษย์เมืองเรืองรุ่งในโลกศิวิไลซ์ ที่ต่างพากันเร่งรีบร้อนไม่ทันใจไปเสียหมด จนต่างยกโลกให้กับเครื่องจักร ที่นับวันจะสร้างมลพิษ ในทุกสรรพสิ่ง ให้มาลิขิตเสนอสนอง ครองความอยากที่แสนมากมีมากมาย มาสนิทแนบร่างใจให้ใกล้สิ้นไร้ ให้ยิ่ง มิลอยห่างวนพ้นดงกรรมผสานกล้ำลมหายใจไปทุกวันๆ วันนี้.. วันที่ฟ้าไสวลมระรื่น พาให้ใจสาวไทยในร่างงามอรชรอ้อนแอ้น ควงแฟนหนุ่มในชุดหนุ่มโบราณนานที ต่างเดินยินดีเข้าไปสร้างทิพยนิรมิตในดวงใจ ให้ยิ่งสวยใสแสนสดชื่นอิ่มบุญ หนุนนำให้ใจยิ่งฉ่ำเย็น ไปตักบาตรทำบุญ ที่วัดให้น้องพี่ได้พลีจิตอธิษฐาน พี่ชายตักบาตรด้วยข้าว น้องสาวน้องหญิงตักบาตรด้วยของคาวหวาน ในเวลานั้นใจดวงงามดวงขวัญจะได้รับพรจาก พระสงฆ์ที่จะสวดคาถา พาหุง แล้ว.. ช่วยกันยกอาหารคาวหวานไปกราบกรานถวายพระ ขณะพระฉัน ก็ฟังการอ่านประกาศสงกรานต์ ยกมืออนุโมทนา ด้วยพลังใจอิ่มท้นล้นบุญ แล้ว... ก่อเจดีย์ทราย ถวายวัด จะก่อเป็นเจดีย์ขนาดไหน ให้งามสะบิ้งสะบัดทิ้งทวนปักธงอย่างไรก็ได้ ตามแต่กุศลจิตคิดดีคิดเพียรให้เวียนวนกลับวัด ซึ่งจะเป็นประโยชน์ ให้ได้ใช้ในการก่อสร้าง เป็นกุศโลบายจะได้เหลือทรายไว้ถมพื้นที่ เป็นเรื่องที่น้องพี่จะได้ ทำบุญและสนุกสนาน แล้ว พากันไปปล่อยนกปล่อยปลา เป็นการทำบุญเพื่อแสดงความกรุณาต่อสัตว์ ตามมาด้วยการสรงน้ำพระ มีทั้งสรงน้ำพระพุทธรูปและภิกษุ สามเณร เพื่อความเป็นศิริมงคล ในโอกาสขึ้นปีใหม่อันเป็นเวลาที่อากาศร้อน แล้วกลับไปรดน้ำผู้ใหญ่ เพื่อพลีใจแสดงคารวะ ด้วยความเคารพนับถือ นำผ้า ๑ สำรับ คือ ผ้านุ่ง ๑ ผืน ผ้าห่ม ๑ ผืน มอบให้ท่านพร้อมกับ ดอกไม้ธูปเทียน ขอพรท่าน ให้ท่านให้ศีลให้พร ให้มีความสุขปีใหม่ ตั้งแต่วันสงกรานต์เป็นต้นไป แล้วทำบุญอัฐิ นิมนต์พระ ชักบังสุกุลอัฐิของญาติที่ล่วงลับไปแล้ว แล้วอุทิศส่วนกุศลให้ โดยนิมนต์พระไปยังสถานที่เก็บหรือบรรจุอัฐิ หรือถ้าไม่มีอัฐิ จะเขียนชื่อผู้ที่ล่วงลับไปแล้วก็ได้ เมื่อบังสุกุลแล้ว ก็เผากระดาษแผ่นนั้นเสีย ........ แล้ว มาสาดน้ำ เป็นการสนุกสนานรื่นเริง ใช้น้ำสะอาดมีน้ำอบน้ำหอม หรือแป้งหอมผสมบ้างมิร้างรัก มีเวลาก็ดู.. การแห่นางแมว เพื่อขอฝนในวันรื่นเริงเถลิงศกใหม่ เพื่อขอโชคชัยดับความแล้งไร้ ซึ่งเป็นเรื่องสนุกสนานรื่นเริง แต่ก็แกมแถมหวังผลในทางเกษตรกรรมด้วย... ....... และ ในวันนี้หลังเสร็จทุกพิธีการ ในเส้นทางธรรม..ธรรมชาติ เส้นทางทองทาบอาบรวงเรียว..นาข้าวเขียวไสว เส้นทางสายใต้... ที่ทอดตัวคดเคี้ยวเลี้ยวลัดเลาะราวงูเลื้อย เลียบขนานไปตามสองฟากฝั่งทะเลใต้แสนงาม นาม...อันดามัน...และอ่าวไทย ที่มากมายเกาะแก่ง แหล่งท่องเที่ยวมากมาย ที่มาตรแม้นจะดีจะร้าย.. เพิ่งพ้นผ่านธรรมชาติฝากพิโรธฝากสอนบทเรียนไว้ หากแดนดินถิ่นนี้ ก็ยังมีมนต์ขลังให้ฝากฝังสวาทหวามเสน่หา ยังเต็มไปด้วย.. หาดทราย..สายลม..แสงแดด...เกลียวคลื่น..น้ำทะเลเขียวมรกต ที่แสนงดงาม ในท่ามทะเลสีทอง สายฝนพร่างหอมห่มพรมพรำเกือบตลอดปี ให้สวนยางที่สูงไสว เรียงเป็นระเบียบ.. ราวปราการไพรปราการแรงแห่งรัก ที่เพียรเฝ้าเททุ่มอุ้มชู ให้ได้หยัดยืนฝืนร้อน..สอนใจ ให้เราชาวสวนชาวไพร ได้พากันเรียนรู้สัจจะแห่งความอดทน น้ำยางข้นคือเลือดน้ำแรงแห่งรักจากแรงกายภักดิ์พลี ที่เฝ้าทนทะนุถนอมฟูมฟักตั้งแต่แตกช่อกออ่อน ได้สอนได้บอกถึงความกตัญญุตา ไม่ว่ากับคนหรือต้นไม้หากเราให้น้ำใจรักทุ่มเท เพียรเฝ้ากล่อมเกลิ้ยงดูแล... ไม่ช้านาน... ก็จะพากัน.. ผลิบานแตกช่อกอกตเวทิตาคืนกลับ..แด่โลกงาม และแด่เจ้าของคนดี ที่ยอมอดหลับอดนอนมานานปี สู้ยอมตื่นมากรีดเลือดรักจากยางใหญ่ ที่ยอมสละเลือดจากลำต้นไพรให้คนไทยได้ส่งออกได้มีกิน ................ .............. รถสปอร์ตสีแดง... วิ่งมาด้วยความเร็วพอประมาณ ตามเส้นทางสายธรรมชาติ ที่ยามนี้ สายแสงทองยามตะวันอรุณรุ่ง กำลังอาบไล้ทาบทาไปทั่ว..นาข้าวเขียวไพลราวแพรพรม.. ที่กล้าห่มหอมไปทั่วทั้งท้องนาไกล ดูราวดรุณียังเยาว์วัยแรกรุ่น ..ละมุนนวล เจ้าของรถค่อยๆประคองรถให้ค่อยๆช้าลง...ๆ เมื่อขับเข้าเขตเมือง น้ำตาลหวานงาม ที่มีตราประจําจังหวัดเพชรบุรีเป็นรูปเขาวัง ผืนนา และต้นตาลโตนด เขาวังหมายถึง เขาที่ตั้งของพระนครคีรีซึ่งรัชกาลที่4 ทรงสร้าง และพระเจดีย์ พระธาตุจอมเพชร นับเป็นเจดีย คู่บ้านคู่เมือง ผืนนาหมายถึง เมืองเกษตรกรรม และความอุดมสมบูรณ์ ต้นตาลโตนด หมายถึง ต้นไม้ สัญลักษณ์ ของจังหวัดจังหวัดเพชรบุรี ใช้ อักษรย่อว่ า พบ คําขวัญของจังหวัดเพชรบุรี เขาวังคู่ บ้าน ขนมหวานเมืองพระ เลิศลํ้าศิลปะ แดนธรรมะ ทะเลงาม และ นี่คือเมืองเพชรบุรีศรีไทยแสนงาม.. ที่เป็นเมืองหนึ่งในดวงใจไทยทุกดวง และเป็นหนึ่งในแผ่นดินธรรมแผ่นดินทองของไทย ที่ควรค่าแห่งการจารึกรัก.. ............. เจ้าของรถวงหน้านวลรูปไข่ผมยาว ที่พันทบเกล้าตลบสูงแล้วเสียบไว้ด้วยปิ่นปัก ยิ่งงามแผกหากพิศร่าง ยามเยื้องย่างก้าวลงมาในผ้าถุงชาวเขาสีดำ เชิงชายแดง และมีลูกปัดเงินแวววะวับปักประดับงามตามขอบริม.. เธอ.. ค่อยๆลงจากรถมาพร้อมหูแว่วบทเพลงแสนหวาน ........ .............. เพชรบุรีศรีไทย.. บุรีเอยบุรีรมย์ เรือง โฉมเอยโฉมเมือง งามประเทืองเรืองฝัน พริ้งพราวราวพรหมภินันท์ เพชรบุรีรัมย ์ลอยฟ้ามาสู่ ดิน พร่างเพชรพลอยแพร้ว สมแล้วเมืองปราณวิมานถิ่นถวิล เลิศบุรินทร์ เลื่องลือระบิลสินไพร เพชรเอ ยเพชรบุรีศรีไทย แผ่นดินแดนใจของผองไทยทั่วกัน บุรีเอ๋ยบุรีโอฬารรักเคยสําราญ แก่งกระจานธารใส วิมานสถานชั้นใด เพชรบุรีให้ เราไว้ในอุรา พร่ างเพชรพลอยแพร้ว สมแล้วเมืองปราณตาลนํ้าตาลหวานซ่านดินฟ้า ใครได้ มา จากไปโศกาซมซาน เพชรเอ๋ยเพชรบุรีศรีไทย แผ่นดินแดนใจของผองไทยทั่วกัน บุรีเอ๋ยบุรีรมย์ ราย พระเคยเยื้องกราย เดินหาดทรายสนาน เขาหลวงเป็นสรวงสําราญ เขาวังเป็นบ านสถานสถิตองค์ พร่ างเพชรพร้อมพริ้ม แย้มยิ้มยวนใจ ทักทายขวัญให้ โลมหลง ลืมไม่ ลง ไม่ ตายแล้วคงพบกัน เพชรเอ ยเพชรบุรีศรีไทย แผ่นดินแดนใจของผองไทยทั่วกัน .................. เธอ..คนดี.. จึงลงมาหยุดยืนนิ่ง ทิ้งใจฝันฝัน กับเงาตาโศกราน หวานเศร้าดายเดียวราวน้ำผึ้งรวง ที่ราวรอร่วงหยาดสายหวาน ปานประหนึ่งจะรอปลอบประโลมโลกย์หล้าแลฟ้าดิน เธอ..ยิ่นนิ่งนาน ใต้ร่มเงาต้นตะแบก แบกพราวดวงดอกดก ที่ไล่โทนสีชมพูพริ้งพราย ขาวนวลแกมม่วงหม่น จนถึงปลายพวงกิ่งทิ้งช่อพ้อลมพร่างไสว และ.. ในคลองตา.. คือคูนเหว่ว้าเหลืองพราวราวสายฝนสีทอง ที่กำลังอวดดอกเหลืองไสว สดกระจ่างในท่ามเขียวไพลไปทั้งสองฟากฝั่งถนน ให้น้ำนัยน์ตาเธอเริ่มซึมซึ้งวะวับวาวด้วยคิดถึงใครบางคน ในกมลลึกลึกในรำลึกแห่งบึ้งใจเธอ ที่กำลังเกิดนิรมิตกระจ่างใส จากจิตภายในใจดวงแสนงามของเธอเอง คูนไสว..สว่างพร่างพราว... ราวธรรมชาติ กำลังอยาก กระซิบฝากบทเรียนสอนสัจจะใจสัจจะจริงทิ้งสัจจธรรมไว้ให้ ให้ทุกดวงใจไหวรู้รำลึก รู้สึกว่า... ธรรมชาตินี้หนา ช่างแสนมากมีมหัศจรรย์แห่งรัก..พลังแห่งรัก ที่... สามารถสร้างสรร..สีสัน มารับขวัญพลีกำนัลแด่โลกและมวลมนุษยชาติ ให้พิลาสพิไลในทุกสรรพสิ่ง ให้ได้พึงพิงพึ่งพา โอบอ้อมเอื้อหล้า ด้วยพลัง...แห่ง..ดิน..น้ำ..ลม..ไฟ พอเหมาะพอดี..ที่จะมีชีวิตรอด พร้อมประทานพร.. มอบดวงตาแสนงาม ให้รู้รับรสสดฉ่ำสล้างนาม *สุนทรีย์ธรรม ธรรมชาติ* อย่างแสนน่าอัศจรรย์ใจ.. อย่างแสนยิ่งใหญ่..อย่างแสนงามเสียเหลือเกิน! ธรรมชาติให้สีแก่ดวงดอกไม้ ให้สายธาร..ระรินร่ำ ให้สายฝนพรำพรมห่มห้วยหนองคลองบึง ท้องไร่ท้องนา ทั่วฟ้าทั่วเมืองทั่วพงพฤกษ์ไพร ให้ปีกนกไพรผกโผผินเหิรบินบนฟ้าได้ ให้อากาศหนาวร้อนฝน ผ่อนคลายกลายฤดูคู่ฤดี ให้มีรักคู่ชีวีชาวโลกลบโศกเหงาเปล่าเปลี่ยวเดียวดาย ให้มวลดอกไม้แมลงได้แสร้งชมดอมดมผสมพันธุ์เกสรสล้าง สร้างดอกดวงใหม่ มิให้โลกแล้งไร้กลายเป็นทะเลทราย ให้น้ำมันกำนัลแดนเผ่าที่ขาดแล้งน้ำเพื่อตามเติมชดเชย ให้หมอกเหมยราวเรียวรุ้งเมืองหนาวร้อนได้อ่อนหวานอ่อนโยน ให้ห่อหุ้มโลกไม่เพิ่มโศกร้อนจนมากไป ให้ลมหายใจ มวลมนุษยชาติ ได้อากาศบริสุทธิ์ที่พอเหมาะพอดี ให้ไฟคือ..พระอาทิตย์สีแดง ดวงแรงร้อนสอนพลังธรรม ธรรมชาติอันแสนยิ่งใหญ่ ให้ทุกดวงใจยังมีพลังหวังหวาน ตื่นมารับสายแสงแสนงามราวเรียวรุ้งยามอรุณรุ่งทอประกายจรัส เพื่อเริ่มต้นนับหนึ่งกับปัจจุบันขณะ.. เริ่มต้นชีวิตใหม่.. หากใครทำผิดพลาดไปมิอาจหวนไปในอดีตเรียกคืนมา.. ที่.. ไม่ว่าจะพบเศร้าร้าวรานในอดีตสักแค่ไหน ก็แค่กาลเวลาที่ผ่านมาผ่านไป ที่สอนความไม่เที่ยงแท้แน่นอน ทุกเหตุปัจจัยที่ไม่เคยมีวันคงที่คงทน ให้เราทุกดวงกมล คนในธุลีหล้าได้ตระหนักว่า *เรามวลมนุษย์หาได้ยิ่งใหญ่กว่าธรรมชาติไม่!* เพราะ.. ไม่ช้านาน..ร่างรานใจร้าวอย่างไรก็ต้องถึงกาลแตกดับ.. คืนกลับลงสู่พสุธา.. หาก...ทว่า ดวงสุริยันแลจันทรา จะยังคงเยือนแย้มหล้าฝากงามไปนานแสนแสนนาน.. ยากที่ใครจะมาดับดวงได้ แม้มากมีบารมีเงินตรามากองไว้จนท่วมพสุธา.. ก็อย่าหวังเลย...!!! .......................................... ........................................... ติดตามภาคสองค่ะ นางเอกล่องไพร..ไปพบกับ...อะไร..ใครกันละหนอ..รออ่านนะคะทุกดวงใจ http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=11 (เสน่หา) ความ รัก เอย เจ้า ลอยลมมาหรือ ไร มาดลจิต มาดลใจ เสน่-หา รัก นี้จริงจากใจหรือเปล่า หรือ เย้า เราให้เฝ้าร่ำหา หรือแกล้งเพียง แต่แลตา ยั่วอุรา ให้หลง ลำพอง หื่อ ฮือ ฮือ ฮื้อหื่อ ฮือ ฮือ ฮือ ฮื้อ ฮือ ฮือ หื่อ ฮือ หื่อ ฮือ ฮือ ฮื้อหื่อ ฮือ ฮือ ฮือ หื่อ ฮือ หือ ฮือ ฮือ ฮื้อ สง สาร ใจ ฉันบ้าง วาน อย่าสร้าง รอยช้ำซ้ำเป็นรอยสอง รักแรกช้ำ น้ำตานอง ถ้าเป็นสอง ฉันคงต้องขาดใจตาย หื่อ ฮือ ฮือ ฮื้อหื่อ ฮือ ฮือ ฮือ ฮื้อ ฮือ ฮือ หื่อ ฮือ หื่อ ฮือ ฮือ ฮื้อหื่อ ฮือ ฮือ ฮือ หื่อ ฮือ หือ ฮือ ฮือ ฮื้อ สง สาร ใจ ฉันบ้าง วาน อย่าสร้าง รอยช้ำซ้ำเป็นรอยสอง รักแรกช้ำ น้ำตานอง ถ้าเป็นสอง ฉันคงต้องขาดใจตาย...
พุด 16 เม.ย. 2548 19:43 น. - ID 74558 
2193
8
0
16 เมษายน 2548 20:22 น. - comment id 454293
หน้าส่วนตัว
ทุกตัวอักษร .. ที่เรนได้อ่าน .. คือความงดงาม.. ที่เรนได้สัมผัส .. ในงานเขียนของหญิงสาวที่แสนอ่อนหวาน .. เรนชอบทุกตัวอักษร ..
ที่พี่สาวของเรนเขียน ..สื่อถึง..หญิงสาวที่งดงาม .. เรนไม่รู้ ..ด้วยดิคะว่า ..
พี่คนดีของเรน .. ทำได้อย่างไร ..
มีหลายๆครั้ง .. ที่เรนกลับเข้ามาอ่าน..
อ่อนโยน .. และงดงาม ..
บ่อยครั้ง .. ที่เรนแอบปริ้นเก็บ .. ในสมุดบันทึก.. เรนต้องขอโทษด้วย .. นะคะ ..
คืนนี้ .. เรนขออนุญาต .. ติดตาม..
นางเอกล่องไพรด้วยคนนะคะ ..
ก็เรนมี..ผ้าถุงสีชมพูลายริ้วที่มี้ตัดให้ .. กับเสื้อพื้นเมืองที่เรียบง่าย..
ขอเรน .. ไปโตย.. ได๋ก่อเ จ้ า ..
...
โอมเพี้ยง!! .. ขอเรนเป็นคนแรกทีได้คอมเม้นท์เต๊อะ ..
...
ห้ามใครแซงเรน.. ร่า ..ฮึ!!
แว้ปป ..
16 เมษายน 2548 20:23 น. - comment id 454294
เย้.. อิอิอิ .. เรนชนะ..ด้วยดิคะ ..
16 เมษายน 2548 20:33 น. - comment id 454300
แม่ดวงดอกน้ำค้าง ดวงดอกเอื้องแสนงาม พี่พุดไพรซึ้งใจจังค่ะนะนาทีนี้ คนดี เมื่อคืนพี่พุดได้พูดเกี่ยวกับการอนุรักษ์ ให้ผู้หญิงไทยพากันรักผ้าถุงค่ะและวัฒนธรรมไทยได้ออกอากาศไปทั่วประเทศค่ะอิอิ แล้วจะเล่าให้ฟังนะคะ ด้วยรักนักรักหนาคนดีในดวงใจพี่พุดค่ะ ขอบคุณน้องนะคะ
16 เมษายน 2548 20:56 น. - comment id 454305
นะนาทีนี้ พุดพัดชากำลังเอื้อนครวญบทเพลงนี้ พลีถึงจิตใสใจดวงงาม แด่ทุกดวงใจที่แสนรักในร่มรักนะคะ ขอ.. ทุกเรือนใจจงรับพลังใจใสเย็นฉ่ำระร่ำริน เนื่องในวันสงกรานต์มหามงคล ให้หอมหวานงามราวตาลเมืองเพชร ประดับหล้าฟ้าไทย ประดับเรือนไทยเรือนรักแห่งผองเรา ไปตราบชั่วกาลนานเนานิรันดร์ค่ะ ........... เพชรบุรีศรีไทย.. บุรีเอยบุรีรมย์ เรือง โฉมเอยโฉมเมือง งามประเทืองเรืองฝัน พริ้งพราวราวพรหมภินันท์ เพชรบุรีรัมย ์ลอยฟ้ามาสู่ ดิน พร่างเพชรพลอยแพร้ว สมแล้วเมืองปราณวิมานถิ่นถวิล เลิศบุรินทร์ เลื่องลือระบิลสินไพร เพชรเอ ยเพชรบุรีศรีไทย แผ่นดินแดนใจของผองไทยทั่วกัน บุรีเอ๋ยบุรีโอฬารรักเคยสําราญ แก่งกระจานธารใส วิมานสถานชั้นใด เพชรบุรีให้ เราไว้ในอุรา พร่ างเพชรพลอยแพร้ว สมแล้วเมืองปราณตาลนํ้าตาลหวานซ่านดินฟ้า ใครได้ มา จากไปโศกาซมซาน เพชรเอ๋ยเพชรบุรีศรีไทย แผ่นดินแดนใจของผองไทยทั่วกัน บุรีเอ๋ยบุรีรมย์ ราย พระเคยเยื้องกราย เดินหาดทรายสนาน เขาหลวงเป็นสรวงสําราญ เขาวังเป็นบ านสถานสถิตองค์ พร่ างเพชรพร้อมพริ้ม แย้มยิ้มยวนใจ ทักทายขวัญให้ โลมหลง ลืมไม่ ลง ไม่ ตายแล้วคงพบกัน เพชรเอ ยเพชรบุรีศรีไทย แผ่นดินแดนใจของผองไทยทั่วกัน
16 เมษายน 2548 21:51 น. - comment id 454340
ดูแล้วประเพณีสงกรานต์ไม่ว่าที่ไหน ส่วนมากก็ทำคล้ายคลึงกันเป็นส่วนใหญ่ จะผิดแผกแตกต่างกันบ้าง ก็แค่เล็ก ๆ น้อย จากที่ว่ามาได้ทำเหมือนกันครับที่บ้าน เพียงแต่ไม่มีสาวมาควงแขนใส่บาตรเหมือนเนื้อเรื่อง มีความสุขสดใส เริ่มชีวิตใหม่ที่ดีในสงกรานต์ปีนี้นะครับ
17 เมษายน 2548 00:13 น. - comment id 454418
สวัสดีปีใหม่ไทยนะครับ พี่พุด งานสงกรานต์ประเพณีเก่า ๆ อันดีงาม เดี๋ยวนี้ได้เปลียนไปจากเดิม คือคนไปร่วมเท่านั้นเอง น้อยลงทุกทีครับ
17 เมษายน 2548 11:17 น. - comment id 454483
สวัสดีปีใหม่ไทยนะคะ นึกถึงขนมหม้อแกงเมืองเพชรจริงๆ อยากหม่ำคิดถึงแต่เรื่องกินค่ะ จะรออ่านภาคต่อไปนะคะ
17 เมษายน 2548 11:34 น. - comment id 454490
= = = = = = = = = = = = = = = มารดน้ำพี่พุดค่ะ... สวัสดีปีใหม่ไทยด้วยคนนะคะ = = = = = = = = = = = = = = =
17 เมษายน 2548 15:03 น. - comment id 454637
สงกรานต์นี้เป็นอีกปีที่จับเจ่ากอดเข่านั่งเฝ้าสมบัติบ้า ไม่ได้ออกไปไหนมาหลายสงกรานต์แล้วครับ.... งานยังหวานละมุนทั้งความทั้งคำเหมือนเดิม... อ่านไปก็ให้คิดหวังว่าสงกรานต์หน้าจะได้ร่วมบุญกับใครสักคน...
17 เมษายน 2548 17:18 น. - comment id 454697
ได้อ่านงานงาม...ทั้งความรู้สึกและตัวอักษรที่กลั่นกรองออกมา....กำลังเชียร์นางเอก..นะคะ.. จะรออ่านภาค 2 ค่ะ..พี่พุด....คิดถึงพี่นะคะ...
17 เมษายน 2548 23:17 น. - comment id 454919
สวัสดีค่ะ .. ย่องมาแอบปะแป้งด้านหลัง .. เพิ่งกลับจากเดินทางไกลมาค่ะ
18 เมษายน 2548 14:04 น. - comment id 455223
แอบมาชมผลงานที่ไพเพราะจ๊ะ...พี่พุด
21 พฤษภาคม 2548 12:57 น. - comment id 469824
ยาวจัง
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
