http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=1064 (เพชรฆาตใจ) .................. เย็นแล้ว อาทิตย์ใกล้ลาลับฟ้า ทอแสงผ่านพวงดวงดอกตะแบกแสนเศร้า ที่หากมองพิศจะเห็นงามอะคร้าว ที่ไล่โทนสีตั้งแต่ม่วงชมพู ไปถึงนวลขาวพราวภายในช่อเดียว แล้วหากเห็นบานตระการทั้งต้นเล่า จะงามบรรเจิดสักขนาดไหน ผู้คนต่างพากันทะยอยกลับบ้านเหมือนนกคืนกลับรังรัก เพราะที่นี่คือสถานที่ราชการ หากแบ่งพื้นที่สนามให้ประชาชน ได้มาใช้สอยคอยออกกำลังกายกัน มีทั้งสนามฟุตบอล สนามเทนนิส สนามแบดมินตัน และ มีบึงแสนงามให้พาครอบครัวมานั่งพักผ่อนในยามเย็น มีดงดอกไม้มากมาย มีลั่นทมหลากสีหลายต้น ริมทางรายรอบทางรถยนต์ และ ทุกเย็นจะมีใครคนหนึ่ง คอยจูบไล้กลางดวงดอกในกอทุกวัน เพราะต้นยังเล็กนักราวสาวแรกแย้ม หากลั่นทมสาวเธอพูดได้ เธอคงบอกว่าอย่าไล้รอยจูบแรงนัก ให้สงสารด้วย อย่าหาญหักฝากรักแบบพิศดารแบบนี้เลย เพราะไม่เคยมี..เคยมือใคร..มาไหวแหวกจูบ มาฝากจูบ ที่แผกรักพิศดาร ราวจูบหวานแรกแทรกกลางกลีบกอ แทบทุกช่อกิ่งรักทุกวัน.. แม้นแต่ คุณลุงยามยังพากันขำหันหน้าไปยิ้ม กับ ภาพ..อันแสนตลกสำหรับเขาล่ะกระมัง ที่ร้อยวันพันปีจะมีคนบ้าสักคน มาคอยหอมลั่นทมอย่างละเมียดทุกวันมิลืมเลย จนวันหนึ่ง เขาคงทนไม่ได้ เมื่อคนจูบหายไปไม่มาเต้นเพราะเว้นไปหลายวัน เขาแหย่ว่า *คุณไม่มารู้ไหมผมสังเกต เห็นลั่นทมระทมจริงๆก็วันนั้น มันสลดห่อเหี่ยวดูราวรอท่าคุณ สมกันนามลั่นทมระทมรอเสียจริงๆ* เธอ..คนดีได้แต่คลี่ยิ้ม หันไปตอบว่า * ช่างเถอะค่ะ เดี๋ยวจะไปกระซิบบอก.. ว่า..คนระทมมากกว่า...อย่าเศร้ารอเลย* และ ไหนจะยังมี ดอกคูนบานระย้าย้อยไร้ใบ ห้อยเป็นพวงพราวไสวราวสายฝนสีทองเหนือบึงกว้าง.. ที่มีร่างหนึ่งชอบนอนทอดตัวแน่นิ่ง ในสนามหญ้าเขียวขจีทุกวันเช่นกัน หลับตาปล่อยฝันปล่อยใจอันอ่อนล้า..ลำพัง ฟังเสียงสายน้ำ..อ่อนหวานทายทักทุกดวงใจ น่าแปลกดีจังที่ ที่เธอจะแอบขอ เด็ดช่อพราวเหลืองทองของดวงดอกราชพฤกษ์ มาทัดแก้มแซมผมราวมีช่อมงกุฎทองผ่องพรายขับวงหน้าซีดเศร้า ให้ดูนวลพราวขึ้นมา... .................. ตาลเดี่ยวมิเหงาใจ ยืนต้นคู่กัน ให้ผู้หญิงช่างฝันเห็นเต็มตาเต็มตื้นเต็มห้องหัวใจ ทุกวันยามเต้น...คลอพ้อไปกับสายแสงอาทิตย์สีทองยามสนธยา พาให้คิดว่ากำลังอยู่วิมานวนา ใช่กลางวนเมือง... เสียงเพลงหวานแว่วแผ่วมาจากลำโพง ที่รอให้นักเต้นวอร์มอัพร่างก่อนเริ่มออกกำลังกาย คุณครูผู้ชายแสนสวยเรือนร่างบึกบึนหุ่นนักกีฬา ที่มีดีกรีว่าเป็นเชียร์ลีดเดอร์ ของมหาวิทยาลัยมีชื่อมาก่อน มาสอนวิธียักย้ายส่ายสะโพกโยกซ้ายขวา ฝากลีลาได้เร้ารึงรัดใจ ให้ไหวหวาม อย่างมีทีท่าน่าเสน่หานัก ให้ทุกดวงใจหลงรัก ในท่าเต้นในร่างงามและในยามแย้มยิ้มแสนมีเสน่ห์ ............ http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=1064 เพชรฆาตใจ สายัณห์ สัญญา : : Key Dm น้องเอ๋ย ใครเขาเคยเหมือนพี่ บ้างไหม ช้ำ สุดช้ำ เท่าไหร่ พี่เป็น แผลใจ ใคร จะเห็น เจ็บ อย่างนี้เจ้ายัง ทรมาน หรือเป็นพราน ล่า ชาย ผลาญหัวใจ ชายเล่น หรือเจ้าเป็น เพชรฆาต ผู้เชี่ยวชาญ โปรดฆ่า พี่เสีย ถ้าหากเจ้าไม่ สงสาร จง ประหาร ถ้าแม้นว่าเจ้า ไม่รัก ฮือ ฮื้อ ฮือ ฮื้อ ฮื่อ ฮือ อิเหนา เอ๋ย เคย รักนุช บุษบา พี่ หลงไหล ยิ่งกว่า พี่สัญ ญาได้ ใน เรื่องรัก ปวด และช้ำ ในดวง ฤดี เหมือนดังมี มีดคม ฝังใจจม เจ็บหนัก รักของเจ้า ฆ่าพี่ อย่างเลือดเย็น พี่เจ็บ จวนตาย ก็ไม่มีใคร แลเห็น เวร นี้เวร หรือเห็นพี่เป็น เช่นไร ฮือ ฮื้อ ฮือ ฮื้อ ฮื่อ ฮือ อิเหนา เอ๋ย เคย รักนุช บุษบา พี่ หลงไหล ยิ่งกว่า พี่สัญ ญาได้ ใน เรื่องรัก ปวด และช้ำ ในดวง ฤดี เหมือนดังมี มีดคม ฝังใจจม เจ็บหนัก รักของเจ้า ฆ่าพี่ อย่างเลือดเย็น พี่เจ็บ จวนตาย ก็ไม่มีใคร แลเห็น เวร นี้เวร หรือเห็นพี่เป็น เช่นไร ฮือ ฮื้อ ฮือ ฮื้อ ฮื่อ ฮือ... นี่คือมนตรา ของการออกกำลังกาย ที่ทำให้ชีวิตสดชื่น มีพลังกลายเป็นดั่งเพื่อนสนิทแสนรัก ที่จักสอนให้เราเรียนรู้ที่จะรักสุขภาพ และใช้ร่างกายอย่างชาญฉลาด อย่างคนสมัยใหม่ ให้จิตใจใบหน้าร่างกายเราสวยใสสดชื่น ที่มีแต่คนทายทัก ให้กำลังใจไปทำอะไรมาถึงดูดี...ดูแข็งแรง.. และ นี่คือเศษเสี้ยวหนึ่งแห่งกาลเวลา ของผู้หญิงคนหนึ่งที่ช่างแสนซึ้งเศร้า กับทุกหนาวฝัน ที่หันเห็นมองทุกสรรพสิ่งด้วยใจดวงนิ่งเงียบงามสงบสุข ด้วยใจดวงไพรดวงนี้ ดวงที่หันไปเห็นโลกย์ลึกในทุกสรรพสิ่งรายรอบ ที่มาฝากรักมากระซิบบอกให้รู้ค่าโลก ที่แสนมีโชคได้เกิดมา ใต้หล้าใต้ฟ้าไทยฟ้าทองด้วยหัวใจดวงผ่องผุด ได้มาทายทักรับโอบเอื้อจากโลกอันแสนหอมกรุ่น ไปถึงบึ้งใจให้นวลใจเนื้อใจหนาวคลาย ราวได้รับพรทิพยจากสวรรค์เมตตาฟ้าปรานี ใส่ดวงตาที่สามให้ได้เห็นงามในทุกนิยามแห่งธรรมชาติ ตราบที่ยังมีดวงตาดวงใจ... ดวงใสดวงธรรมดวงทองดวงที่รักเมตตา ต่อเพื่อนมนุษย์อย่างมิสิ้นสุดแสนนาน... ............
2 เมษายน 2548 06:17 น. - comment id 447993
ลั่นทมแดงแฝงช่อกลางกอต้น ดอกมากล้นเรียงสลับรับแสงใส ส่งกลิ่นกรุ่นละมุนนักประจักษ์ใจ โน้มช่อไว้หวังชมดมกลีบแดง
2 เมษายน 2548 06:23 น. - comment id 447995
แต่กลัวช้ำซ้ำเฉาต้องเศร้าหนัก จึงขอรักเรื่อยไปไม่หน่ายแหนง หลงรูปดอกออกเฉียงเอียงตะแคง แอบซ่อนแฝงฟุบกิ่งบนหิ้งใบ
2 เมษายน 2548 06:26 น. - comment id 447996
ชื่นลั่นทมชมนางอยู่กลางอก อย่าสะทกอกสะท้านนานไฉน คำค่อนว่าระทมลมปากใคร ลีลาวดีไหวใจริน ๆ
2 เมษายน 2548 09:40 น. - comment id 448021
แพรวสำนักพิมพ์ ร่วมกับ สมาคมนักเขียนแห่งประเทศไทย สมาคมภาษาและหนังสือแห่งประเทศไทย และ บริษัทไปรษณ์ไทย ได้ร่วมมือพิมพ์นวนิยาย4เรื่องของนักเขียนในดวงใจชาวไทยที่ฝากจารึกรักอันแสนอมตะยิ่งใหญ่เป็นยิ่งนัก...เพื่อเชิดชูเกียรติคุณ ที่ทุกท่าน พลีฝากไว้ในโลกบรรณพิภพ ที่มีเพียง3000เล่ม และ ชุดหนึ่งมี14เล่ม ปกแข็งใส่กล่องไม้จริงสีไลท์โอ๊ค นักเขียนทั้ง4ท่านมี ท่าน..ม.จอากาศดำเกิง..ละครแห่งชีวิต ท่านดอกไม้สด จากเรื่องผู้ดีที่รู้จักกันดี ท่านศรีบูรพาในเรื่องข้างหลังภาพ และท่านไม้เมืองเดิมในเรื่องขุนศึก อยากได้รีบจองนะคะ และ ฝากถึง พี่ยุงนะคะงานนี้น้องอยากให้ทุกคนได้ชื่นชมเป็นเจ้าของด้วยพลังศรัทธาค่ะ ไม่จำเป็นต้องบอกกล่าวก็คงหมดในพริบตาะ .. มากระซิบ จากดวงใจรักของนักอยากจะเขียนค่ะ
2 เมษายน 2548 09:50 น. - comment id 448023
คุณพุด..ค่ะ มาอ่านลีลาวดีฯแล้ว... ทราบมาจากคนรักรุกขพันธุ์คนหนึ่ง ว่า เปลี่ยนชื่อจากเก่า เพราะถือกันมาก... ไม่ใครปลูกที่บ้าน ส่วนใหญ่อยู่ตาม รอบวัด.. แต่..ในความทรงจำของช่อชงโค... มีสถานที่สวนริมบึงน้ำแห่งหนึ่ง..ในกรุงเทพฯ ขอให้คุณพุดลองนึกตามภาพนี้นะคะ .........ณ กลางเนินสีเขียวขจี..มีตาลเดี่ยวสูงใหญ่ รอบโคนประดับล้อมหินลดหลั่นรายรอบด้วย ดวงดอกไม้เล็กๆหลากสี...ริมเนินนั้นลั่นทมหนึ่ง หยัดรากอยู่นานปี..กิ่งก้านตระการเบ่งบานดอก ด้านหนึ่งแผ่สาขาคลุมใบออกมากลางเนินนั้น อีกด้านหนึ่ง กิ่งย้อยออกไปยังริมสายนทีกว้าง.. ดอกกลีบนวล..ระร่วงหล่นคว้างลงกลางชลา... แล้วลอยมาริมฝั่ง..ดั่งจะวิงวอนให้ใครอาทร.. เด็กหญิงน้อยเก็บดอกไม้ดอกนั้นที่ลอยริมน้ำ.. นำมาเป็นแบบวาดภาพระบายสี..เด็กหญิงน้อยเริ่มฝัน..แต่มันคงเป็นไปไม่ได้ที่จะเป็นจิตรกรผู้ลือนาม หากอีกความฝันหนึ่งนั้น..มันเริ่มที่ลั่นทมดอกน้อยที่ลอยน้ำมาริมเนิน..ดอกนั้น... ความฝันที่จะเป็นคนที่ฝากชีวิตไว้กับอักษรวลี.. .....กลีบของเจ้า เบา อ่อน..เหมือนอ้อนเอื้อน ค่อยค่อยลอยคล้อยเลื่อน..แล้วเลือนหาย.. ล่องลอยห่าง..ร้างลับกับพระพาย.. เหลือไว้เพียงความหมาย..ฝากสายชล... .................................ช่อชงโค........ บทนี้ให้คุณพุดเลยค่ะ...เดี๋ยวจะมาพิมพ์ไปเก็บ งานของคุณพุด ทำให้คนอ่านมีความสุขมากจริงๆ และมีแรงบันดาลใจไปสานฝันได้อีกไกลเลยค่ะ .......................
2 เมษายน 2548 09:54 น. - comment id 448024
พี่นกคะ พุด..ภูมิใจปิติใจตื้นตันใจมาก ที่ไปฝากค่าคำจากน้ำใจในงานพุดไว้นะคะ พุด.. รักงานพี่มาก งานในแนวป่าไพรธรรมชาติ กับชีวิตนักเดินทาง สมกับชื่อพี่..*นกตะวัน* ผู้โผผินพาเราทุกดวงใจ ในราวเมืองสู่ราวไพร ให้พบตะวันใจ..ธรรมชาติใจธรรมดาดิน ทุกถิ่นที่ที่แสนงามในทั่วหล้าค่ะ และ พุดมากราบขอโทษ ที่บางครั้งไม่ได้ฝากคำไว้ คอมพุดช้ามากค่ะ หวังและให้กำลังใจพี่นก พิมพ์ผลงานรวมเล่มได้แล้วนะคะ พุดจะรออุดหนุนค่ะ รักเสมอมาศรัทธาจนกว่าชีพวายค่ะ จริงๆหัวใจพุดราวนกไพรเหินบินตามพี่ไปในโลกกว้างไพรพงตลอดมาค่ะ พี่ยังมิอาจรู้ได้อิอิ
2 เมษายน 2548 10:10 น. - comment id 448028
ชื่นลั่นทมชมนางอยู่กลางอก อย่าสะทกอกสะท้านนานไฉน คำค่อนว่าระทมลมปากใคร ลีลาวดีไหวใจริน ๆ จาก : plaing_piu ............. ที่บ้านพี่พุดมีลั่นทมค่ะ เพราะไม่ยึดมั่นถือมั่นคำคน ที่ฝากไว้ให้ค่างามนั้น ด้อยดวง พลอยหนัก..รักระทมตาม เพราะ ดอกไม้งาม ก็ยังคงงาม ไม่ว่าในนามใด ในป่าไพรป่าพงหรือบานไสวกลางดงเมือง ทุกดวงดอกล้วน มีเรื่องราว หวานหอม สุขโศกเศร้ามาหลอมโลกย์ สอนโลกให้บทเรียนใจ แด่เราทุกดวงใจที่ดวงตาภายในเห็นงาม อย่างยอมรับสัจจะใจสัจจริง ที่ธรรมชาติทุกสิ่งรายรอบ จะสอนธรรม..ให้ผุดใสให้ไสวตาม จิตวิญญาณภายในที่เร่าต่างจิตต่างใจกัน หากธรรมเท่านั้นจะ สอนให้ รู้ทันเท่าเฝ้าดับทุกข์ ให้เราพบสุขงามง่ายใช้ชีวีให้เป็นค่ะ และ กับผัสสะใจพายุใจที่ไหววาบปราดเดียว ก็เลี้ยวลาเลยผ่านมิค้างฆาน..นานในจนตรมไปชั่วกาลดอกค่ะ รักทุกคุณทุกใครทุกหัวใจดวงดีดวงใสราวทองคำค่ะ
2 เมษายน 2548 10:18 น. - comment id 448031
คุณ..ช่อ..คนดี น้ำใจงามของคุณมาพร่างรินให้พุดพัดชา ในวันนี้ ราวมาหลอมให้ใจดวงร้าว ได้สดชื่นขึ้นมาบ้างค่ะ มาสร้างพลังใจ ให้แม่ดวงดอกพุดไพรมากเหลือแสนแล้วค่ะ พุด.. รจนางานด้วยรักจริงๆค่ะ ทำด้วยหัวใจจริงๆ จนณ.วันนี้สายตาไม่ดีแล้วค่ะ แต่พุดก็ยังรจนาอยู่ด้วยใจเรียกร้อง เหมือนจะคอยกระซิบบอก อย่าหยุดเขียน นี่คือความรักที่จริงแท้ในใจเจ้า ที่ฟ้าดินเมตตาปรานีให้มาให้ดวงวิญญาญ์ ที่แผกคิด..จนยากที่ใครจะหยั่งถึงค่ะ มีน้อยคนนัก.. และ เช่นกัน พุด รักศรัทธางานงามของคุณอย่างที่สุด ทีคุณเขียนได้ทุกบทบาท และหากมารจนาร้อยแก้วคงเพริศแพร้วมากค่ะ แค่พุดอ่านคำเกริ่นนำเรื่องดวงดอกลั่นทม ก็นิ่งงันกับฝันงามนั้นแล้วค่ะ และ กับสุดท้ายสั้นๆ พุดรักคุณนะคะ
2 เมษายน 2548 14:26 น. - comment id 448118
++ มาอ่านงานงาม.. เหมือนอ่านเรื่องสั้นเลย.. ..ลีลาวดี.. เจ้ามีความงามอยู่ในตัว.. ..ดูแล้วนุ่มเนียนนัยน์ตา.. และแฝงความเศร้าไว้.. ..
2 เมษายน 2548 17:18 น. - comment id 448192
อืมส์... อยากจะดมดอม..ฝากรอยจูบ.. กับดอกลั่นทม... ด้วยจัง... มาฟังคนเพ้อ..หวานหวาม.... ไม่ได้เข้ามานานแล้วจ๊ะพุดจ๋า... ห่าง ๆ หาย ๆ..ไป.. แต่ก็ยังคงคิดถึงกันเหมือนเดิม... ตลอดไป... มีเวลาก็จะแวะมา.. เติมเต็มความรู้สึกดี ๆให้กัน... ***********คิดถึง**********
2 เมษายน 2548 17:54 น. - comment id 448219
ตามมาอ่านอีกแล้ว ครับ
2 เมษายน 2548 20:57 น. - comment id 448353
ตาลายค่ะ อิอิ เปลี่ยนชื่อจากลั่นทม เป็นลีลาวดีแล้ว ค่อยยังชั่วค่ะ
2 เมษายน 2548 21:23 น. - comment id 448372
เพลงประกอบท่าเต้นจะยังไงอยู่นา เห็นแต่หลาน ๆ ไปชอบเต้น ยิ่งเต้นยิ่งเหนื่อยยิ่งทานได้เยอะ ไม่เห็นจะลดหุ่นได้ตรงไหน ดอกไม้นำความสดใสแก่ผู้พบเห็นเสมอครับ
2 เมษายน 2548 23:58 น. - comment id 448455
จำได้เข้ามาที่เวบนี้ ใหม่ ๆๆๆ เขียนถึงลีลาวดีไว้ แต่ไม่สวยใสเหมือนน้องเรา เขียน สิน่า แวะมาอ่าน แล้วต้อหวลคิด ลันทม แซมผม ตอนมวยผม แต่นั่นคือ อดีตที่กรีดใจ.............. คิดถึงพุดไพร แสนรัก
3 เมษายน 2548 09:50 น. - comment id 448525
ซอนย่าชอบชื่อลั่นทมมากกว่าค่ะพี่พุด สั้นง่ายและก็สวยหอมด้วยค่ะ ดูแล้วจับต้องได้ เปลี่ยนชื่อเป็นลีลาวดี แล้วดูกระแดะ ยังไงม่ะรุ
3 เมษายน 2548 20:05 น. - comment id 448735
ชอบดอกลั่นทมมากเช่นกันค่ะ โดยเฉพาะสีขาว ดูเรียบ...ง่าย...สงบ มีกลิ่นหอมนิดๆ จะประดับบนต้น...หรือร่วงหล่นลงพื้น เสน่ห์ก็ไม่เคยจางจากสายตาเลยค่ะ .
4 เมษายน 2548 10:31 น. - comment id 448935
ดีใจทีเห็นพี่พุดสดชื่นค่ะ... ดูแลตัวเองนะค่ะพี่...คิดถึงเสมอค่ะ..
4 เมษายน 2548 13:18 น. - comment id 449066
แอบมาอ่านจ๊ะ............
17 กันยายน 2552 22:15 น. - comment id 1039903
การอ่านกำลังกาย ทำให้ง่วงนอนจังเลยครับ เอ๋ะ เกี่ยวกันมะเนี่ย ชักจะงง ด้วยรักแลเคารพ พี่สาวแสนสวย น้ำใจงาม นามพี่พุด ยอดรักแห่งสายน้ำ-พงไพร ที่หนึ่งเสมอ