http://thaipoem.com/web/songshow.php?id=11 เมื่อยังต้องตะเกียกตะกายว่ายวนในวงรัก ยังหลงภักดิ์หลงเพ้อละเมอฝัน ยังต้องรอพ้อเพียงเธอเพ้อนิรันดร์ ยังต้องฝันสวรรค์สวาทวาดไว้ไกล.. เมื่อยังต้องย้ำรอยคอยหารัก อาลัยนักอาวรณ์นอนหวั่นไหว ก็ยังต้องหมองดวงมาลย์รานร้าวใจ ก็ยังไหวยังหวั่นทุกวันมา... เมื่อหัวใจยังสลัดตัดไม่ขาด หลงพิสวาทหลงลวงบ่วงห่วงหา ยังหลงฝันหลงคอยยอดชีวา ยังหลงว่ามีสักวันฝันเป็นจริง... บทกวีบทนี้หวังพลีพร้อม ลบความตรอมปลอบดวงใจในทุกสิ่ง สู่เส้นทางสายงามรู้วางนิ่ง ลืมทุกสิ่งทิ้งอดีตรักมิพักวน.. ตามมาสิสู่เส้นทางสว่างไสว ทางงามใจนิรันดร์รักใช่สับสน ทางไร้ทุกข์สุขสงบกลางกมล ทางรอคนรู้ค่าธรรมนำน้อมใจ ทางสายว่างพร่างพราวพบเมืองแก้ว นิรมิตแล้วจับไว้กลางใจใส สู่แดนฝันทิพย์สถานวิมานใจ ไปเถอะไปอย่ารอช้ามากุมมือ.. พี่และน้องประคองใจมิเหงาโศก จิตเหนือโลกย์เหนือสุขทุกข์มิถือ คล้องจิตมั่นภาวนาธรรมให้โลกลือ ว่าเราคือธรรมทายาทพิลาสพิไล... พิสูจน์ได้ด้วยตนเองเกรงใดเล่า หากเหงาเศร้าสิ้นสุขทุกข์หวั่นไหว จิตจับปัจจุบันนิ่งเงียบงามตามดูลมหายใจ ภาวนาไปคงไม่นานบัวบานรับ.. สู่วิมุตติหลุดพ้นลอยเหนือโลก จิตสิ้นโศกสิ้นเศร้าพราวระยับ พบคำวางว่างกระจ่างสว่างวับ ทางที่นับทางที่นึกระลึกรอขอตามรอยพบพระพุทธองค์.... ************* แด่ทุกดวงหทัยไหวหวั่นไร้รื่นรมย์ด้วยพิษรักหักอกหักใจ ให้รานแยกแหลกสลายคล้ายโลกสิ้นไสว แทบไม่เป็นผู้เป็นคน มีเพียงกมลกับร่างหายใจไปวันวัน จงค้นให้พบสุขนิรันดร์ อย่าหลงฝันสวรรค์ลวงที่ชีวีจะลาล่วง ลอยลับรอวันดับดวงไป ในอีกหนึ่งชาตินี้ อย่างเสียทีที่เกิดมาในฟ้าพุทธภูมิ มิพบทางงามจิตใส ที่คือขุมทรัพย์อันแสนยิ่งใหญ่ซ่อนรออยู่ในกายในจิตเราเอง ลอง..ฝึกค้นหาดู ฝึกสมาธิเพียรภาวนาพาพบปัญญา อันจักบังเกิดสิ่งมหัศจรรย์อันคือ*รักนิรันดร์สุขนิรันดร์* ซึ่งใครหามาให้มิได้ดอกนะ นอกจากเราจะเพียรหาเอง.. หวัง..เราทุกดวงใจน้องพี่ทุกคนดีมีธรรมครอง ปองมั่นว่าสักวันหนึ่ง..เราจะไปถึง *แดนดินแห่งฝันนิรันดร* เพื่อน้อมศิระกรานกราบพระพุทธองค์พร้อมกันนะคนดีดวงใจ* ***************** ดอกไม้ว่างกลางใจสวนสวรรค์! พุดพัดชา http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=47 เพาะดอกว่างกลางใจสวยใสพร่าง แก้วกระจ่างนำทางใจไปทุกหน ดั่งดอกพุดพบพุทธะกลางกมล เงียมงามจนค้นพบทางสว่างรอ... อธิษฐาน..พานพบเธอทุกภพชาติ ดอกสะอาดดอกดวงใจใสชูช่อ หอมความรักหอมใจภักดิ์หอมละออ เกี่ยวใจขอสร้างกุศลผลบุญมี... ใจของเธอใจของฉันฝันเคียงคู่ กรรมมีอยู่อย่ายอมแพ้แก้ตรงนี้ สร้างกุศลผลบุญครองชีวี รักชาตินี้รอชาติหน้าอย่าท้อใจ... รักพิสุทธิ์ดุจบัวขาวพราวพ้นน้ำ รอฝนพรำร่ำกลีบหวานบานไสว อรุณรุ่งพุ่งแสงงามคลึงเคล้าใบ น้ำค้างใจน้ำค้างฝันรอวันดี.. ใจหลอมใจเหมือนใบบัวรอน้ำค้าง พอยามสางแดดพรายหายเร็วรี่ ธรรมชาติให้บทเรียนความพอดี โลกเรานี้มีได้มามีเสียไป.. ดอกดวงใจเราสองปองเป็นหนึ่ง นิยามซึ้งนิยามเศร้าอย่าร้าวไหว เพียงพระพรหมขีดเส้นชักนำไป แก้กรรมใจอย่าเสียขวัญสรรสร้างดี ดอกไม้สวรรค์บานพร่างรอเราเก็บ แม้หนาวเหน็บฝึกใจในชาตินี้ เพียรเพาะบ่มห่มด้วยรักด้วยความดี ชั่วชีวี..ที่เกิดมา..คุ้มค่าพอ! ความรัก มีมากนิยามมากความหมาย.. แล้วแต่จะใช้ใจดวงไหนใจใครตัดสิน ตามประสบการณ์ ประสบกรรม.. อาจจะเป็นพลังใจและในอีกนิยามคือความทุกข์... สำหรับพุดพัดชา.. รักคือพลังใจขับเคลื่อนไปให้โลกหมุน..ให้ใจทุกดวงละไมละมุน หากรักเป็น หากใช้เป็น.. รักชาติ.. รักศาสนา.. รักผืนดิน.. รักแม่พ่อ.. รักดอกไม้ รักธรรมชาติ มากมาย.. สายฝน..ลมแรง..แสงแดดกล้า..ท้องฟ้าเปลี่ยนสีเวทีฝัน รักพระจันทร์ดวงหวาน รักสายธารฉ่ำใส รักดวงใจเพื่อนมนุษย์ ผู้เกิดมาร่วมเสพสุข..ทุกข์ทนยาก..ด้วยกันทั้งหมดทั้งสิ้น.. และ.. เมื่อดวงชีวิน ยังมิสิ้นไฟฝัน..วันรัก ก็จงจักใช้พลังรักนั้นให้เป็น ในทางสร้างสรร ฝันใฝ่คอยสร้างสิ่งที่ดีที่ควร..มอบให้มวลมนุษยชาติจักธำรงอยู่ อย่างมิเหือดแห้ง..สิ้นแล้ง..สิ้นไร้รัก.. และ ให้ยอมรับกับแปรผันและเปรียบเทียบของโลกนี้ที่คงมีทั้งสองด้าน เพื่อสร้างหวานสร้างสมดุลย์ ให้.เลือกเดิน..ไปตามใจ ไปตามฝัน ในหนทาง..ที่เงียบงาม สว่างสงบ พบดวงใจดวงดี ที่จะเกี่ยวก้อยร้อยรัดใจไปด้วยกันนะคะ มิให้อ้างว้างอย่างผู้รู้ตน..ผู้รู้ใจ ผู้ใฝ่งาม..และ.. เพียรสร้างความดีมอบคืนกลับให้โลกนี้ผืนดินนี้ที่หยัดยืน ที่พาให้เราเวียนว่ายได้พบได้รักกัน ไปนิรันดร์นานเนา..นะคะ .......... นั่งเขียนกวีแล้วพบว่าเขียนชีวิต..ของคุณโกศล กลมกล่อมค่ะ ... ฉันนั่งเขียนกวีที่โต๊ะเก่า ค่ำเช้าเร็วผ่านนานแค่ไหน มองโลกวันนี้ไม่มีใคร ใบไม้สายน้ำร่ำละเมอ.. พริบตาเท่านั้นพลันเห็นภาพ ชัดเป็นภาพเก่าให้เราเสมอ สุขทุกข์ลุกข้ามเคยย่ำเจอ พอเผลอผ่านวับยังจับทัน.. โลกเวียนเปลี่ยนไปได้นึกย้อน สะท้อนภาพได้ไกลเกินฝัน สะท้อนใจกวีทุกวี่วัน ให้ฉันเขียนกวีเขียนชีวิต.! ************* http://thaipoem.com/web/songshow.php?id=11 เสน่หา ความ รัก เอย เจ้า ลอยลมมาหรือ ไร มาดลจิต มาดลใจ เสน่-หา รัก นี้จริงจากใจหรือเปล่า หรือ เย้า เราให้เฝ้าร่ำหา หรือแกล้งเพียง แต่แลตา ยั่วอุรา ให้หลง ลำพอง หื่อ ฮือ ฮือ ฮื้อหื่อ ฮือ ฮือ ฮือ ฮื้อ ฮือ ฮือ หื่อ ฮือ หื่อ ฮือ ฮือ ฮื้อหื่อ ฮือ ฮือ ฮือ หื่อ ฮือ หือ ฮือ ฮือ ฮื้อ สง สาร ใจ ฉันบ้าง วาน อย่าสร้าง รอยช้ำซ้ำเป็นรอยสอง รักแรกช้ำ น้ำตานอง ถ้าเป็นสอง ฉันคงต้องขาดใจตาย หื่อ ฮือ ฮือ ฮื้อหื่อ ฮือ ฮือ ฮือ ฮื้อ ฮือ ฮือ หื่อ ฮือ หื่อ ฮือ ฮือ ฮื้อหื่อ ฮือ ฮือ ฮือ หื่อ ฮือ หือ ฮือ ฮือ ฮื้อ สง สาร ใจ ฉันบ้าง วาน อย่าสร้าง รอยช้ำซ้ำเป็นรอยสอง รักแรกช้ำ น้ำตานอง ถ้าเป็นสอง ฉันคงต้องขาดใจตาย...
พุด 8 มี.ค. 2548 09:18 น. - ID 72339 
5109
15
0
8 มีนาคม 2548 09:42 น. - comment id 435603
ฉันไม่รู้ควรนิยามความรักว่าอะไร เป็นเพียงเหตุผลง่าย ๆ ที่ตรงกับหัวใจก็เท่านั้น คล้าย ๆ ใจจะขาดในยามที่คิดถึงกัน เมื่อสิ้นไร้ความผูกพัน ก็เหมือน ๆ จะขาดใจ เป็นความรู้สึกดีดีเมื่อได้สัมผัส เป็นพันธนาการที่ผูกมัดเมื่อความอ้างว้างเข้ามาใกล้ เป็นแรงบรรดาลเพิ่มความเข้มแข็งให้หัวใจ เป็นไฟหลอมละลาย ความฝันสุดท้ายให้ดับลง ฉันไม่รู้ควรนิยามความรักว่าอะไร คงเป็นความปรารถนาแห่งหัวใจที่ไม่ใช่ลุ่มหลง คงเป็นการเดินทางที่หักเห จนกว่าจะพบจุดที่มั่นคง เป็นสุขและทุกข์ ที่หัวใจบอกตรง ๆ ว่ายอม... ความรักเป็นเหมือนพลังขับเคลื่อนให้โลกหมุน และหัวใจก้าวเดิน บางคราก็หยุดลงได้เช่นกัน เขียนได้งดงามมากคะพี่พุด แวะมาเยี่ยมเยียนด้วยความคิดถึงคะ ^__^
8 มีนาคม 2548 09:45 น. - comment id 435607
ไม่ได้เข้ามา หลายวัน เลยค่ะ คิดถึงคุณพุด เหมือนเดิมจ๊ะ มาอ่านงานงาม ๆๆ ของคนดี จ๊ะ
8 มีนาคม 2548 10:11 น. - comment id 435627
พี่พุด...เพิ่มเพลง รักเอย อีกเพลงสิค่ะ เพราะว่าเหมาะกับการเขียน บทนี้ของพี่พุดมากเลยนะค่ะ.......รักเอยจริงหรือที่ว่าหวาน หรือทรมานใจคน....... มาอ่านการเขียนของพี่พุดที่ไร........มองเห็นภาพฝันทุกที่เลยค่ะ....
8 มีนาคม 2548 11:04 น. - comment id 435670
รักร้างลา .. ก็ทุกข์ ไร้รัก .. ก็ทุกข์ มีรัก .. ก็ยังทุกข์ ทำใจให้ว่าง ๆ ปลง ๆ ก็คงหมดทุกข์นะคะ .. มาอ่านงานพี่พุดทีไร .. เหมือนจะปลงได้ค่ะ .. แต่พอปิดหน้าปุ๊บ .. ฟุ้งซ่านเหมือนเดิม .. อิอิ มาด้วยใจคิดถึงค่ะ .. นาน ๆ มาอ้อนพี่พุดคนงามสักครั้ง .. ^___^ ..........................
8 มีนาคม 2548 11:05 น. - comment id 435671
ความรัก เป็นแรงบันดาลใจที่ยิ่งใหญ่จริง ๆ สร้างงานออกมาได้สวยงามมากค่ะ
8 มีนาคม 2548 11:48 น. - comment id 435704
หน้าส่วนตัว
แสงสว่างพร่างพรมบ่มใจผนึก
เสียงอีกกระทึกหนีหายมลายสูญ
จิตรวมตัวเป็นหนึ่งพึงเกื้อกูล
รักที่พูนผูกไว้หนีไกลจาง
ปิติเกิดเพริศแพร้วแนวสู่สรวง
อีกทั้งบ่วงห่วงลึกกลายพรายสล้าง
จิตเป็นหนึ่งพึงพินิจแล้วจับวาง
สู่แนวทางมรรคแปดแวดล้อมธรรม
นำสู่ทางวางไว้ในสัมพุทธะ
จิตจะละกิเลสสามนำเจิดล้ำ
กายทิฏฐิหลงใหลในกระบวนความ
เอาธรรมย้ำตอกไว้ให้ไกลทาง
เหลือแต่เพียงทางใสให้เจิดจ้า
จิตจะพาท่องเที่ยวเกี่ยวทางกระจ่าง
นิพพานแคว้นแดนอมตะมิวายวาง
สุดสล้างทางที่ล้วนควรจดจำ.
แก้วประเสริฐ.
8 มีนาคม 2548 12:51 น. - comment id 435739
มาซึมซับ...ย้ำบอกตัวเองอีกครั้ง...จากคำพี่พุดค่ะ ........................................................................ ลี่...ผู้มาเยือน .
8 มีนาคม 2548 13:05 น. - comment id 435753
ชื่นชมงานพี่พุดมาก...เสมอ..ค่ะ
8 มีนาคม 2548 13:23 น. - comment id 435775
หื่อ ฮือ ฮือ ฮื้อหื่อ ฮือ ฮือ ฮือ ฮื้อ ฮือ ฮือ หื่อ ฮือ หื่อ ฮือ ฮือ ฮื้อหื่อ ฮือ ฮือ ฮือ หื่อ ฮือ หือ ฮือ ฮือ ฮื้อ
8 มีนาคม 2548 16:42 น. - comment id 435916
อ่านแล้วได้อารมณ์จังเลยค่ะ เด็กใหม่ค่ะ อิอิ
8 มีนาคม 2548 21:12 น. - comment id 436090
รักเอยจริงหรือที่ว่าหวานหรือทรมานใจคน... ที่ใดมีรัก ที่นั่นมีทุกข์ ถ้าไม่อยากทุกข์ก็อย่าไปยึดติด อิอิ พูดง่ายแต่ทำย๊าก ยากค่ะ
8 มีนาคม 2548 23:47 น. - comment id 436211
สวัสดีครับ พี่ งานพี่นี่คุณภาพคับเว็บจริงๆ ไม่เคยเปลี่ยน ;)
8 มีนาคม 2548 23:50 น. - comment id 436216
..งดงาม.. อ่อนโยน ..ในความรู้สึกของเรนมากเลยคะ ..
ตาคู่นั้น .. จ้องมา.. ที่ตาฉัน..
ไหวสะท้าน..มั่นรัก .. ยากจักหวง..
อ่อนละมุน ..โหยยไห้ .. กลัวถูกลวง..
รักหนักหน่วง.. แน่แท้ .. คือนิรันดร์ ..
เรน .. คิดถึง .. นะคะ ..
9 มีนาคม 2548 01:51 น. - comment id 436288
รัก เพราะ รัก
รัก ไร้ นิยาม
งดงามค่ะ
9 มีนาคม 2548 05:54 น. - comment id 436305
ไม่ได้มาร้องเพลงประทับใจแบบนี้เสียนาน เพลงสมัยก่อนเนื้อร้องสัมผัสกันดี นำมาร้อสักอีกกี่ครั้งก็ไม่มีเบื่อ กลับมาได้บรรยายกาศความรักบริสุทธิ์หวานซึ้งปนเศร้า ไม่ทิ้งกลิ่นอายของธรรมะเหมือนเดิมครับ
10 มีนาคม 2548 02:00 น. - comment id 436852
เข้ามาทีไร ก็ได้อ่าน อะไรยาวๆแบบนี้ทุกทีเลย จนเป็นเอกลักษณ์ของพี่ไปแล้ว นี่ถ้าใครมาเลียนแบบก็คงไม่ได้อารมณ์เท่าของพี่แน่ ผมว่างั้นนะครับ ;)
17 มีนาคม 2548 14:32 น. - comment id 440486
ตะวันใสขึ้นกลางใจใครทั้งโลก ตะวันโศกขึ้นกลางใจใครคนนี้ ตะวันลาเหว่ว้าชั่วชีวี ตะวันในฤดีดับสิ้นแล้วแก้วจอมใจ..
17 มีนาคม 2548 18:46 น. - comment id 440688
ก็เข้ามากระทู้ดูๆอ่านๆเพลินจังและยาวจริง แต่คงจะยังไม่กล้าทิ้งกลอนไว้ ยังก่อนๆ
18 มีนาคม 2548 11:30 น. - comment id 440753
รัก นะ : ]
18 มีนาคม 2548 11:34 น. - comment id 440755
รัก นะ : ]
15 กรกฎาคม 2552 22:19 น. - comment id 1015024
ใจจริงผมไม่อยากเรียกว่า พี่พุดเลย อยากเรียกว่า คุณพุด ผมยอมรับว่า ไม่อาจห้ามความรู้สึกที่คิดถึงคุณไม่ได้เลย ผมไม่รู้ว่า ผมรักคุณแล้วหรือยัง แต่ผมเองก็ยังไม่ได้ กรอกใบสมัครจีบคุณเลย คุณก็หายหน้าหายตาไป หรือไม่อยากให้ผมสมัครจีบคุณกันแน่ ที่ผมบอกว่า ไม่สมัครจีบได้ไหม ความหมายก็คือ จีบคุณเลย...โดยไม่ต้องใช้คำว่า สมัคร เพราะการสมัคร ผมกลัวว่าจะสมัครไม่ผ่านน่ะสิครับ "คำว่า คิดถึงคุณตอนนี้คงจะน้อยไป ผมคิดว่า ความรู้สึกนี้ คุณอาจไม่ได้อ่าน หรืออ่าน..เมื่อวัน เมื่อวันคิดถึงผมจริงๆ แต่ผมก็ไม่อาจจะรู้ได้ว่า ตอนนี้ คุณจะคิดถึงหนุ่มน้อย คนนี้หรือไม่ หรือคุณทำอะไรอยู่ จึงหายหน้าหายตาไปจาก เวปบ้านกลอน ถึงสองวัน หรือ อาจจะ สามวัน สีวัน แต่ยามนี้ ผมไม่ได้คุยกับคุณแล้ว ผมรู้สึกเหงา อย่างบอกไม่ถูก ผมยอมรับว่า ผมเฝ้ารอคุณออนเอ็ม แทบจะตลอดเวลา เพราะช่วงเวลาทีคุยกับคุณ นั้นน้อยมาก แต่ผมก็มีความสุขเหลือเกิน ความสุข แบบคน แอบฝัน ถึงคุณ" ดอกพุดซ้อน ดอกนี้ จะมีสักวันไหมทีคิดถึงหนุ่มน้อยสักเวลา คิดถึงคุณแม่ดอกพุดซ้อนยอดรักนักไพร คนนี้เสมอ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
