ด้วยแรงแห่งรักวนาลี!

พุด

http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=779
(วนาลี)
http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=295
(ด้วยแรงแห่งรัก)
................
นอนนิ่งนิ่งแก้มเคลียกิ่งการะเวกไหว
หอมบาดใจดวงเศร้าคราวเย็นย่ำ
เห็นนกไพรโบยบินไปร้าวระกำ
โมกรินร่ำหยาดน้ำตาพร่าพร่างริน..
ใจดวงเศร้าลึกลึกฝึกให้ใส
หากทำไมเหว่ว้ามิรู้สิ้น
ดายเดียวล้ำย้ำหนาวใจชั่วชีวิน
แสนถวิลถึงคนดีที่แสนรัก..
เมื่อรักใครไยจำพรากจากไกลแสน
ราวเดือนแขวนบนฟ้าเหว่ว้านัก
หลงเพียงเงาเขาลอยคอยทายทัก
ให้หลงภักดิ์หลงฝันวันสิ้นลม..
ใจดวงน้อยดวงนิดริบริบหรี่
หนาวใจนี้แสนเหน็บหนาวร้าวขื่นขม
ยิ้มทั้งน้ำตาวอนฟ้าดินสิ้นอินทร์พรหม
ลูกมีลมหายใจทำไมนะ!
**********


ใกล้ค่ำบนระเบียงบน
กับกมลดายเดียวล้ำลึก
กับการะเวกกอใหญ่ที่เลื้อยพันพร่าง
มาโอบกอดร่างมิให้อ้างว้างใจ
มิให้หนาวในนวลเนื้อละมุน
ด้วยกรุ่นกลิ่นหอมพรั่งระร่ำริน


โมกกอพราวห้อยพวงรวงดอกดก
ราวนัดไว้ให้เชยชิดสนิทแนบ
แอบหอมดอมดมเพียงหนึ่งเดียว
และ
เพียงเกี่ยวกอก้านกิ่ง
หวานหอมค้อมคารวะพสุธาไม่นาน
ก็พากันปลิดปลิว
ร่วงโรยโปรยปนเต็มพื้นพราว...

เสียงนกเขาไพรยังร้องขัน
ให้หัวใจหวั่นๆ
คิดถึงวสันตฤดู..รอมาเยือนแย้ม
แต้มเตือน..ให้คิดถึงดุเหว่าไพร..เรไรร่ำ
กลิ่นบุหงาป่านานาพรรณ
เอื้องแซะไม้สวรรค์สีขาวพราวระร่ำริน
มิสิ้นสายสวาทหวามเสน่หา
ยามย่ำสนธยา ณ..ริมวิมานวนา
*พิมานสรวงแสนขวัญ*สวรรค์ไพรสวรรค์ใจสวรรค์บ้านนา


กระท่อมน้อยน้อยพื้นทรายหลังคาจาก
สวาทวนาลีที่คนดีแสนรัก
เททุ่มใจสร้างพลีไว้ให้
*เป็นกระท่อมในฝัน..มหัศจรรย์รัก*


ใกล้เชิงเขา
ในเงาเงื้อมแมกไม้สายน้ำนิรันดร์
อันแสนฉ่ำชื่นระรื่นเย็น
ที่ไหลพรายพร่างแตกฟอง
ตระกองกอดมวลดอกไม้ป่ายามราตรี
ที่กำลังสยายกรายกลีบเกสรสะพรั่งริน
ระริกหวานปานน้ำผึ้งรวง
ให้มวลหมู่ภุมรินทร์ดอมดมพรมจูบไล้ละเมียด
เบียดซุกรุกเร้าเฝ้าเกลือกลั้ว
มิกลัวตายคากลีบหอมของพยอมพิสุทธิ์ไพรพงพนา


เสียงน้ำซัดซ่าเซาะซอก
หว่างผาโตรกธารละหานหิน
แตกกระจายพรายพรมห่มให้ฟังไพเราะ
ราวพลังเสียงดนตรีแห่งธรรมชาติ
อันแสนพิลาสพิไล..
ให้ไหวหวั่น


ให้ฝันหวานแสนหวาน
งามแสนงาม..ในยามผสานสัมผัส
ดั่งแดนสวรรค์สงัดเงียบงาม
ป่าหิมพานต์ที่เหล่านางไม้มาร่ายฟ้อน
อาบอ้อมเริงร่าในสายธารอันแสนหวานใส


มีกรวดทรายไหวพรายพริบราวเพชรพร่าง
ปานประหนึ่งสายน้ำทิพย์..นิรมิตพราย
พร้อมเหล่าสกุณาถลาบินว่อนร่อนภิรมย์
เชยชมอิสราไปทั้งราวป่าราวไพร


ผีเสื้อมากกมาย
สวมกระโปรงลายดอกไม้ไหวร่ายรำ
พลางเกาะกรายสยายปีกประดับ
ผมงามของเหล่านางฟ้านางอัปสร
ให้ย้อนแสงสีทองผ่องอำพันยามตะวันลา
ให้เหล่ารุกขเทวา..อ้อนแอบดู..
เอมอิ่มยิ้มหวานสุขซ่านซึ้งใจ


ไปกับความงามของมวลสรรพสิ่งรายรอบ...
แห่งวนาสวาทสวรรค์ใจสวรรค์ไพร
ไปตราบชั่วดินฟ้าให้ถวิลรักถวิลรอ
และ
ขอเพียงมีดวงจิตนิรมิตงาม
ตามต่อนึกระลึกจับเพียงสิ่งแสนดีแสนงาม
ไปตราบชั่วกาลกัปป์กัลป์..


นะดวงใจแสนแสนรักเจ้าเอย..
จงอย่าได้เมินเฉย..
สร้างจิตใสไหวรับรักในธรรม..ธรรมชาตินะคนดี..ที่รัก..รักรัก..!
**********


http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=779
วนาลี   
ม.ร.ว. ถนัดศรี สวัสดิวัฒน์ : : Key F  
เออเอยวนาลี
คือ วิมาน สมาน รัก
ที่ เราจัก ร่วมเรียง
เคียงคู่ขวัญ
ที่ รักเธอ ยิ่ง นภา
รักดวง ตะวัน
รักยิ่ง กระต่าย
รัก ดวงจันทร์
ใน ราตรี
โอ้ แม่ยอด ยาจิต
วิชุดา เอ๋ย
พี่ ไม่เคย รัก ใคร
มาก เท่า นี้
เธอ เสมือนราชินี
แห่ง วิมานวนาลี
แม่ยอดรัก
ดวงใจของพี่เอย...
 
 

ด้วยแรงแห่งรัก   
สาว สาว สาว : : Key Eb  
สายลมเฉื่อยฉิว
แผ่วพลิ้วพัดพา ความรักมาให้
แนบกลางฤทัย
เราทั้งสอง หมายปองรักมั่น
รักเป็นพลัง แห่งดวงชีวิต คิดสู้ฝ่าฟัน
ได้อยู่ร่วมกัน จวบจนถึงวัน บั้นปลายชีวี
จะอยู่แห่งไหน
ไกลกันสุดหล้า สุดฟ้าธานี
แม้ขุนคีรี จะมีขวางกั้น รักดั้นไปถึง
ด้วยแรงแห่งรัก ชักพาใจให้ ใฝ่ฝันคนึง
แม้ใครฉุดดึง มิอาจหยุดยั้ง รั้งใจฉันได้
เธอ คือดวงใจฉัน คือความฝัน อันแสนพิไล
แม้ เธอ จะอยู่ห่างไกล
ฉันจะตามไป ด้วยแรงรักเอย
จะอยู่แห่งไหน
ไกลกันสุดหล้า สุดฟ้าธานี
แม้ขุนคีรี จะมีขวางกั้น รักดั้นไปถึง
ด้วยแรงแห่งรัก ชักพาใจให้ ใฝ่ฝันคนึง
แม้ใครฉุดดึง มิอาจหยุดยั้ง รั้งใจฉันได้
เธอ คือดวงใจฉัน คือความฝัน อันแสนพิไล
แม้ เธอ จะอยู่ห่างไกล
ฉันจะตามไป ด้วยแรงรักเอย...