มหาสมุทรสุดแท้หยั่งได้ พิโรธไซร้ทำลายสิ้นทุกสิ่งสรร วันวิปโยคโศกาให้จาบัลย์ จำจดทุกวินาทีนั้น ไม่ลืมเลือน เกลียวคลื่นกลืนกินทั้งอินทรีย์ ทุกสิ่งที่เคยเห็นฉับพลันมิหลงเหลือ ทั้งบ้านเรือนเพื่อนมิตรวงค์เครือ มิหลงเหลือสิ้นซากภาพสวยงาม อลหม่านกรีดร้องหวาดผวา สายน้ำพาพลัดพรากให้ดับสูญ พ่อจากแม่ แม่พลัดลูก ให้อาดูร บ้านเรือนสูญดับสิ้นถิ่นงดงาม ระลอกคลื่นกระทบฝั่งสะท้านไหว กระทบใจแทบขาดหวาดผวา ให้หวั่นเกรงกลัวภัยใดนานา เมื่อหลับตาผวาตื่นสะอื้นเอย
winterstar 1 ม.ค. 2548 01:24 น. - ID 68515 
2685
3
0
1 มกราคม 2548 01:47 น. - comment id 398177
อ่ะนะ สวัสดีปีใหม่ ใครเอ่ย อิอิ สบายดี กันหรือไม่ สบายใจ กัน หรือเปล่า ผ่านเวลาผ่านเรื่องราว ส่งข่าวคราว ว่าเป็นไงบ้างเอ่ย
2 มกราคม 2548 10:10 น. - comment id 398476
แวะมาอ่าน สลดใจไปด้วยค่ะ
2 มกราคม 2548 22:17 น. - comment id 398726
บางทีมันอาจเป็นสาร์นเตือนจากธรรมชาติถึงมนุษย์ก็ได้นะคะ
3 มกราคม 2548 15:10 น. - comment id 399174
ร่วมอาลัยครับ ....
22 มกราคม 2548 13:21 น. - comment id 410994
สาธุ!อย่าให้เกิดเรื่องร้ายๆ กับประเทศไทยแบบนี้อีกเลย
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
