เปิดหีบเก่าคร่ำคล้ำร่ำกลิ่นแป้ง หยิบผ้าแดงผืนเก่าเคล้ากลิ่นร่ำ คลี่ผืนราบทาบวางอย่างครูทำ นุ่งผ้ารำ คล่องทางอย่างครูสอน ยืนตัวตั้งหลังตรงระหงมาด เยี่ยงศิษย์นาฏศิลป์แท้แต่เก่าก่อน เยี่ยงสวมรูปสีดาเป็นอาภรณ์ ผ้าแดงซ้อนพันบั้นสะเอวเพรียว จับปมปลายชายพกขมวดขัด กระชับมัดรัดผูกกระหวัดเกี่ยว ม้วนชายดิ่งทิ้งล่างเป็นหางเดียว เหนี่ยวตลบทบตะเข็บเหน็บข้างหลัง ผืนผ้าดิบพันคาดต่างเข็มขัด กระชับโจงโยงจัดพอลุกนั่ง เก็บชายเสื้อสอดเรียบระไววัง สำรวมนั่งเคร่งครัดเตรียมดัดตน ซ้อมท่าดิบ ตนดัด หัดเป็นนิจ ทุกเหล่าศิษย์มีครูรู้ฝึกฝน กระเบนแดง โจงรากจากบรรพชน ขลังคู่คนคู่ศาสตร์นาฏการ
20 พฤศจิกายน 2547 00:03 น. - comment id 373824
รดา ได้ความรู้เรื่องการนุ่งโจงแระ เดี๋ยวจะหัดนุ่งดู...อิอิ สองมือถือดาบคงเท่ห์มิหยอก..
20 พฤศจิกายน 2547 07:41 น. - comment id 373867
ยินดีต้อนรับสู่บ้านกลอนไทยครับ อิอิ ช่วยกันจรรโลง สืบสานภาษาไทยร่วมกันครับ สักวาภาษาไทยใช่เรื่องยาก ใช่ลำบากหากเราเพียรหมั่นเรียนรู้ พ่อขุนสร้างเอาไว้ให้เชิดชู สืบทอดอยู่คู่ไทยค่ามากมาย เมื่อพ่อเพียรสร้างสรรค์แต่วันก่อน อย่าริดรอนสิ่งพ่อสร้างให้สูญหาย จงหมั่นเพียรเรียนให้รู้ไว้คู่กาย อย่าทำลายให้ใครว่าน่าอายเอย +-*-+ +-*-+-*-+ปู๊ชายอารมดี๊ดี+-*-+-*-+ +-*-+