โจงแดง

กิรณี

เปิดหีบเก่าคร่ำคล้ำร่ำกลิ่นแป้ง
หยิบผ้าแดงผืนเก่าเคล้ากลิ่นร่ำ
คลี่ผืนราบทาบวางอย่างครูทำ
นุ่งผ้ารำ คล่องทางอย่างครูสอน
ยืนตัวตั้งหลังตรงระหงมาด
เยี่ยงศิษย์นาฏศิลป์แท้แต่เก่าก่อน
เยี่ยงสวมรูปสีดาเป็นอาภรณ์
ผ้าแดงซ้อนพันบั้นสะเอวเพรียว
จับปมปลายชายพกขมวดขัด
กระชับมัดรัดผูกกระหวัดเกี่ยว
ม้วนชายดิ่งทิ้งล่างเป็นหางเดียว 
เหนี่ยวตลบทบตะเข็บเหน็บข้างหลัง
ผืนผ้าดิบพันคาดต่างเข็มขัด
กระชับโจงโยงจัดพอลุกนั่ง
เก็บชายเสื้อสอดเรียบระไววัง
สำรวมนั่งเคร่งครัดเตรียมดัดตน
 ซ้อมท่าดิบ ตนดัด หัดเป็นนิจ
ทุกเหล่าศิษย์มีครูรู้ฝึกฝน
กระเบนแดง โจงรากจากบรรพชน
ขลังคู่คนคู่ศาสตร์นาฏการ
				
comments powered by Disqus
  • รดา

    20 พฤศจิกายน 2547 00:03 น. - comment id 373824

    รดา ได้ความรู้เรื่องการนุ่งโจงแระ
    เดี๋ยวจะหัดนุ่งดู...อิอิ สองมือถือดาบคงเท่ห์มิหยอก..
    
    
  • ll๛เมกกะ๛ll

    20 พฤศจิกายน 2547 07:41 น. - comment id 373867

    ยินดีต้อนรับสู่บ้านกลอนไทยครับ
    
    อิอิ  ช่วยกันจรรโลง สืบสานภาษาไทยร่วมกันครับ
    
        สักวาภาษาไทยใช่เรื่องยาก	 	
    ใช่ลำบากหากเราเพียรหมั่นเรียนรู้	
    พ่อขุนสร้างเอาไว้ให้เชิดชู	 	
    สืบทอดอยู่คู่ไทยค่ามากมาย	
      
      เมื่อพ่อเพียรสร้างสรรค์แต่วันก่อน	 	
    อย่าริดรอนสิ่งพ่อสร้างให้สูญหาย	
    จงหมั่นเพียรเรียนให้รู้ไว้คู่กาย	 	
    อย่าทำลายให้ใครว่าน่าอายเอย
    
    
    +-*-+  +-*-+-*-+ปู๊ชายอารมดี๊ดี+-*-+-*-+  +-*-+
    
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน