ไม่เคยมีไม้สักใบไปสู่ฟ้า มีแต่ร่วงลงมายังเบื้องล่าง แนบซบลงสู่ถิ่นสิ้นสอางค์ กลายดำด่างเปื่อยเน่าแทรกเข้าดิน ไม่มีใครสักคนทนค้ำฟ้า อมตะแห่งชีวาไม่ดับสิ้น มีแต่เอนร่างแนบแอบกับดิน เป็นธุลีหมดสิ้นไม่เหลือกาย ไม่มีเลยสักใบกลายเป็นทอง ไม่หม่นหมองปลิดปลิวพลิ้วลับหาย ไม่มีเลยสักคนที่ไม่ตาย ไม่แพ้พ่ายมัจจุมารราญราวี โค้งสุดท้ายปลายชีวิตใกล้ปิดแล้ว เร็วหรือแผ่วก็ต้องถึงตรึงกับที่ เลือกเอาเถิดจะทำชั่วหรือทำดี พกติดตัวข้ามภพนี้หลังความตาย
พี่ดอกแก้ว 14 ก.ย. 2547 05:44 น. - ID 61258 
999
23
0
14 กันยายน 2547 07:48 น. - comment id 330859
ใบไม้แก้วกระจ่างกลางใจน้อง คอยเฝ้าส่องคอยนำใจอย่าไหวหวั่น คอยตักเตือนให้ระลึกรู้อย่าผูกพัน อย่ายึดมั่นรักร้าวแสนเศร้าใจ ให้บทเรียนทานธรรมอันล้ำเลิศ ใจประเสริฐเหนือใครน้ำใจใส คือใบไม้แก้วแวววะวับจับดวงใจ เหนืองามใดฝนพสุธาค่าเกินนับ น้องเพียรตามทางงามสว่างรุ่ง ราวเรียวรุ้งทางช้างเผือกเลือกจิตจับ โอ้คนดีถึงชีวาคราเลยลับ ใช่ความดีจะแตกดับไปกับใจ หนึ่งในร้อยในล้านฝากหวานหวัง ให้พลังให้น้ำใจไม่หวั่นไหว ให้บทเรียนเตือนสติเตือนดวงใจ ฝากซึ้งใจฝากงามธรรมน้อมนำดี สวดมนต์อธิษฐานกราบกรานไหว้ ให้เทพไท้เทพไทคุ้มชีพพี่ ให้แคล้วคลาดจาอภยันอย่าได้มี ให้คนดีใบไม้แก้วนี้นำทางใจไปชั่วกาล รักและห่วงใยอย่างที่สุดค่ะ
14 กันยายน 2547 11:03 น. - comment id 330914
ไม่มีเลยสักใบกลายเป็นทอง ไม่หม่นหมองปลิดปลิวพลิ้วลับหาย ไม่มีเลยสักคนที่ไม่ตาย ไม่แพ้พ่ายมัจจุมารราญราวี ชอบจริงคราบถูกต้องแล้วคราบๆๆๆๆ5555 คิดถึงพี่ดอกแก้วจังอิอิอิ
14 กันยายน 2547 11:40 น. - comment id 330978
สวัสดีครับ มาอ่านเพื่อเป็นกำลังใจให้คนดี
14 กันยายน 2547 12:01 น. - comment id 331011
พี่ดอกแก้ว เพียงพลิ้วมารับข้อคิดดีๆอีกแล้ว
14 กันยายน 2547 13:17 น. - comment id 331096
อ่านกลอนพี่ทีไร ได้คิด..ทุกครั้ง
14 กันยายน 2547 13:36 น. - comment id 331119
ขขอเก็บอุ๊บอิ๊บนะคะ แว๊บ
14 กันยายน 2547 14:10 น. - comment id 331148
ก็ต้องเลือกทำความดีอยู่แล้วล่ะค่ะ พี่ดอกแก้ว จะตั้งใจทำแต่ความดีนะคะ แวะมาเยี่ยมค่ะ อิ อิ
14 กันยายน 2547 14:13 น. - comment id 331155
หน้าส่วนตัว
ทุกชีวิตปลิวไปในโลกกว้าง
ตามหนทางสร้างมาด้วยกุศล
วัฎจักร์เปลี่ยนไปเป็นวังวน
เกิดเป็นคนเกิดแก่ตายจึงไร้เวร
14 กันยายน 2547 15:40 น. - comment id 331254
มาเยี่ยมอ่านงานงามมาลงไว้แต่เช้ามืด เพิ่งได้เข้ามาอ่านนะคะ
14 กันยายน 2547 16:19 น. - comment id 331290
มาเยี่ยมด้วยนะคะ ทักทายคะ เขียนได้ดีคะ
14 กันยายน 2547 17:11 น. - comment id 331361
ชอบบทกลอนของพี่ทุกบทเยยครับ.. ขอบคูณนะครับที่แต่งกลอนให้ติดตาม
14 กันยายน 2547 20:12 น. - comment id 331488
@...น้องพุดคะ... จากหัวใจมีให้...ไม่บังคับ สุดแต่ใครหยิบจับรับสนอง มีหวังเดียวคือหวังดีต่อพี่น้อง ไม่คิดครองควบคุมให้กลุ้มใจ เพียงขอใช้ชีวิตนิดน้อยนี้ ให้มากมีคุณค่าจวบดับขัย เพียงขอทำสุดแรงแห่งหัวใจ ไม่คยหวังสิ่งใดในตอบแทน อาจเหมือนคนบ่นเพ้อละเมอฝัน แต่ใจนั้นรู้จุดหมายในท้ายแผน คือจูงมือน้องพี่หนีสู่แดน มีแต่สุขมาตรแม้นนิจนิรันดร์ และเมื่ออ่านกลอนนี้ที่จารไว้ ซึ้งหัวใจงามจริงเจ้ามิ่งขวัญ ขอบพระคุณในคำพรกลอนจำนรรจ์ จารึกไว้...เป็นรางวัลของชีวี ขอบคุณมากค่ะน้องพุดผู้งดงามด้วยน้ำใจ จะพยายามอยู่เขียนงาน อ่าน และคุยกันให้นานๆค่ะ
14 กันยายน 2547 20:16 น. - comment id 331489
@...เพราะรัก... เป็นเรื่องที่ทำความเข้าใจได้ง่ายๆ ก่อนที่ความสูญเสียจะมาถึง.. จะได้ไม่หวังมาก ไม่คิดผิด หรือประมาทจนเกินไปค่ะน้องหวาน คิดถึงตัวป่วนเช่นกันค่ะ
14 กันยายน 2547 20:17 น. - comment id 331490
@...ผลิใบสู่วัยกล้า... สวัสดีค่ะน้องไก่ ขอบคุณมากค่ะ
14 กันยายน 2547 20:19 น. - comment id 331491
@...เพียงพลิ้ว... ขอบคุณค่ะ รู้ไหมคะว่าพี่ดอกแก้วอยากพูดซ้ำๆว่า ดีใจมาก ..ที่เกิดประโยชน์แก่ใจของน้องๆที่น่ารัก ...ขอบคุณจริงๆค่ะกับคำพูดที่สร้างกำลังใจนี้
14 กันยายน 2547 20:24 น. - comment id 331498
@...นางฟ้าฯ...ที่น่ารัก ขอบคุณนะคะ..อิอิ และอย่าลืมตั้งใจเรียนตั้งใจทำงานด้วยนะคะน้องที่น่ารัก
14 กันยายน 2547 20:29 น. - comment id 331501
@...คนเมืองลิง... อุ๊บอิ๊บได้เลยค่ะ... ขอบคุณนะคะกับการอุ๊บอิ๊บครั้งนี้
14 กันยายน 2547 20:31 น. - comment id 331503
@...ลอยไปในสายลม... ชื่นใจจังค่ะ... และด้วยความชื่นใจนี้ พี่ดอกแก้วขออวยพรให้ลอยไปในสายลม มีแต่ความสุขความเจริญ ปราศจากอุปสรรคทุกประการในการกระทำคุณงามความดีนะคะ ขอบคุณมากค่ะ
14 กันยายน 2547 20:40 น. - comment id 331513
@...พ่อดอกรัก... วังวนเวียนเปลี่ยนผันวันที่ผ่าน นานแสนนานเกิดแก่ตายในสังสาร ชีพหมุนเวียนเปลี่ยภพมาแสนนาน หากพบพระนิพพานจึงหยุดจริง ขอบคุณที่แวะมาค่ะพ่อดอกรัก
14 กันยายน 2547 20:42 น. - comment id 331517
@...คุณทิกิ... ถึงมาอ่านตอนนี้ก็ขอบคุณมากค่ะ เพราะช่วงนี้ดอกแก้วก็คงจะว่างเฉพาะช่วงเย็นเท่านั้นค่ะ ..กิจธุระยังมากมายนัก
14 กันยายน 2547 20:44 น. - comment id 331518
@...ardin... ขอบคุณที่มาเยี่ยมเยียนนะคะ ขอบคุณมากค่ะ
14 กันยายน 2547 20:46 น. - comment id 331520
@...เพชร... ขอบคุณค่ะ เพชร... กำลังใจมาอีกแล้ว ... มาร่วมเขียนอ่านด้วยกันนะคะ
14 กันยายน 2547 20:47 น. - comment id 331521
มัวแต่เพลิน เดินเวิ้งว้าง ทางกว้างใหญ่ สนุกไป ไม่รู้ว่า ชะตาลิขิต คิดเห็นทางอยู่ห่างไกล ใช่น้อยนิด ในดวงจิต เพลิดเพลินปลื้ม หลงลืมตัว
14 กันยายน 2547 20:53 น. - comment id 331529
@...ชัยชนะ... เพียงชั่วครู่อยู่บนโลกที่โศกนี้ ต่างต้องทิ้งชีวีที่รักแสน ลอยล่องวนบนความตายที่มาแทน เป็นแบบแผนวงวัฏมัดชีพตรึง มาพบกันอีกที่นี่ ขอบคุณมากนะคะน้องชายคนดี
14 กันยายน 2547 22:19 น. - comment id 331616
งดงาม..ในความหมาย..มากเลยคะ..
พี่คนดี..ของเรน..
เรน..คิดถึง..นะคะ..
14 กันยายน 2547 22:26 น. - comment id 331620
@...เรนน้อย... แวะกลับมาอีกครั้งก่อนเข้านอน คงหลับสบายในคืนนี้.. เพราะมีใครคนหนึ่งส่งความคิดถงมาหให้ก่อนนอน.. อย่านอนดึกนักนะจ๊ะเด็กน้อยของพี่
15 กันยายน 2547 02:17 น. - comment id 331682
ใช่แล้วครับพี่ จะมีใครอ่ะครับอยู่ค้ำฟ้า ทุกชีวิต ล้วนเดินหน้าไปสู่ความตายทั้งนั้น ไม่ว่าจะยากดีมีจน ทุกคนก็ต้องตายครับ ฮิๆๆๆๆๆ เมกก็ไม่พ้นจ้าาาาา +-*-+-*-+ +-*-+-*-+ปู้ชายอารมดี๊ดี+-*-+-*-+ +-*-+-*-+
15 กันยายน 2547 19:57 น. - comment id 332061
@...เมกกะ... เมื่อมีชีวิตก็หนีไม่พ้นค่ะ แต่ถ้าไม่มีชีวิตแล้ว ...หนีพ้นแน่ค่ะน้องเมก
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
