เงียบร้าง อ้างว้างทางสู่อยู่เหลีอแสน ลิบลับลิบล่วงแห่งห้วงแดน เปลวใดต่อติดแก่นหัวใจ มืดมิด ปิดดาลความคิดความฝันใฝ่ กราวผ่านกรุ่นเพียงที่เป็นไป หวังแล้วร้างไว้-ยังหวัง,รอ พอเพียง ส่ำเสียงสาบสูญ ใจครุ่นขอ- รำลึกห้วงโมงยามงดงามทอ วาดรอยเชื่อมต่อมิพบพาน วันเปล่า ปล่อยความร้างเหงา-เล่าขับขาน พร่าเลือนรูปรอยเคยพร้อยบาน หลงเหลือเรื่อม่านผ่านผืนแดน เงียบร้าง อ้างว้างทางสู่อยู่เหลีอแสน ลิบลับลิบร้างห่างห้วงแดน เปลวใดต่อติดแก่นห้วงใจ เปลวเช้า อาวรณ์อ่อนเย้าอยู่เศร้าไหว วูบเงายิ้มยวนลงคว้านใจ ทอห่างค้างไว้ไกลเกินยื้อ.
31 สิงหาคม 2547 09:45 น. - comment id 319931
แวะมาอ่านมาเป็นกำลังใจ ไม่ใช่ใครคนกันเอง กลอนน่ารักดีนะครับ
31 สิงหาคม 2547 10:44 น. - comment id 319978
อารมณ ์เปล่าเปลี่ยว-เดียวดาย ส่งถ่ายผ่านกลอน ออกมาได้ อย่างออดอ้อนจริงใจ ทำได้ดี มากครับ ได้อารมณ์มากๆเลย ๚ะ๛ size>
31 สิงหาคม 2547 12:43 น. - comment id 320062
แต่งได้ดีคะมาเยี่ยมนะคะ
31 สิงหาคม 2547 22:10 น. - comment id 320418
เงียบเหงาและเปล่าเปลี่ยว อยู่คนเดียวแสนอ้างว้าง เงียบเหงามิเลือนลาง เมื่อรักจางจากฉันไกล *-*แต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆเลยค่ะ*-*
2 กันยายน 2547 01:53 น. - comment id 321518
สวัสดีทุกๆท่าน-ขอบคุณทุกกำลังใจจากผลิใบสู่วัยกล้า,- Robert TingNongNoi ,- ardin และจอมยุทธ ผู้หญิงไร้เงา
2 กันยายน 2547 21:22 น. - comment id 322273
มาอ่านค่ะ วันนั้นคงยุ่งกับหนังสือของตัวเองค่ะ
5 กันยายน 2547 11:46 น. - comment id 324449
มาอ่านค่ะ วันนั้นคงยุ่งกับหนังสือของตัวเองค่ะ จาก : รหัสสมาชิก : 4895 - tiki หวัดดีคุณทิกิยินดีด้วยที่ได้รวมเล่มหนังสือ