จันทร์ที่เหงา

เพราะรัก

นานแสนนานมาแล้ว  โลกเรานี้ไม่ได้มีดวงจันทร์เพียงแค่หนึ่งดวงแต่มีสองดวง
มีจันทร์คู่ชายหญิง
และก็ได้โคจรรอบโลกของเราอยู่นานอย่างมีความสุขในยามคํ่าคืนมานับล้านปี 
ทั้งสองดวงเติบโตและมีความสุข
มาด้วยกันตลอดมา  อยู่มาวันหนึ่งก็มีดวงอาทิตย์ได้โคจรคลาดเคลื้อนเข้ามา 
เวลาผ่านไปทำให้ดวงจันทร์หญิง
ได้แลเห็นแสงอันอบอุ่นของดวงอาทิตย์ ก็ได้เกิดความหลงไหลในดวงอาทิตย์
ไม่นานนักดวงจันทร็หญิงก็ได้เคลื้อนไปหาดวงอาทิตย์ และโคจรรอบๆดวงอาทิตย์  ฝ่ายดวงจันทร์ชายก็ไม่ได้รู้ว่า
จันทร์คู้ของเขาหายไปใหน ก็ได้แต่ตะโกนร้องเรียกอยู่นานแสนนาน
แต่จันทร์คู้ก็ไม่กลับมา
ดวงจันทร์ชายได้แต่ว้ายวานดวงดาวนับเหมื่อนตามหาจันทร์คู้แต่ก็ไม่เจอ
ไม้รู้ว่าจันทร์หญิงหายไปใหนเวลาได้ผ่าน
ไปหลายพัน หลายเหมื่อน หลายล้านปี ก็ยังไม่พบ  
สุดท้ายดวงจันทร์ชายก็ได้คิดว่าเค้าจะออกตามหาเธอด้วยตัวเอง  
เอกภพจะกว้างใหญ่สกัเพียงใดก็จะตามหาเธอ 
เมื่อคิดได้ดังนั้นเค้าก็ได้ระเบิดตัวเองอกกเป็นเสี่ยงๆ กลายเป็นก้อน
หินเล็กๆน้อยๆ  ลอยไปทั่วจักรวาลเพื่อตามหา  * คนรัก * แต่สุดท้ายก็ไม่เจอ
ส่วนดวงจันทร์หญิงเมื่อได้โคจรอยู่รอบๆดวงอาทิตย์เวลาผ่านมานานมากก็ทำให้เค้าได้เข้าใจว่า ดวงอาทิตย์มิได้
ฉายแสงแห่งความอบอุ่นให้เธอเพียงดวางเดียว  แต่กับส่องแสงไปยังดาวดวงเล็กดวงน้อยมากมายในจักรวาล
เธอจึงได้ตัดสินใจกลับมาหาดวงจันทร์คู้ชายของเค้า 
แต่เธอก็ได้แต่พบเพียงความว่างเปล่า ไม่เห็นแม้เศษเสี่ยว
ของเค้าอีกเลย   ท้ายสุดเธอก็ได้โคจรรอบๆโลกเพื่อรอคอยการกลันมาของเขา
จวบจนทุกวันนี้เธอคงไม่รู้ว่า เธอและเขาจะไม่มีโอกาสได้เจอกันชั่วนิรันดร์
หากเธอมองขึ้นไปบนฟ้าในยามคํ่าคืน 
วันใหนที่เธอเห็นดวงจันทร์
เเปล่งแสงใสดใส
อยู่บนท้องฟ้าเธอจะไม่เห็นดวางดาวเล็กๆน้อยๆส่องแสง  
หรือวันใดที่เธอเห็นดวางดาวเล็กๆ
น้อยๆประกายเต็ม
ท้องฟ้าในยามคํ่าคืน  วันนั้นเธอจะไม่เห็นดวงจันทร์ที่สดใส     
เขาและเธอไม่อาจพบกันตลอดกาล