ฉันถูกรีไทร์! อิจฉาไหมใครกล้าเป็นเหมือนฉันบ้าง ดวงตาบอดมืดมอดตลอดทาง มันสว่างคิดได้เมื่อสายเกิน เพื่อนเปรยปรายหางตามาหยามเหยียด ฉันไม่เคียดไม่แค้นไม่ขวยเขิน ทั้งหวังดีหวังร้ายฉันหมางเมิน จะนินทาก็เชิญตามสบาย ฉันเรียนไม่จบ! ค่าหน่วยกิตที่จ่ายครบหมดความหมาย พ่อเพียรวาดคาดหวังตั้งมากมาย ฉันเสือกหอบความอับอายไปให้ชม หวังหอบหิ้วปริญญาได้หน้าพ่อ กลับต้องท้อถูกถากถางทับถม ได้แค่เพียงปริญญานา-เนื้อ-นม คุ้มหน่วยกิตคำนิยมจากปากชาย ฉันถูกไล่ออก! ไม่ต้องบอกก็รู้รู้อยู่ความหมาย ทั้งแปดทิศสี่มุมเมืองเลื่องกระจาย ดัดจริตนั่งอับอายก็สายไป น้ำตาหล่นบนชุดนักศึกษา ที่หวังว่าอนาคตจะสดใส บรรจงพับลงกระเป๋ายัดเข้าไป ทนไม่ไหวอยู่ต่อก็รอซวย ไม่กล้าเทียบคุณสมบัติกับเจ้าสาว ยืนอยู่ข้างเจ้าบ่าวช่างแสนสวย เก่งฉลาดไฮโซโก้หรูรวย ยินดีด้วยฉันยิ้มแฉ่งแข่งชะตา ฉันถูกรีไทร์! ดุ่มเดินไปตามชาติวาสนา ช่างเถอะลูกนามสกุลจากบิดา จะไม่ให้ก็ไม่ว่าถ้าเกลียดกัน ฉันถูกรีไทร์! เหมือนเสือกไสกายเกลือกแกลบสุดแสบสันต์ ไร้วาสนาจะได้จูบลูกในครรภ์ เพราะพ่อมันสั่งให้ลูกถูกรีไทร์!!!
12 สิงหาคม 2547 00:41 น. - comment id 310604
เป็นกลอนที่สะท้อนความเป็นจริงของสังคมปัจจุบันมากๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชื่นชมในผลงานการแต่งของคุณมากเลยค่ะ เก่งจริง ๆ เลยค่ะ
12 สิงหาคม 2547 09:02 น. - comment id 310726
นำเสนอได้อย่างน่าสนใจเลยครับ๚ะ๛ size>
12 สิงหาคม 2547 09:45 น. - comment id 310771
มาอ่านด้วยหัวใจ จากข้างในที่ห่วงหา เรายังมีกันตลอดเวลา ปรารถนาทั้งดวงตาและดวงใจ วันนี้วันแม่ รักแม่มากมากนะครับ
12 สิงหาคม 2547 10:16 น. - comment id 310817
เศร้าๆ ซึ้งๆ
13 สิงหาคม 2547 00:26 น. - comment id 311061
น้าเศร้าจริงๆ
31 สิงหาคม 2547 23:35 น. - comment id 320479
กร๊ากๆ มันเศร้ายังไงวะ แต่ยอมรับเลยนะว่าเมิงแต่งเก่งจริงๆ แล้วก็รีไทร์มันไม่ได้โหดร้ายอย่างที่คิดหรอกมันอยู่ที่ใจนะครับ