url=http://thaipoem.com/web/songshow.php?id=6196 (รัก) วิมานฝนวิมานฝัน แด่ดวงใจด้วยดวงใจในวันคล้ายวันเกิดชัยชนะค่ะ ************ นาทีนี้ นะวิมานไพรวิมานฝัน ฝนกำลังพร่างสายพรายพลิ้วแลละลิ่วราวริ้วรวงหมอก พรายซัดสาดกระทบหลังคาใบไม้กระจายราวเสียงดนตรีแก้ว ราวเพชรแพรวพริ้ง กลิ้งวะวับวาวบนเรียวเขียวใสเขียวไพลเขียวพร่าง ให้กลายว่างกลับเป็นหยาดละออทิพยน้ำค้าง ดั่งอัญมณีพร่างไพรภิรมย์พรมเรณูหอม ละออละอองเกสรดอกไม้ป่าดอกไม้ไพร ให้ใจรื่นชื่นเย็นเป็นอนันตกาล... ทุกสรรพสิ่งรอนิ่งดู*วิมานน้ำค้าง*พร่างระริน ทั่วทุกถิ่นไทยท้องทุ่งนาป่าเขาเงาละหาน สายธาราธารใสหวานรอรับระรินงาม ของดวงดอกไม้เพชรแตกกระจายกลายช่อละออแพร้ว ไปทั่วผืนน้ำจบแผ่นฟ้ามหาสมุทร ทุกธรณีทอง ที่นะบัดนี้ เย็นฉ่ำด้วยพลังแห่งธรรมชาติ อันยิ่งใหญ่ยาวนานมาหลายพันปี และ ที่มนุษย์นับพันล้านนี้ได้มาอาศัยกายก่อเกิด ให้สร้างทั้งสิ่งแสนประเสริฐสุดให้โลกพบวิมุติหลุดพ้น ดั่งพระบรมศาสดา ผู้ล่วงลับดับขัณฑ์ได้ฝากพระธรรม..ธรรมะ.. ธรรมชาติธรรมดาๆ รอให้มากมีมากมายผู้คนผู้ตระหนักรู้ค่าได้แสวงหาเพียรค้น *ค่าคำมนุษย์*ให้หยุดทุกข์ตรม... ในวันอันพิสุทธิใสนี้.. *คล้ายวันเกิด..ชัยชนะคนดีมีน้ำใจดั่งหยาดน้ำค้าง* ไพล..ขออวยพรด้วยใจ ด้วยคุณงามความดีเท่าที่มี..เท่าที่เพียรมา ขอภาวนาตั้งพลังจิตอธิษฐาน..ให้ชัยชนะ..นะคะ กราบขอพรวิงวอน ให้พระพุทธคุณ ที่แผ่ไพศาลทั่วหล้าฟ้าดิน ให้ปกป้องผองภัย ให้รักษาหัวใจดวงงาม ให้ประคองดวงแก้วดวงธรรม ส่องนำทางใจไปตราบชั่วนิจนิรันดรค่ะ และไพล ขอ..อนุญาติคัดบทกลอนแก้วจาก กวีนิพนธ์แวววะวับฟ้า*ปณิธานกวี*ของ..ท่านอังคาร กัลยาณพงศ์ บรมกวีแก้วแห่งรัตนโกสินทร์อีกท่านค่ะ ที่ได้รับรางวัลสร้างสรรค์ยอดเยี่ยมแห่งอาเซียน(ซีไรต์)ประจำปีพ.ศ2529 มาวางกำนัลแทนของขวัญแทนช่อดอกไม้ไทยละไมหอม.. แทนคำว่าความสุขใจไปชั่วกาลค่ะ... ด้วยน้ำตาแห่งความปิติใจกับบทกวีนี้ ที่แสนยิ่งใหญ่และแสนซาบซึ้ง ลึกล้ำไปถึงจิตวิญญาณดวงนี้ของไพลค่ะ ปณิธาณกวี...รจนาโดยท่านอังคาร กัลยาณพงศ์ ใครจะอาจซื้อขายฟ้ามหาสมุทร แสนวิสุทธิ์โลกนี้ที่พระสร้าง สุดท้ายกายวิภาคจะจากวาง ไว้ระหว่างหล้าและฟ้าต่อกัน.. เรามิใช่เจ้าของอวกาศ โลกธาตุทั่วสิ้นทุกสรวงสวรรค์ มนุษย์มิเคยนิรมิตตะวันจันทร์ แม้แต่เม็ดทรายนั้นสักธุลี.. แย่งแผ่นดินอำมหิตคิดแต่ฆ่า เพราะกิเลสบ้าหฤโหดสิงซากผี ลืมป่าช้าคุณธรรมความดี เสียศรีสวัสดิ์ค่าวิญญาณ.. สภาวะสรรพสิ่งทุกส่วนโลกนี้ ควรสำนึกค่าทิพย์วิเศษวิศาล อนุรักษ์ดินน้ำฟ้าตลอดกาล เพื่อเหนือทิพยสถานวิมานแก้วไกวัล.. ทุ่งนาป่าชัฎช้าอรัญญิกาลัย เทือกผาใหญ่เสียดดาวดึงส์สวรรค์ เนื้อเบื้อเสือช้างลิงค่างนั้น มดแมลงนานาพันธุ์ทั้งจักรวาล.. เสมอเสมือนเพื่อนสนิทมิตรสหาย เกิดร่วมสายเชี่ยววัฏฏะสังสาร ชีพหาค่าบ่มิได้นับกาลนาน หวานเสน่ห์ฟ้าหล้าดาราลัย.. ถึงใครเหาะเหินวิมุติสุดฝั่งฟ้า เดือนดาริกาเป็นมรคายิ่งใหญ่ แต่เราขอรักโลกนี้เสมอไป มอบใจแด่ปฐพีทุกชีวีวาย.. จะไม่ไปแม้แต่พระนิรพาน จะวนว่ายวัฏฏะสังสารหลากหลาย แปลค่าแท้ดาราจักรมากมาย ไว้เป็นบทกวีจักรวาล เพื่อลบทุกข์โศก ณ โลกมนุษย์ ที่สุดสู่ยุคเกษมศานติ์ วารนั้นฉันจะปนดินดาน เป็นฟอสซิสทรมานอยู่จ้องมอง สิ้นเสน่ห์วรรณศิลป์ชีวิตเสนอ ละเมอหาค่าทิพย์ไหนสนอง อเนจอนาถชีวีทุกธุลีละออง สยดสยองแก่ถ่านเถ้าเศร้าโศกนัก แล้งโลกกวีที่หล้าวูบฟ้าไหว จะไปรจนารุ้งมณีเกียรติศักดิ์ อำลาอาลัยมนุษยชาติน่ารัก จักมุ่งนฤมิตจิตรจักรวาล ให้ซึ้งซาบกาพย์กลอนโคลงฉันท์ ไปทุกชั้นอินทรพรหมพิมานสถาน สร้างสรรค์กุศลศิลป์ไว้อนันตกาล นานช้าอมตะอกาลิโก... ******* และขออัญเชิญบทเพลงพระราชนิพนธ์ http://thaipoem.com/web/songshow.php?id=6196 *รัก* รักทะเล อันกว้าง ใหญ่ไพศาล รักท้องฟ้า โอฬาร สีสดใส รักท้องทุ่ง ท้องนา ดั่งดวงใจ รักป่าเขา ลำเนาไพร แสนสุนทร รักพฤกษา รุกขชาติ ที่ดาษป่า รักปักษา ร้องกู่ บนสิงขร รักอุทัย สว่าง กลางอัมพร รักทั้ง รัตติกร ในนภดล รักดารา ส่องแสง สุกสว่าง รักน้ำค้าง อย่างมณี มีโภคผล รักทั้งหมด ทั้งสิ้น ที่ได้ยล รักนวลนาง รักจน หมดสิ้นใจ รักพฤกษา รุกขชาติ ที่ดาษป่า รักปักษา ร้องกู่ บนสิงขร รักอุทัย สว่าง กลางอัมพร รักทั้ง รัตติกร ในนภดล รักดารา ส่องแสง สุกสว่าง รักน้ำค้าง อย่างมณี มีโภคผล รักทั้งหมด ทั้งสิ้น ที่ได้ยล รักนวลนาง รักจน หมดสิ้นใจ...
11 สิงหาคม 2547 12:24 น. - comment id 310199
มาอ่านเป็นกำลังใจให้ครับ ในวันแม่นี้ขอใหรักแม่มากกกก...นะครับ ผมจะคอยเป็นกำลังใจให้นะครับ
11 สิงหาคม 2547 12:28 น. - comment id 310204
ลำนำได้เสลาสละสลวยวิจิตร งดงามตามจินตนาการที่เลิศวิ ลัยของคุณพุดพัดชา ที่บรรจง ลำนำออกมา ได้อย่างสุดแสน จะดียอดเยี่ยมทุกครั้งที่เธอทำ ๚ะ๛ size>
11 สิงหาคม 2547 12:31 น. - comment id 310206
สายฝน.. หยาดระริน ไอดิน... หอมกลุ่น สายลม... พัดผ่านละมุน แสงดาวอุ่น หอมละมุน กลิ่นดอกไม้จาง ------ กลอนงดงามเสมอ...
11 สิงหาคม 2547 12:39 น. - comment id 310214
ความรัก สร้างโลก ความรัก สร้างฉัน ฉัน สร้างโลก ฉัน สร้างความรัก
11 สิงหาคม 2547 13:52 น. - comment id 310239
~*~แม้เมฆหมอกจะขวางกั้น แต่คนอย่างฉันเดินผ่านมันได้เสมอ แม้ฝนจากฟ้าโปรยลงมาให้พบเจอ หากจุดหมายเป็นเธอ..ฉันจะฝ่าไป ฯ
11 สิงหาคม 2547 14:02 น. - comment id 310247
http://thaipoem.com/web/poemdata/poemdata_58901.php วิมานฝนวิมานฝันวันเกิดแด่ดวงใจชัยชนะ มาลัยขวัญมาลัยใจมาลัยทอง มาลัยคล้องมาลัยรักมาลัยฝัน มาลัยเพชรเด็ดดวงใจมาลัยจันทร์ มาลัยวัลย์มาลัยฟ้ามาคล้องใจไปนิรันดร์..ให้ฝันดี.. พุด..พัดช้า พัดโบกโบยมาปรายโปรยดวงดอกไม้ หว่านหวานมาหว่านคำกระซิบคำอวยพรค่ะ สุขสันต์วันเกิดตลอดปีตลอดไป นะชัยชนะ..ชนะใจในร่มรักเรือนไทยเรือนทอง
11 สิงหาคม 2547 15:08 น. - comment id 310283
ู^________^ อ่อนหวานในความรู้สึก ลึกซึ้งในความหมาย อบอุ่นในทุกถ้อยคำแห่งหัวใจ งดงามมากมาย...ในความจริง ด้วยรักด้วยหยาดน้ำตา แห่งความรักความซึ้งใจมายาวนาน ไพเราะมากคะพี่พุด...ปลื้มแทนลุงชัยชนะเลย อิอิ
11 สิงหาคม 2547 15:47 น. - comment id 310298
ร่วมอวยพรวันเกิดให้คุณชัยชนะด้วยคนครับ.. ..ถือโกสแวะมาทักด้วยครับ พุด..
11 สิงหาคม 2547 15:48 น. - comment id 310299
ร่วมอวยพรวันเกิดให้คุณชัยชนะด้วยคนครับ.. ..ถือโอกาสแวะมาทักด้วยครับ พุด..
11 สิงหาคม 2547 17:52 น. - comment id 310359
:) รักพี่พุดจังครับ
11 สิงหาคม 2547 20:10 น. - comment id 310443
อ่านแล้วร้องคำว่า โอ้เย้...เพราะมากและยาวมากด้วย หุหุ แวะมาทักทายนะคะ วีนัสก่ะเจ้า
11 สิงหาคม 2547 20:18 น. - comment id 310457
สวัสดีค่ะคุณพุดพัดชา... แอบมาอ่านงานของคุณอย่างชื่นชมอยู่เงียบๆ แบบเจียมเนื้อเจียมตัวค่ะ ขอขอบคุณ
11 สิงหาคม 2547 21:23 น. - comment id 310517
ไพเราะมากๆๆๆๆๆเลยค่ะ ขอบคุณนะค่ะที่นำมาให้อ่านกัน ดีใจจัง คิดถึงคุณพี่พุดเสมอนะค่ะ
11 สิงหาคม 2547 23:37 น. - comment id 310581
กว่าจะฝ่าการจราจรมาหาพูดได้ก็เกือบดึก รถติดขัด น่าจะเป็นข้อแก้ต้วที่ใช้ได้ดี... สายฝนนำความชุ่มเย็น เยือกเย็นใจมาหให้เสมอครับ ตามประสาเพื่อนกันอาจบางทีพูดหนักเกินไป ก็ขออโหสิกรรมให้ชัยชนะด้วยนะครับ ก็ต้องหาโอกาสดีแบบนี้และมาลูบหลัง หวังว่าการโพลสบางทีหนักข้อไปบ้าง ใจเงียบงดงามเช่นนี้คงอภัยให้กันนะครับ (จะได้กล้าเหย้าแย่กันอีก) มาบอกว่า ชัยชนะมีใจเหมือนน้ำค้าง ขอเพิ่มเป็นกลางดึกด้วยนะครับ ก็ดีจิ้งหรีดไปดื่มกิน จะได้เสียงไพเราะดี ดีครับวันนี้ที่ได้อ่านบทกวีที่ยิ่งใหญ่ คงจะคัดลอกเอาไปอ่านอีกหลายเที่ยว นับว่าเป็นน้ำใจที่งดงามมากที่อ่านเจออะไรที่ดี ๆ แล้วนำมาเล่าให้เพื่อน ๆ ได้ฟัง ผมเคยอ่านเจอผลงานกวีที่ยิ่งใหญ่หลายท่าน คงได้แต่หยิบ จะว่าแพงก็ไม่แพงหรอกครับ คุ้มค่าด้วยครับ แต่เล่มไม่ใหญ่ ราคาเกือบ สองสามร้อย ก็คิดหนักเหมือนกันครับที่จะซื้อ ถ้าเขาไม่ห่อไว้ ต้องแอบเปิดอ่านดูครับ แต่อ่านนานไม่ได้เจ้าของร้านเขาตาจ้องเป็นมัน พึ่งจะได้ยินหยาดน้ำตาส่วนมากไหลรินเพราะความเศร้า แต่ถ้าไหลออกมาเพราะความสุขใจเป็นอะไรที่ตื้นตันจนพูดไม่ออกครับ
12 สิงหาคม 2547 00:55 น. - comment id 310608
ถอนหายใจเบาเบา เอาแต่ เพ้อ จากเพื่อนซึ่ง คิดถึงเธอ เหม่อไม่หาย เดยสรวลเส เคียงข้าง ไม่ห่างกาย แต่กลับกลาย แรมร้าง กลับห่างเหิน ทุกเวลาที่เพื่อน เหมือนมีสุข เหมือนเปล่งปลุก คืนย้อน พรสรรเสริญ ภาพสนุก สำนึกผ่าน นานเหลือเกิน เพราะเพลิดเพลิน คราวนั้น ฉันยังจำ ไม่แต่งต่อ แล้ว นึกถึงสมัยที่เรา chat ด้วยกัน เนอะ อยากให้วันเวลา ย้อนกัลมา จังเลย ถ้า เธอเปิดใจ E - mail ฉัน ก็ ยังไม่ได้เปลี่น นี่นะ มีแต่ เวลาว่างของสองเพื่อน นี้กระมัง ที่ไม่ค่อย ตรงกัน
12 สิงหาคม 2547 05:29 น. - comment id 310661
อ่านงานของพี่พุด ได้ประโยชน์จริง ๆครับ
12 สิงหาคม 2547 18:20 น. - comment id 310967
แวะมาอ่านครับ