http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=4689 (ร้อยบุปผา) ********* อุษานี้ฝนตกนะคะ ราวพรำพรมรินรดหวานฉ่ำชื่นใจ ให้แมกไม้ไพรและ แมกไม้กรุงบานไสวรับเย็นงาม คลี่ดวงดอกละออละอองเกสรพร่าง อวลสายระรินรัก ให้ทุกดวงกมลรัก ในร่มรักเรือนไทยเรือนใจเรือนสามัคคี ดั่งน้องพี่บนถนนสายฝันสายสวรรค์สายดอกไม้งาม เอนหลังนอนฟังเสียงฝน ดอมดมดวงดอกไม้สยายกลีบพร่าง ให้ใจดวงงามดวงใสไสวหวาน บานหอมธรรมชาติหอมความดี ที่ใจดวงงามเงียบเฉียบเย็นฉ่ำใสเพียงนั้น จะรับรินรสหมดจดใจได้ ให้สายพระพิรุณสอนใจ จะให้น้ำใจรักให้น้ำใจใคร ก็ให้เย็นใสค่ะ..ดั่งเฉกเช่นหยาดฝนพรำ อย่าเป็นดังฝนกรดรดราดรินใจ แก่กันและกันเลยนะคะ เพราะว่า เราคือ เพื่อนผู้ร่วมเกิดแก่เจ็บตายด้วยกันทั้งหมดทั้งสิ้นค่ะคนดี จงระรินสายหวาน..บานดวงดอกเมตตาปรานีอภัย ค่อยๆให้ค่อยค่อยประคองใจประคองรัก ทิ้งอัตตาทิ้งตัวตนทิ้งความหลง และทิ้งความเข้าใจไปตามความคิดตัวเอง จงคิดว่าทุกผู้ที่เกิดมาล้วนมีกรรม ล้วนต้องอบร่ำบ่มใจตัวด้วยตัวเองทั้งสิ้นทั้งนั้นค่ะ และมาตรแม้นฝันไกล.. ใจก็รู้หยุดนิ่งรู้คิดเป็นเห็นงาม หากเราควรเคารพสิทธิมิพาดพิงใจ ไม่ล่วงล้ำก้ำเกินใครหากมิรู้ใจมิรู้จริง รู้นิ่งรู้ให้รู้รำงับ ดับด้วยดวงดอกความดี ที่ควรค่อยๆพลี..หยาดเย็นให้ นะคะ ทุกคนดี..ทุกดวงใจ.. และสำหรับ พุดมีโลกไพร โลกน้ำใจใสงามเงียบรอรับ โลกแสนสุขอันสงบงาม กับเรือนหลังเล็กของพุด มีแต่น้ำใจใสเย็นค่ะ ใครร้อนเข็ญ มานอนเล่นนับดาวพร่างพราวนับพัน ดูหวานจันทร์ดูหวานดาว เฝ้าฟังดุเหว่าพร่ำหวานแว่ว แผ่วแผ่วฟังบทเพลงขลุ่ยเพลงพิณระรินฝัน ยามสายแสงจันทร์พ้อพลิ้วลอดทิวไผ่งาม ดูบึงบัวพร่างกลางพรายจันทร์อันงาม เรืองรองผ่องผุดสร้างพิสุทธิ์ในเงาใจเงาฝนเงาฝัน พลันบรรเจิด ราวสวรรค์ไพรสวรรค์ใจ.นะคะ และสัมผัส ทุ่งนาที่สาวนาหว่านกล้าดำไว้ ให้รวงเรียวไสวชูช่อรอทุกรักมาเกี่ยว ด้วยเคียวรักรัดร้อยวิถีไพรวิถีงามเดิมดิบติดดิน ให้ได้สัมผัสวิถีชีวินงาม ให้ธรรมชาติบ่มหอม และหวานล้อมด้วยดวงดอกไม้ ให้มีพลังใจมีไฟฝันร่ายรจนามนตราเสน่หา ให้ มองโลกนี้แสนสวยแสนงามแสนดีค่ะ ด้วยดวงตาที่สาม มาตรแม้นชีวีจะผ่านชื่นรื่นเรียวเศร้าดายเดียว ด้วยนวลเนื้อใจละมุนละเมียดนะคะ และ จงเป็นน้ำใสดับร้อน จงค่อยค่อยสอนค่อยค่อยสร้างทางงาม อย่างตรงไปตรงมา และมิล่วงล้ำพิพากษาชีวิตใคร ตราบใดที่เรายังมิเคยได้สัมผัสเหตุผลและปัจจัย ในชีวีชีวิตของเขาอย่างแจ่มแจ้งนะคะ พุด.. เพียรสร้างเรือนภาวนา หวังหมดทุกดวงชีวา ได้พักพิงเอนอิงไหล่ เกื้อใจเกื้อขวัญฝันฝัน ด้วยพลังจิตดี.. พลีพากันสร้างสมาธิ..สู่สติ..มีปัญญา และพาพบฝั่งฝันนิรันดร์รักไปด้วยกัน และ ด้วยหวัง..ด้วยรักล้นใจ ทุกน้องพี่เพื่อนรัก มาพักเรือนน้อยกลางบึงของพุดนะคะ เราจะพายเรือไปเด็ดดอกบัวมาถวายพระด้วยกัน มาแบ่งฝันปันใจ มาตั้งใจอธิษฐานจิต มาลิขิตถ้อยหอมค่า มาหาความงามเย็นใส มาร่วมกันสร้างสรรดี นะที่แห่งนี้..ร่มรักนิรันดร์ อย่างคนที่มีหัวใจราวดวงเดียวกัน ดั่งบทเพลงร้อยบุปผา ที่พุดฝากกระชิบมานะบัดนี้ค่ะ ด้วยรักจริงใจล้นใจใสงามในทุกยามทุกคราค่ะ ********** พุดหวังใจ ให้อ่านคลอแกล้มเรื่องนี้นะคะ คืนเรือนรับขวัญค่ะ ที่เคยฝากฝังรักฝากฝังใจดับร้อนให้งามเย็นร่ำระรินรัก แด่ทุกดวงใจรักเรือนไทยเรือนใจเรือนในฝันชั่วนิจนิรันดรค่ะ http://www.thaipoem.com/web/poemdata/poemdata_47468.php http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=4689 ร้อยบุปผา สุนารี ราชสีมา : : Key F#m ร้อยบุปผา บานพร้อมพรัก ร้อยสำนัก ประชันแข่งใจ มวล ดอก ไม้ พร่างพรายมา พ้อง พาน ร้อยดอกงาม เด่นตระการ แย้มบานในดวง ใจ ชู่ ช่อ ธรรม สง่า งาม ในนาม ศิลปิน มาสร้าง งาน ศิลป์ ชุบชีวิน มนุษย์ชาติ สะอาดสดสวย ด้วยบทเพลง แห่งสวรรค์ ให้มาลัย ฝากรัก มอบใจภักดิ์ ร่วมกัน จุดไฟ ความฝัน พร่างพลัน ประกาย เพลิง มาเถิด พี่น้อง ร่วม ร้อง เพลงเพื่อ กลั่นจาก เลือด เนื้อ หยาดเหงื่อ เร่าร้อน เราจะเร่ง แนวรบ ไม่สยบ อ้อนวอน เริงระบำ รำฟ้อน ร้อยกรอง กวี กานต์ มาร่วม ใจรัก พร้อม พรักพลีชีวาตม์ ผงาด อาจ หาญ สร้างตำนานตระการฟ้า แต่งเติม โลกศิลป์ ให้ผ่องพิณ โสภา ด้วยวิญ ญานท้า ทรนงเทิดคง ธรรม ร้อยบุปผา บานพร้อมพรัก ร้อยสำนักประชันแข่งใจ มวล ดอก ไม้ พร่างพรายมา พ้อง พาน ร้อยดอกงาม เด่นตระการ แย้มบานในดวง ใจ ชู่ ช่อ ธรรม สง่างาม ในนาม ศิลปิน
พุด 6 มิ.ย. 2547 15:08 น. - ID 54838 
979
11
0
6 มิถุนายน 2547 15:57 น. - comment id 281030
หน้าส่วนตัว
จะสลักกลอนอ้อนไว้ในเรือนพัก
ซึ่งพำนักในกลางบึงสุดสวย
บัวน้อยลอยกระเพื่อมกลิ่นระรวย
พายเรือช่วยเก็บบัวทำมาลัย.
แก้วประเสริฐ.
6 มิถุนายน 2547 16:20 น. - comment id 281042
หยดน้ำตาจากนางฟ้ามาพื้นโลก
เพื่อดับโศกพสุธาที่หม่นหมาง
ปลุกชะตาฟื้นชีวิตสรรพางค์
ให้คลายสร่างจากไอร้อนที่กร่อนตรม
6 มิถุนายน 2547 16:27 น. - comment id 281048
มาเด็ดบัวในบึงใหญ่ พร้อมมอบให้พี่คนดี เพื่อนำบัวเหล่านี้ บูชาที่มีที่บ้านเรา *-*มานั่งริมสระบัวสักครู่แล้วกัน วันนี้เหงา ๆ ยังไงไม่รู้บอกไม่ถูก และสุดท้ายก็เลยแวะเก็บบัวตูมฝากคุณพี่พุดซะเลยค่ะ แต่เอแบบนี้เขาเรียกอัดยายซื้อขนมยายหรือเปล่าหละค่ะ อิอิ คิดถึงนะค่ะ*-*
6 มิถุนายน 2547 18:15 น. - comment id 281068
ชีวิตทุกวันนี้มีความหมาย เต็มไปด้วย..กำลังใจและเชื่อมั่น มีความพร้อมและความกล้าจะฝ่าฟัน ไม่หวาดหวั่น จะเรื่องร้ายหรือเรื่องดี -เพราะใครคนหนึ่ง- ให้จุดยืนความเป็นฉัน ทุกวันนี้ เต็มไปด้วยความรัก ศรัทธา ปรารถนาดี ขอบคุณคนดี..ที่ทำให้รู่ว่า..ชีวิตนี้มีความสำคัญฯ กลอนเพราะมากเลยครับ เมกชอบมากเลยอ่ะ คุณพุด เขียนกลอนแนวนี้ได้ดีจริง ๆ อ่ะครับ เมกติดตามผลงานของคุณมาหลายบทกลอน เข้าไปอ่านบทกลอนเก่า ๆ ต้องยอมรับครับ เขียนได้สละสลวยแทบจะทุกบทกลอนเลย เป็นกำลังใจให้กันเสมอครับ..โชคดีครับ
6 มิถุนายน 2547 18:19 น. - comment id 281070
เรน..ชอบบ้าน..หลังนี้.. ที่มี..ความรัก..
เอนกายพัก ..ขอหลับ..ให้ ..อบอุ่น..
กลิ่นรัยน๊า ..หอมมา ..แปลกน่าลุ้น..
กลิ่น..ละมุน ..โชยกรุ่น ..พฤกษาไพร..
..บทกวี..สื่อ..ความไพเราะมากเลยคะ..
เรนคิดถึง...
กี้ ..เรนไป...บ้านมี้ ..
เหมือนแปลกที่ ..ไม่คุ้นเคย..
ชิงช้า ..ของพ่อเก่า..เรนเหงา ..จังเลยย..
น้ำตาเอ่ออ..ก็เล้ยย ..ร้องไห้ ..ดังๆ...
ต้นไม้ ..ที่คุ้นเคย..
...
6 มิถุนายน 2547 20:40 น. - comment id 281116
คุณแก้วคะ ขอบพระคุณนะคะ ที่ให้เกียรติเข้ามาเยือนเรือนพุด เรือนริมบึง เรือนสายน้ำเรือนน้ำใจค่ะ ค่ะ พายเรือพาใจงาม ไปเด็ดดอกบัวด้วยกันค่ะ และน่ารักนัก ที่ลูกผู้ชายจะพับบัวถวายใจ ถวายพระ ค่ะ ให้พระคุ้มครองป้องปัก ทุกดวงใจและ กับแก้วประเสริฐดวงใสดวงงามนะคะ *********** นกพเนจร... อ่อนแรงอาลัยรักหรือยังคะ ปีกหักปีกล้าหรือยังเล่า ให้พุดเฝ้ารอ..เช็ดเลือดและหยาดน้ำตา นานเกินรอเกินท่าเสียละกระมังเล่าใจ.. ฟังบทเพลงนี้นะคะ ******** น้องเงาใจพี่พุดคะ รับทั้งบัวตูมบัวบาน ดอกไกวไหวก้านงามตา แล้วนะคะ พีพุดจะมัดร้อยพลีพร้อมหอมงามบูชาพระ ด้วยศรัทธาใจด้วยกันนะคนดีนะดวงใจ ผู้มีหัวใจใสงาม.. ****** น้องเมกกะ งานพี่พุดเรียกร้อยแก้วความเรียงค่ะ เพียรพยายามรจนาภาษางามเพื่อฝังฝากใจละไมในทุกดวงใจรักค่ะ ดั่งร้อยบุปผาสุมาลีมอบกำนัล ด้วยใจรักภักดิ์พลีภาษาไทยสุดดวงใจแล้วค่ะ ***** และ แด่ทุกดวงใจ ที่พุดอยากสารภาพใจค่ะ ว่าบางครั้งเบื่อจออยากถอดใจลาใจ แบบที่นี่ขัดข้องหนอที่นี่น่าเบื่อหนอ แต่ทว่า แปลกดีจังที่ทุกคราครั้ง มักมีคนก้าวมา กระซิบฝังฝากใจให้พลังใจไฟฝัน และที่สำคัญ คนพิเศษในใจในฝันเคยถึงกับ ขอกราบแทบตักพุดพัดชา ขออย่าลาจอลาใจ จอดเรือไม่ยอมพายไป สู่สายชลวนเชี่ยว แม้นจะเดียวดายใจ เพื่อไปสู่ฝั่งฝัน สวรรค์วาง ว่าง ให้เขาอ้างว้างใจกลางทะเลน้ำหมึกทะเลน้ำตา ให้เคียงคู่ใจรจนาฝากโลกบรรณพิภพ และ แม้นใครจะหยามหมิ่นค่างานตามความคิด ตามอัตตาตน.. ให้กมลพุดฝึกชนะด้วยเมตตา ด้วยความดี และ ด้วยเหตุผลเดียว ที่เกี่ยวใจพุดให้รักร้อยถ้อยงามตามมา คือค่าคำจากคนดีที่รักเข้าใจชีวิตทั้งโลกจริงทั้งโลกใจโลกฝันโลกจิตวิญญาณ ที่พุดเปิดบานประตู ให้มารับรู้เพียงผู้เดียวก็เกินพอก็งามใจ คำแสนงามแสนดีมีค่าว่า..แสน เสียดายภาษาใจภาษาไพรภาษางาม ที่ละมุนนี้ ทั้งๆที่มากคนมากใครมากคิดมากความ มักพิพากษางานพุดไปต่างๆนา ก็ตามที คนดี..ทุกดวงใจ เคยบอกทะนุถนอมใจพุดนะคะ เพราะว่า พุดไม่มีพิษมีภัยมีแต่ดวงใจแสนหวานงาม และยอมเงียบงามรู้รำงับสงบใจ ให้เพียงน้ำใสน้ำใจเพียงนั้น กับขอแค่ฝันระบายให้โลกนี้ละมุนค่ะ ด้วยใจพุด..ที่รักร่มรักเรือนไทยมานานมากค่ะ
6 มิถุนายน 2547 21:45 น. - comment id 281148
อยากดมดอกไม้หอมๆสักอึด แล้วออกไปสู้โลก ต่อ ค่ะ
6 มิถุนายน 2547 21:51 น. - comment id 281153
พุด เพิ่งได้ซีดีเพลงพิณพื้นเมืองอิสาน ณ.งานวัฒนธรรมแห่งชาติจังหวัดหนองคาย มาฟังค่ะ แจ่มฝันบรรเจิดใจ..ซึ้งใจจังเลยค่ะนะนาทีนี้ เสียดายมิได้แบ่งฝันปันเสียงภูมิปัญญาไทย เสียงแห่งงามใจงามดินงามเดิมเติมรักใน ผืนดินแห่งมนต์รักที่ราบสูงค่ะ ทุกดวงใจ.. มาฟังเพลงนี้แทนละกันนะคะ ก็งามนิ่งงามใจพอกันค่ะ http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=85 เสียแรงรักใคร่ สุนทราภรณ์ : : Key C เสียแรงรักใคร่ เสียแรงปักใจ จริง หวังได้พักพิงกลับทิ้งกันไป เสียแรงฉันซื่อและถือจริงใจ เหินห่างเลิกร้างแรมไกล สิ่งที่ฝากไว้แรมรา เสียแรงหมายมั่นเสียแรงฝากกัน นาน เสียถ้อยสาบานเสกสรรวาจา เสียแรงเป็นคู่ชื่นชู้กันมา เธอสิไม่เห็นนำพา หรือใฝ่ไปหาคู่ใหม่ ช้ำ นัก รัก เอ๋ย เคยพร่ำ เสียถ้อยเสียคำ ที่ เคย ให้ ถูก เธอ ผลักไส ตัดบัวสิเหลือเยื่อใย ตัดใจไม่เหลือ เลย เสียแรงสมสู่เสียแรงชื่นชู ชม เสียสิ้นภิรมย์สู่สมเราเคย เสียแรงเป็นคู่ร่วมชู้ชูเชย เสียสิ้นความรักราเลย ช้ำจริงอกเอ๋ยตัวเรา ช้ำ นัก รัก เอ๋ย เคยพร่ำ เสียถ้อยเสียคำที่ เคย ให้ ถูก เธอ ผลักไส ตัดบัวสิเหลือเยื่อใย ตัดใจไม่เหลือ เลย เสียแรงสมสู่เสียแรงชื่นชู ชม เสียสิ้นภิรมย์สู่สมเราเคย เสียแรงเป็นคู่ร่วมชู้ชูเชย เสียสิ้นความรักราเลย ช้ำจริงอกเอ๋ยตัวเรา... ************* และวันก่อนฟังลุกทุ่ง ดวงจันทร์ สุวรรณี ในเพลงโชว์เบอร์แต่ไม่โชว์ใจ ได้อรรถรสตามโลกไหววัตถุ..มากเลยค่ะ .......... ขอแสดงความยินดีกับบางคนบางใคร ที่ตัดใจปลดแอกใจสามารถโยนมือถือทิ้งได้ คล้ายพุด..พัดชา..ที่กำลังจะตามมาในไม่ช้าค่ะ ***********
6 มิถุนายน 2547 22:41 น. - comment id 281179
คิดถึง... คิดถึง... คิดถึง... คิดถึง...
7 มิถุนายน 2547 00:39 น. - comment id 281267
ถ้ามีวาสนาคงได้เล่นพิณให้คุณพุดฟัง เพราะพิณก็เป็นเครื่องดนตรีอีกชนิดที่ผมถนัดพอๆกับขลุ่ย
7 มิถุนายน 2547 00:56 น. - comment id 281276
ได้มีเวลามาอ่านงานพุดคนดีค่ะคืนนี้ ทิกิ_tiki
7 มิถุนายน 2547 06:45 น. - comment id 281307
พุดพัดชาเตือนใครให้ใจเย็น จะมีคนมองเห็นบ้างหรือไม่ ทุรนร้ายแรงร้อนได้ผ่อนคลาย ชวนทะเลาะห่างหายจากบ้านกลอน รจนาของพุดพัดชาช่วยฟื้นฟูสถาพจิต..หงุดเง....
7 มิถุนายน 2547 14:44 น. - comment id 281436
ร้อยบุบฝาบาน สวยงามจัง..... วิถีธรรมชาติ สงบและงดงามเสมอ...
7 มิถุนายน 2547 16:15 น. - comment id 281468
ให้อารมณืดี และเป็นเอกลักษณ์ของพี่พุดครับ
8 มิถุนายน 2547 00:53 น. - comment id 281682
ทุกหยาดหยดปรารถนาอันมีค่า ทุกคำขานสานรักสมัครไว้ ทุกถ้อยร้อยสัมพันธ์จากหทัย ด้วยดวงใจชมพจน์รสโกมล ........................................... มาทักทายพี่พุดค่ะ......ทุกคำถ้อยรจนางดงามเสมอเลยค่ะ....รับไว้ด้วยเอิบอิ่มใจค่ะพี่พุด
9 มิถุนายน 2547 18:03 น. - comment id 282442
แค่แวะดูดอกไม้สีสดใส ก็สดชื่นเย็นใจแล้วครับ มารังสรรค์สิ่งดีที่สดใส จากถิ่นไทยทนุถนอมพร้อมรักษา ธรรมชาติชาบซึ้งตรึงวิญญา พุดพัดชาชูชื่นระรื่นทรวง
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
