วิมานไพรวิมานภักดิ์

พุด


http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=1933
(วิมานดิน)
url=http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=430
(ลืมเสียเถิดอย่าคิดถึง)
**********

อุษานี้..บ้านดอกไม้หอมม..ม...ม..
หอมพร่างไปทั้งบ้านด้วยดวงดอกไม้ไทย
ที่สะพรั่งกลิ่นรินพรายมากับสายลมในยามเช้า


แก้วตระการ..บานร่วง บานร่วงเต็มลานดิน
ราวมิถวิลต้น..พากันปลิดหล่นปลิดหล่นเกลื่อนกระจาย
พร่างหอมพร่างงามแม้นยามราโรย
ให้พื้นพสุธาพราวนวลพรม อมน้ำตาลทอง


นกเขา..ก็ยังคงเฝ้าขันคู จู๊กกรูๆ
และกับอีกมากนกมากนัก
ที่พากันมาทายทักด้วยเสียงเพลง จุ๊บจิ๊บๆๆๆระงม
แถมยังมีเสียงไก่ขัน
และไก่ตัวนี้แหละที่บางวันขยันขันเอาตอนเก้าโมงเช้า
ไก่กลางกรุงกรง คงหลงลืมฝันวันเวลาเสียแล้วละกระมัง..


บ้านดอกไม้หอม..ม..ม....
ยังมีกอกล้วยอวบใหญ่ให้ร่มใบบังแดดในยามเช้า
ยามละออละอองทองทอทอดลอดไพลนวลรำไรๆ


ยามว่าง..ไพล..ที่มิใช่ชื่อใบไม้ 
หากคือเจ้าของวิมานดินวิมานไพรนะแห่งนี้
จะ..
นอนนิ่งรานทอดตาหวานเศร้า
ซึ้งซับรับระยิบเรียวใบแก้ว..
ที่กำลังปลิดปลิวลิ่วลอยควะคว้าง
ปรายโปรยแพร้วพร่าง..อย่างช้าๆ ช้าๆ..
ที่ช่างแสนงามจับตาจับใจเป็นยิ่งนัก


ที่ช่างให้ความรู้สึกหอมหวานในใจ ในสัจจธรรม
เปิดใจให้หอมงามอบร่ำพาพร่ำร่ำรินรับมาสอนใจ
ในธรรมะ ธรรมชาติ ธรรมดาๆ
ที่ทุกเวลาคือความจริงแห่งชีวิต...
.............


และ
บางครา..เมื่อไพล..เหว่ว้าใจสุดทน
ไพลจะหมุนกมลฟังบทเพลงบรรเลง
*Poetry Of The Sea&Mountain*
ที่ราวจะพาจิตวิญญาณไพรนี้ติดปีกเสรีแห่งความฝัน
ลอยพลันไปนั่งเหนือเนินทรายริมทะเล
เพื่อเฝ้ารอ ดูตะวันค่อยๆผันดวงโผล่พ้นผืนน้ำงามสีมรกต
ให้งามงดในใจ จนอยากร้องไห้


เห็นนกนางนวลโผผินบินถลา
น้ำทะเลพากันสาดซัดฝั่งอย่างนวลนุ่มอ่อนโยน
เสียงคลื่นวอนทรายคล้ายดั่งคำมั่นสัญญา
พาให้น้ำตาไพลละหลั่งริน ในสายถวิลเสน่หา
รักวันเติมวันมิผันแปรใจมิพรากไกลมิพรากลา
ไม่ว่า
จะผ่านกาลเวลามากี่ฤดูกาล
ผ่านฤดีใครมากี่คนก็ยังคงหนักแน่นมั่นคง
ไม่ไหวหวั่น
ยังคงสัตย์ซื่อถือมั่น เคลียคลอทรายทุกคืนค่ำ
ช่วยกันพร่ำฝัน บรรเลงบทเพลงรักเพลงเดียว...
ไม่เหลียวแลใครไม่แปรใจไม่แปรรัก..


และ
ในบางครา
มโนไพล..
จะพาลอยไปสัมผัส
กลิ่นควันไฟปะทุจากเตาถ่านแตกเปรี๊ยะๆ
ในกระท่อมร้างไร้ ในไพรกว้าง
ในยามอุษาสาง 
ที่หยาดละออละอองน้ำค้างเยียบเย็น
ยังพรายแต้มเรียวแก้มรวงข้าว
พราวไสวในทุ่งทองปองขวัญสวรรค์ไพรสวรรค์ใจ


ดงดอกหญ้ายังพัดไหวโบกพลิ้วเอนลิ่วล้อสายลมแรง
แฝงพายุกระหน่ำซ้ำซัดก็ยังระบัดไหวทานทน..
รออรุณเบิกฟ้า..หลังฝน สดแจ่ม 
แต้มหวานด้วยเรียวรุ้งพาดคุ้งโค้งฟากฟ้าไกล


ไพลจดจำ..เช้าวันที่ได้เดินย่ำทราย 
วิ่งไล่ล้อคลื่นกับรื้นน้ำใสในดวงตา
ในยามที่โลกหล้าและผู้คนยังพากันหลับลึกหลับไหล
ที่มีเพียงแค่ไพลลำพัง
เดินดายเดียวเดียวดายริมชายหาดกว้างร้างไร้ผู้คน


ในครองตาหมอง
ที่อยากร้องไห้สะอื้นไห้เงียบๆ
กับความเงียบงามของ
ทุกสรรพสิ่งกับทะเลนิ่ง น้ำจรดฟ้าไกล
กับเกาะสองเกาะตรงหน้า
ที่พากันเกี่ยวเกาะกันราวเพื่อนตาย
มิพลัดหลงพลัดหาย ราวเพื่อนภักดิ์ พลีรักพร้อม..

 
ที่ไพล..มิอาจบอกถึงความงามประทับใจให้ใครล่วงรู้
งามดวงใจได้ไปทั้งหมดทั้งสิ้น ในวันนี้มิมีเลย
นอกจากหวังหวานผ่านบทรักรจนา
พาคนงามใจรักงามไพรรักงามทะเลพอกัน
ไปปันใจไปเยือนแย้มแต้มใจฝันฝัน
ไปเดินเหว่ว้าคลอกันกับผืนทรายให้ซึ้งทราบ..สุขซ่าน
หวานหอมด้วยตัวตนด้วยตัวเอง..

.
และกับความจริงในวันนี้
ไม่น่าเชื่อเลยว่า
คืนฝันวันแสนสุขหนึ่งปีจะผันผ่านรวดเร็ว
ราวนกปีกหัก
อาลัยรักมาซุกซบให้โอบอุ้มทะนุถนอมใจ
และกำลังจะบินไกล ใฝ่สูง ฝันสูง
สู่ดวงดาวสู่พราวฟ้ากว้างทางช้างเผือก
เลือกดาวดวงงามสักดวงเคียงข้างประดับใจประทับใจ..
มิกลับมาสู่อ้อมใจอ้อมตักอ้อมภักดิ์อีกเลยแล้ว..


หนึ่งปีที่แสนสุขในร่มรัก 
หนึ่งปีที่หวานงามนักในทรงจำ
หนึ่งปีในความฝันที่ไม่อยากตื่น
หนึ่งปีที่นำชื่นมาล้นทรวงให้ห่วงหาโหยหา
หนึ่งปีแห่งชีวิตชีวาที่เปี่ยมล้นด้วยหลากรสชาติชีวิต
ที่จักสถิตเป็นบทเรียนมหัศจรรย์รักเป็นภักดิ์พลีชั่วนิจนิรันดร
ให้ซึ้งสุข ซุกซ่อนเศร้าดายเดียวเหงาเปลี่ยวให้ไหวครวญ
ยามหวนหาคำนึง..มิคลายมิราโรย..


ไม่น่าเชื่อใช่ไหมว่า
โลกหล้านี้และชะตาชีวิตในบางครั้ง
อยู่เหนือการควบคุม
เหนือความคาดหมายว่าร่างร้าวใจไร้
จะได้รับรางวัลใดจากดวงตาสวรรค์
เป็นกำนัลใจจากพระผู้เป็นเจ้านะเบื้องบน


ที่จะทรงต่อเติม เจ็บยื่นหรือชื่นหวาน
ให้จิตวิญญาณทุกดวงที่ยังมิล่วงพ้นแรงกรรม..เก่า..กาล..
จะให้รานจะให้ร้องไห้จะให้ดายเดียว
จะให้สวยงามทุกยามที่หลับตาลง..
ก็คือประสงค์ของพระพรหมผู้ลิขิตโลกโชคชะตา

 
ไม่มีคำถาม!..ที่ต้องการหาคำตอบ..
ทำไม..ทำไม..และทำไม
หากทุกใจพอใจทุกนาทีของชีวีชีวิต..


ไม่ว่า
จะเป็นเสียงหัวเราะ ร้องไห้
เสียงบทสวดไห้หา พาหลุดพ้นวนวงกรรม
เพราะ
คือชะตากรรมชะตาชีวิต
ลิขิตฟ้า..และจากใจข้าเอง
หากมิเกรงอินทร์พรหมยมพญา


หากอยากทายท้า
ก็สุดแต่ใจใครจะลองทนลองทำลองทดสอบดู..
ให้รู้แน่กันไปข้างหนึ่ง..จะยอมแพ้ หรือจะชนะ..ชะตา..
ว่ากันไปตามเพรงกรรม..กระทำกันตามใจชอบ


โอ้..
วาสนา
ชะตากรรม
ไยนำมาให้ไพลมีวิมานดินวิมานไพรนะที่นี่
มิใช่ที่อื่นไกลและยัง
น้อมนำให้กายไพลมานอนฟังทุกเสียงเงียบงาม
ในทุกยามหัวใจเต้นในเตียงโบราณนี้ 
มิใช่เตียงใดมิใช่เคียงใครมิใช่ไหนอื่น..


รายล้อมด้วยด้วยดวงดอกหอมๆของแมกไม้
ต่อสายใจสายใยรักทายทัก
ให้ไพลได้ยินเสียงนกร้องระริกหวาน
ขานรับหยาดน้ำค้างจับเรียวใบไม้
ราวสายฝนพรำยามย่ำรุ่งระรินไหว


ให้เห็นงามจับใจในทุกรายละเอียดของสรรพสิ่ง
มิวิ่งวนว่องล่องชีวาพาตามไปกับกระแสโลกบ้าวัตถุ


ไพล..จึงดีใจไม่มีคำถาม
ในทุกทุกข์ งามตรมบ่มสุข
ในทุกข์ทนเศร้า...ในไม่มี..ในว่างดาย
ในร่มไม้ชายคาแห่งวิมานรักนี้


และ
แสนพอใจ ดีใจ กับทุกเศษเสี้ยวในอารมณ์
มิว่าจะขมขื่นระทมหรือตื้นตันสุขใจสุขใด
ในวิมานไพรวิมานดิน
กับทุกสรรพสิ่งธรรมชาติไพรธรรมดาใจ


ที่ไพลเพียรสร้างจากน้ำใจรัก..
และยอมรับทุกสิ่ง
ไม่ว่าใครจะทิ้งอะไรไว้ให้ระกำย้ำรอยใจ
หัวใจไพลก็ยังคงมีหวังหวาน
ราวดอกไม้บานพราวเสมอมา..นะกลางใจในกลางซึ้ง


ราวมีดวงแก้วเพียงหนึ่งเดียว
เกี่ยวกระจ่าง สว่างใส
แตกพราย
ก่อเกิดประกายราวเพชรพร่าง จรัสเจรือง
เรืองรอง ส่องนำทางใจ


ราวสายรุ้งสวยใสบนเรียวฟ้า
หลังคืนที่ฟ้าผ่านพายุฝนพรำ..ฉ่ำน้ำตานางฟ้า..นภาฝัน
และหมุนวันอรุณรุ่งอันแสนหวานแสนอบอุ่น
มาอุ่นอ้อมโอบเอื้อ..
เกื้อกมลปลอบกมลคนใจงาม..ในทุกยาม..ในทุกข์รัก..
*****************


http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=1933
 วิมานดิน   นันทิดา แก้วบัวสาย : : Key Eb  
ฝากรักเอาไว้ ฝากไปในแสงดวงดาว
ที่ส่องประกายวับวาว วาว อยู่บนฟากฟ้า 
ให้แสงสุกใส ได้เป็นเสมือนดวงตา
คอยส่องมองเธอด้วยแวว ตา แห่งความภักดี
เก็บฟ้ามาสาน ถักทอด้วยรักละมุน
คอยห่มให้เธอได้อบ อุ่น ก่อนนอนคืนนี้
ให้เสียงใบไม้ ขับกล่อมเป็นเสียงดนตรี
คอยกล่อมให้เธอฝันดี ดี ให้เธอเคลิ้มไป
เป็น วิมานอยู่บนดิน 
ให้เธอได้พักพิง พิง และนอนหลับไหล
เก็บ ดาว เก็บเดือนมาร้อยมาลัย
เก็บหยาดน้ำค้างกลางไพร
มาคล้องใจเราไว้รวมกัน
ก่อนฟ้าจะสาง ก่อนจันทร์จะร้างแรมไกล
ยังอยู่กับเธอข้างเคียง กาย อยู่ในความฝัน
ฝากเสียงกระซิบ ฝากไปในสายลมผ่าน
ข้ามขอบราตรีที่ยาว นาน ให้เธอฝันดี
เป็น วิมานอยู่บนดิน
ให้เธอได้พักพิง พิง และนอนหลับไหล
เก็บ ดาว เก็บเดือนมาร้อยมาลัย
เก็บหยาดน้ำค้างกลางไพร
มาคล้องใจเราไว้รวมกัน
ก่อนฟ้าจะสาง ก่อนจันทร์จะร้างแรมไกล
ยังอยู่กับเธอข้างเคียง กาย อยู่ในความฝัน
ฝากเสียงกระซิบ ฝากไปในสายลมผ่าน
ข้ามขอบราตรีที่ยาว นาน ให้เธอฝันดี
ให้เธอได้อบ อุ่น และนอนฝันดี
ให้เธอได้อบ อุ่นอยู่ใน วิมาน...
 
				
comments powered by Disqus
  • จาก : พุดพัดช้า..ช้า..ช้า..

    15 พฤษภาคม 2547 17:37 น. - comment id 268383

    บ้านพุด
    ฝนกำลังพรำสายพร่างพรมค่ะ
    พายุแรงมาก
    ราวจะพัดเรือนจำปีปลิดปลิวเลย
    พุด..ไม่ได้เต้นแอโรบิคมาหลายเย็นแล้วค่ะ
    เพราะว่าฟ้ามิเป็นใจเอาเสียเลย
    พุดรักสายฝนรักปีศาจวสันต์
    เหมือนรักความเหงาเศร้าดายเดียว
    ที่ปลอดเปลี่ยวและว่างร้างไร้ดีจังค่ะ
    พุด..
    จึงเพียรฝันผันแปรงามเศร้านั้น
    เป็นบทเพลงฝันมารำพันรำพึง
    ฝากซึ้งสุขซุกซบทุกอ้อมอกอ้อมใจในร่มรักเรือนไทยให้หวามไหวละไมละมุน
    ไปด้วยกันนะคะคนดีทุกดวงใจ
    
    ด้วยรักล้นใจเสมอมาค่ะ  
    
  • สายลมกับหญิงสาว

    15 พฤษภาคม 2547 17:54 น. - comment id 268396

    แต่ได้เก่งมากเลยค่ะชอบมาก
  • พันดาว

    15 พฤษภาคม 2547 21:04 น. - comment id 268444

    สวยงามทุกความรู้สึก งามทุกท่อนของบทกวี
    ---
     ฝน ฤดูกาลแห่งความเหงา พายุที่บ้านแรงเช่นกัน ที่บ้านปลูกจำปี ต้นสูงขาวหม่น ส่งกลิ่นหอมเคียงคู่กับพิกุล ที่ดอกร่วงหล่นบนพื้นสวนทุกยามเช้า...
  • พุด

    15 พฤษภาคม 2547 23:21 น. - comment id 268533

    มาตอบถ้อยค่ะ
    ********
    สายลมกับหญิงสาว
    
    ขอบคุณค่ะที่ชอบ
    อย่าลืมตามให้กำลังใจนะคะ
    ด้วยซึ้งใจค่ะ
    ..........
    พันดาว..คะ
    เพราะแพ้ฝนมังคะ
    รักดอกพิกุลหอมมาถึงนี่เลยค่ะ
    วันนี้..พ่ายฝันด้วยค่ะ
    
    
  • ..ยาสีฟัน..

    15 พฤษภาคม 2547 23:39 น. - comment id 268543

    ..ชอบอะ..กลอนนี้ช่ายเลย..เพราะมากคับ
    
    มาทักทายกานกาบ..
  • พุด..

    16 พฤษภาคม 2547 00:00 น. - comment id 268556

    http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=4407
      พิษรัก   
    ฮอทเปเปอร์ : : Key C#m  
    อยากจะถอนพิษที่คั่งฝังใจ
    พิษรักที่คุณฝากไว้
    ช่างแสนร้ายกาจ
    ถึงเป็นไข้ กินยาก็ยังหายขาด
    แต่พิศวาสตัดไม่ขาดอนาจใจ
    ไม่ควรริรักที่เกิดระทม
    พิษรักนี่มันขื่นขม
    ตรอมตรมหมองไหม้
    เหมือนในอก
    หมกเพลิงราวภูเขาไฟ
    ตัดรอนถอนพิษไม่หาย
    ก็เปรียบดังตายไปแล้วทั้งเป็น
    อยู่ตรงไหน
    เปรียบเหมือนอยู่ในป่าช้า
    อยู่กลางแสงจ้า
    เหมือนคนในตาไม่เห็น
    เบิ่งตาลอย คอยรักทั้งเช้าทั้งเย็น
    พิษรักมันบีบมันเค้น
    ไม่เป็นอันกินอันนอน
    อยากจะถอนพิษที่คั่งฝังทรวง
    พิษรักที่คุณหลอกลวง
    ทำฉันร้าวรอน
    ฝังในเลือด
    เชือดกายต้องตายแน่นอน
    โอ้ความรักทำเดือดร้อน
    ถ้ารู้มาก่อนไม่ริรักเลย
    
    อยู่ตรงไหน
    เปรียบเหมือนอยู่ในป่าช้า
    อยู่กลางแสงจ้า
    เหมือนคนในตาไม่เห็น
    เบิ่งตาลอย คอยรักทั้งเช้าทั้งเย็น
    พิษรักมันบีบมันเค้น
    ไม่เป็นอันกินอันนอน
    อยากจะถอนพิษที่คั่งฝังทรวง
    พิษรักที่คุณหลอกลวง
    ทำฉันร้าวรอน
    ฝังในเลือด
    เชือดกายต้องตายแน่นอน
    โอ้ความรักทำเดือดร้อน
    ถ้ารู้มาก่อนไม่ริรักเลย... 
    
  • พุด

    16 พฤษภาคม 2547 00:10 น. - comment id 268570

    http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=430
     ลืมเสียเถิดอย่าคิดถึง   
    สุนทราภรณ์ : : Key C  
    ลืมเสียเถิดอย่าคิดถึง ลืมรสที่ซึ้ง ใจมั่น
    เพลงคิดถึง ตรึงใจไม่เว้นวัน
    ฟังแล้วตื้นตัน ต้องร้องไห้
    ลืมเสียเถิดว่ามีฉัน ลืมรักเสกสรร เคยได้
    จะคิดก็คิด จะเพ้อ ทำไม
    จะรักก็รัก อย่าหลงอาลัย ให้ขมขื่น
    นึกเสียว่า ความหลัง
    ครั้งกระนั้น เหมือนนอนหลับฝัน ชั่วคืน
    มันอาจจะหวาน มันอาจ จะชื่น
    พอลืมตาตื่น ความชื่น ก็หาย
    ลืมเสียเถิดเรื่องความหลัง
    ลืมรักที่ฝัง ใจไม่หน่าย
    บุญเราสอง ครองกันแต่เพียงใจ
    จะมั่นหมาย ปองกาย ไม่ ได้ เลย... 
    
  • แว่นดอย

    16 พฤษภาคม 2547 00:23 น. - comment id 268577

    อิ่มในทุกความงดงามจริงจริงค่ะพี่พุด
    ชิ่นชมมากมากค่ะ
    มาทักทายค่ะ
  • toneliu

    16 พฤษภาคม 2547 01:45 น. - comment id 268609

    มาอ่านยามดึก...ไหวอารมณ์ตามด้วย เหมือนเห็นคนในรูปไหวตามองตามออกมาด้วยอย่างนั้นแหละ....สวยนะ.....^_^
  • ชัยชนะ

    16 พฤษภาคม 2547 09:46 น. - comment id 268665

    ..วิมานไพรของไพล
    ช่างดูดดื่มด่ำ หวานปนเศร้า..
    
  • ยโส

    16 พฤษภาคม 2547 13:53 น. - comment id 268716

    แวะมาอ่าน และให้กำลังใจครับ อ่านแล้วสบายใจในท่ามกลางธรรมชาติ
  • เมกกะ

    16 พฤษภาคม 2547 14:59 น. - comment id 268762

    หุย ๆๆๆๆๆๆ  เมกเชื่อเยยอ่ะพี่พุด  เชื่อเยยอ่ะ  จินตนาการ
    เยอะมากเลยอ่ะ  และสามารถสื่อออกมาได้งดงามจริง ๆ ครับ  ขอชื่นชนนะครับ
    เมก
  • ราชิกา

    16 พฤษภาคม 2547 20:49 น. - comment id 268934

    แวะมาเยี่ยมไพล...อ๊ะ!!..ไม่ช่ายยยย...มาเยี่ยมคุณพุดค่ะ...หวานปนเศร้า..อีกแล้ว...แต่ก็เพราะนะคะ.....
    
    
  • กวีบ้านไร่

    17 พฤษภาคม 2547 08:47 น. - comment id 269161

    *_*?  แวะมาเยี่ยมครับ
  • พุด

    17 พฤษภาคม 2547 09:45 น. - comment id 269198

    อรุณรุ่งอีกวันแล้วนะคะ
    ขอรับขวัญด้วยบทเพลงรัก
    จากดวงใจ..
    *เจ้าดวงดอกพุดซ้อนบานอรชรอ้อนใจนะคะ*..
    จากอัลบั้มMicheal learn to rock ค่ะ
    
    ใครมีเนื้อเพลง Eternal frame 
    กรุณาพุดหน่อยนะคะ
    มาลงไว้ทีค่ะ
    และ
    ทุกดวงใจพุดแสนจะซึ้งใจนะคะ
    ถึง
    ***********
    ยาสีฟัน..นามปากกาที่น่ารักดีค่ะ
    ขอบคุณนะคะ
    ....
    แว่นดอย
    น้องน้อยคนใจงาม
    พี่พุดแสนรักแสนซึ้งใจค่ะคนดี
    ขอบคุณนะคะ
    .......
    toneliu 
    งานล่าสุดงามมากนะคะ
    จนพาใจพุดอยากให้ใครสักคนรจนา
    ฝากคำกระซิบแสนหวานแบบนั้นบ้าง
    หาไม่มีเลยจ้า..
    *****
    ชัยชนะ..ชนะใจ
    วันนี้มาแบบให้กำลังใจแบบดูดดื่มซะ..ซึ้งเลยค่ะ
    ******
    ยโส..
    น่ารักจังที่มาเยี่ยมและไม่ลืมพุดค่ะ
    ******
    เมกกะ
    รักแล้วรักเลยนะคะ
    .........
    ราชิกา..
    คนใจงาม..ซึ้งค่ะ
    อีกหน่อยงานพุดอาจจะหวานปนอึ้งก็ได้ค่ะ
    *********
    กวีบ้านไร่
    กับกวีบ้านนอก
    น่ารักพอกันค่ะ
    
    ด้วยรักล้นใจ
    พุดกำลังรจนาเรื่องใหม่สดค่ะ
    คลอบทเพลงยามเช้า
    love will never lie
    เหมือนใจพุดพัดชาพัดช้าค่ะ
    กระซิบว่ายิ่งรักยิ่งไม่โกหกค่ะ
    ให้หมดเปิดหมดค่ะ
    ด้วยรักล้นใจนะคะ
    
    
    
  • ฟ้าสีคราม & กล้าตะวัน

    17 พฤษภาคม 2547 10:55 น. - comment id 269233

    กลอนเพราะจังค่ะ 
    
    
    *+**+ แวะมาเป็นกำลังใจให้ค่ะ *++** 
    
  • จากสายลมหนาวครีฟแลนด์แดนดินแห่งความฝัน

    17 พฤษภาคม 2547 11:45 น. - comment id 269264

    JATF2000 says:
    The doors are open and youre on your way 
    The eyes of the world are on you to day 
    Fire is deep in your heart 
    Desire burning from the start 
    Your feeling like a winner deep inside 
    Dreaming of gold body of steel 
    driving you on making you feel 
    Second to none united again 
    You carry the eternal flame 
    
    Breaking the records for power and speed 
    Your faith in yourself now is all that you need 
    Tears when chances are gone 
    Joy for the lucky ones 
    and then we celebrate a world who join as one 
    
    Dreaming of gold body of steel 
    driving you on making you feel 
    Second to none united again 
    You carry the eternal flame
    
  • พุด..พัดช้า

    17 พฤษภาคม 2547 15:46 น. - comment id 269422

    + พุด...เห็นชื่อนี้ทีไร 
    เห็นภาพหญิงสาวสูงโปร่งผมยาวในชุดชายทะเล ท่ามกลางสายลมยามสนธยา...
    36008 กำลังจะไปครับ.....ฯ
    รหัสสมาชิก : 2841 - ***กฤษณะ***  
     รหัส - วัน เวลา : 273274 - 16 พ.ค. 47 - 16:36  
    ***********
    ***กฤษณะ***คะ
    พุดเข้าไปอ่านงานอีกรอบค่ะ
    เลยมาขอบคุณ
    ที่หลับตาให้เกียรติภาพพุดงามจัง
    จริงๆตะกี้นี้เองที่หนุ่มชาวเกาะ
    โทรมาคุยและบอกว่า
    ชอบพุดนุ่งผ้าถุงที่สุดค่ะ
    เค้าใช้คำว่าเก๋มากค่ะ
    เพราะพุดในผ้าถุง
    คงงามธรรมชาติกว่าอาภรณ์ใดค่ะ
    จึงอยากให้หลับตาเห็นภาพจริงในใจอย่างที่เขาคนนั้นเห็นจริงนะคะ
    
    ด้วยรักและอบอุ่นใจจังค่ะ  
    
    
  • พุด..พาเพลินเพลงค่ะ

    17 พฤษภาคม 2547 16:12 น. - comment id 269433

    รักนามปากกา*กวีบ้านไร่*
    สุดหัวใจเลยค่ะ
    และมาบอกว่า
    คิดถึงเพลงคุณก๊อต จักร์พรรณ อาบครบุรีมาก
    พร้อมๆกับอ่านบทกวีของกวีบ้านไร่
    *เพราะผมรักคุณ*
    พาใจพุดให้คิดถึง
    เพลง*รักคุณรักมากกว่าใคร*
    พร้อมอลังการณ์หางเครื่องที่เต้นงามมากกกค่ะ
    เด๋วพุดจะลองหาเพลงดูนะคะ
    ด้วยรัก
    วันนี้ซีดี Micheal learn to rock
    พุดฟังจนหูน่าจะแตกแหกหักเลยค่ะ
    กระหึ่มทั้งวัน
    ด้วยรัก  
    
    จาก : พุดพัดช้า  
     รหัส - วัน เวลา : 273841 - 17 พ.ค. 47 - 15:53  
     
    จริงๆพุดชอบเพลง..
    แค่คนที่รักเธอมิใช่คนที่เธอรัก..ค่ะ
    ฟังทีไรจะร้องให้ตอนเต้นนะคะ
    
    http://thaipoem.com/web/songshow.php?id=4157
    เพลงนั้นไม่มีเอาเพลงนี้พลางๆ
    ก่อนละกันนะคะ
    
    สุดห้ามใจรัก   ก๊อต จักรพรรณ์ : : Key Bb  
    
    ต่อให้เอาช้าง สักร้อยพันเชือก
    มาดึงมาฉุด
    รับรองไม่หยุดฉุดฉันไม่อยู่
    ห้ามอื่นหมื่นรักไม่ยากใจ
    ห้ามรักทรามวัยยากพอดู
    เพราะใจฉันอยู่กับเธอทั้งใจ
    ต่อให้เอาโซ่ สักร้อยพันเส้น
    มารั้งมาล่าม
    ต่อให้มียาม ตามเฝ้าใกล้ๆ
    อย่าหวังว่าฉัน จะถอนตัว
    ด้วยรักทูนหัว ไม่กลัวตาย
    เธอได้ยินไหม ว่าฉันรักเธอ
    รักเธอรักเธอ รักเธอท่วมท้น
    รักเหลือทน
    รักจนไปนอนละเมอ
    อยู่ๆมาบอกให้เลิกรัก
    มันยากนะเออ
    หรือใครห้ามเธอไม่ให้รัก
    ต่อให้เอาเรือ เอารถทั้งโลก
    มาโยกมาฉุด
    รักลงลึกสุด ฉุดขึ้นลำบาก
    ห้ามศึกห้ามทัพ ไม่คับใจ
    ห้ามน้ำห้ามไฟ ห้ามไม่ยาก
    ห้ามใจรัก ลำบากเหลือเกิน
    
    รักเธอรักเธอ รักเธอท่วมท้น
    รักเหลือทน
    รักจนไปนอนละเมอ
    อยู่ๆมาบอกให้เลิกรัก
    มันยากนะเออ
    หรือใครห้ามเธอไม่ให้รัก
    ต่อให้เอาเรือ เอารถทั้งโลก
    มาโยกมาฉุด
    รักลงลึกสุด ฉุดขึ้นลำบาก
    ห้ามศึกห้ามทัพไม่คับใจ
    ห้ามน้ำห้ามไฟ ห้ามไม่ยาก
    ห้ามใจรักลำบากเหลือเกิน...
    
    
    
     
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน