ณ ย่ำคืน มืดค่ำ กระด่างดำด้วยห่างแสง ฝูง นก แลแมลง ก็บินว่อน ลู่เล่นลม สายฝนโปรยลงฟ้า สู่ผืนนาให้ชื่นชม กบเขียดร้องระงม เคล้าเป็นเพลงเพราะเรไร ข้าวไหวใบเขียวอ่อน หิ้งห้อยว่อนส่งแสงไป ราวกับมีงานใหญ่ สมโภชกันกลางเวียงวัง ท่ามกลางเงาราหู ลมพัดลู่เป็นมนต์ขลัง ไก่ร้องส่งเสียงดัง ปานจะบอกเอ่ยความใน ฟ้าแจ้งแสงส่องหล้า เห็นธาราที่นองไหล เต็มเปรี่ยมล้นออกไซ รอปลาไหลเข้ามาชม ข้าวเขียวก็ตั้งท้อง แย้มรวงทองล่องเล่นลม เหมันหวนมาชม ธนูว่าวร้องเพลงไพร รวงทองจะผลิแย้ม สีทองแต้มเต็มท้องไร่ ห้อมฟุ้งคลุ้งกลิ่นไอ เสน่ห์ทุ่งสืบทอดมา วิถีแห่งชาวบ้าน สืบตำนานแห่งชาวนา ธรรมชาติเล่าขานมา ชนพื้นบ้านวิถีไทย
10 พฤษภาคม 2547 17:37 น. - comment id 265181
เพราะจังเลย บรรยายได้ดีมากเลย ทำให้เห็นภาพธรรมชาติที่น่าอยู่มาก อยากไป ณ ที่แห่งนั้นจัง มาทักทาย เป็นกำลังใจค่ะ ^_^
10 พฤษภาคม 2547 17:47 น. - comment id 265196
ที่แห่งนี้คือบ้านผมเองครับ อำนาจเจริญ ว่างๆก็เชิญชวนคุณ เงาเมฆ มาชมน่ะครับ
10 พฤษภาคม 2547 22:18 น. - comment id 265424
ไพเราะและสวยงามมากๆๆๆๆๆเลยค่ะ อ่านแล้วเห็นภาพเลยค่ะ ชื่นชมชาวนาทุกคนนะค่ะ
11 พฤษภาคม 2547 01:26 น. - comment id 265576
ขออ่านด้วยคน ครับ ทักทาย
11 พฤษภาคม 2547 10:14 น. - comment id 265640
ขอบคุณ ผู้หญิงไร้เงา ที่ให้กำลังใจผมทุกโคลงกลอนครับ และและขอคุณ นิติที่เข้ามาเยี่ยมชมครับผม
11 พฤษภาคม 2547 10:15 น. - comment id 265641
ขอบคุณ ผู้หญิงไร้เงา ที่ให้กำลังใจผมทุกโคลงกลอนครับ และและขอคุณ นิติที่เข้ามาเยี่ยมชมครับผม
13 พฤษภาคม 2547 14:45 น. - comment id 266934
เมกแวะมาให้กำลังใจครับ อิอิอิ จะพยายามเข้ามาคอมเม้นส์หั้ยทุกฉบับครับ