สายฝนของนางฟ้า สายฝนพรั่งพรูจากฟ้า เหมือนน้ำตานางฟ้าที่รินไหล เปียกชุ่มพื้นดิน และพงไพร ให้ชีวิต และจิตใจคนอิ่มเอม โลกมนุษย์มีความสุขกับน้ำตานางฟ้า ที่ไหลมาอาบชีวาให้สดใส ลืมหลงมองนางฟ้าที่เศร้าใจ ต้องร่ำไห้ ท้อใจ ใครหนอทำ เปรียบคนเรามักชอบมีความสุข ไม่เคยหยุดแม้รู้อยู่บนทุกข์ผู้อื่น มีความชั่ว ไร้น้ำใจเป็นจุดยืน เดือนหมุนผ่าน วันเป็นคืน มิเปลี่ยนเลย (วันหมุนผ่าน ใจคน มิเปลี่ยนเลย)
3 พฤษภาคม 2547 15:33 น. - comment id 259351
แม้กาลผ่านนานวันไม่ผันเปลี่ยน ยังวนเวียนนิสัยขวักไขว่หา ถึงสิ่งดีสิ่งเด่นเป็นสุขพา ไม่เคยรู้เคยหนาว่าฆ่าใคร ขอให้สุขสบายในชีวิต แม้ต้องคิดฆ่าใครไม่หวั่นไหว ขอให้ตัวเป็นสุขไม่ทุกข์ใจ ส่วนตัวใครเป็นไงไม่ว่ากัน *-*แต่งได้ดีค่ะ*-*
3 พฤษภาคม 2547 15:39 น. - comment id 259363
hanks for all words. ***ขอบคุณจริงๆค่ะ***
3 พฤษภาคม 2547 15:40 น. - comment id 259364
บางทีนางฟ้าอาจจะร้องไห้เพราะความปลื้มใจก็ได้ค่ะ (มองอีกมุมนึง) กลอนน่ารักมากนะคะ ขอบคุณที่แวะไปทักทาย
3 พฤษภาคม 2547 15:50 น. - comment id 259378
ขอบคุณนะคะ นางฟ้าซาตาน ขอบคุณในอีกมุมหนึ่งของนางฟ้า
3 พฤษภาคม 2547 16:39 น. - comment id 259427
วันนี้แวะมาก่อนมืดได้ บางทีนางฟ้าอาจจะพอใจที่ได้ทำเช่นนั้น เพราะว่าเธอเป็นนางฟ้าที่ใจดี
3 พฤษภาคม 2547 22:01 น. - comment id 259703
หยาดน้ำตานางฟ้า คล้ายกับว่าไหลเวียนเช่นเทียนไข ที่เผาไหม้ตัวเองเพื่อเปล่งแสง แต่จิตใจมนุษย์สุดร้ายแรง บางทีแสงที่มีให้ยังไ่ม่พอ............. แต่งกลอนได้ไพเราะดีครับคุณอัณณพ และเป็นมุมมองที่แปลกใหม่ แวะมาเป็นกำลังใจเช่นเคยครับ.
4 พฤษภาคม 2547 00:22 น. - comment id 259817
**ขอบคุณคุณชาติกานต์เพื่อนรัก*** **และขอบคุณ เกียรติ กรัชกาย ที่แวะมาชม และให้กำลังใจค่ะ***
4 พฤษภาคม 2547 03:06 น. - comment id 259884
นางฟ้าหล่นเกล็ดเพชรเกล็ดน้ำตา เพื่อประกายวาบฟ้าท่วมเหินหาว ฉันหยิบเกล็ดน้ำตาอันพร่าพราว สงสารราวนางฟ้ามาข้างใจ เขียนได้ดีทุกท่านค่ะมาอ่านชื่นชม
4 พฤษภาคม 2547 16:16 น. - comment id 260344
กลอนแต่งได้ดีมากครับ เยี่ยมจริง ๆๆ
5 พฤษภาคม 2547 00:52 น. - comment id 260810
ขอบคุณ**กวีบ้านไร่** ที่แวะมาให้กำลังใจ ขอบคุณ**ทิกิ**ที่ไม่ลงทะเบียนแต่ก็แวะมาชม thanks....