ปลิดปลิวลิ่วคว้างลงกลางหน ผู้คนเหยียบย่ำซ้ำเติมทั่ว ก่อนนี้แต่ไรไม่เคยกลัว เพียงตัวพ่ายแพ้ก็แค่ตาย ปลิดปลิวลิ่วคว้างอย่างโดดเดี่ยว แลเหลียวมิตรบ้างกลับร้างหาย เออหนอพอเราเข้าจวนกาย เพื่อนวายว่างเว้นไม่เห็นมี ปลิดปลิวลิ่วคว้างระหว่างคิด เคยชิดชมใกล้ไยเลี่ยงหนี ฟันฝ่าสารพันวันเดือนปี ศักดิ์ศรีวางลงตรงเท้าเธอ ปลิดปลิวลิ่วคว้างพร่างพรายพริบ แลลิบเบื้องหลังเคยพลั้งเผลอ โลกกว้างกว่าเป็นเห็นพบเจอ แผ่วเพ้อทอดถอนก่อนสิ้นลม
13 มีนาคม 2547 22:27 น. - comment id 230351
ไปเที่ยวก็ไม่ชวนกันน๊า แล้วมาบ่นเพ้อละเมอหามิตร .. ปลิดปลิวเคว้งคว้าง...เหงาระหว่างสองดวงใจ
13 มีนาคม 2547 23:39 น. - comment id 230380
ปลิดปลิวเคว้งคว้างร้างห่างหาย เลือดในกายหลั่งไหลไม่หมดสิ้น เคยพบเคยสบหน้าเป็นอาจิณ บัดนี้ใยไม่ถวิลกลิ่นเคยเคียง เคยโอบเคยพะนอเคยคลอเคล้า เคยเป็นเงาเป็นแรงใจไม่หลบเลี่ยง บัดนี้ใยลาแล้วแนวโน้มเอียง แม้แต่เสียงก็ไม่เป็นเช่นที่เคย ปลิดปลิวเคว้งคว้างอย่างหายห่าง มาราร้างไปกับใครใคร่เฉลย ไม่มีแล้วน้ำคำที่เปรียบเปรย ลมเอยขอวานจงบอกอย่าหลอกลวง ว่าร้างและห่างลาข้าไปไหน ช้ำใจไม่มีใครใจคิดหวง ช้ำแล้วแก้วลาลับไม่กลับทรวง ตกบ่วงห้วงอารมณ์ขมดวงใจ .... 5555 ว่าทำไมศาลาไทยเลื่อนลอย ไม่ชวนอัลมิตรานั่นเอง ถ้าชวนอัลมิตราไม่มีเวลาเลื่อยลอยหรอก ชวนปีนต้นไม้ตลอด 5555 ...
14 มีนาคม 2547 00:01 น. - comment id 230396
กลอนไพเราะมากๆๆๆๆเลยค่ะ ชื่นชม
15 มีนาคม 2547 20:04 น. - comment id 231434
:)