มีเธออยู่ข้างกาย ค่อยคลายความหมองหม่น ก้าวฉันที่ร้อนรน ยังมีเธอดูแล ขอบใจจากใจหนึ่ง ซาบซึ้งสุดสุดแท้ จะรักไม่ผันแปร เชื่อฉันโปรดมั่นใจ แม้เป็นแค่มดน้อย จะคอยทดแทนให้ บุญคุณลืมไม่ได้ อยากให้ช่วยรับฟัง อย่าเลยอย่าเกรงใจ โปรดให้ฉันมีหวัง ทดแทนต่อกันบ้าง เพราะเรายังมีเรา...
19 กุมภาพันธ์ 2547 11:43 น. - comment id 218245
ฉันยืนอยู่ตรงนี้..ขอคนดีมายืนใกล้ ฉันรออยู่ไม่ไกล..ให้เธอฝากหัวใจกัน ฉันคอยอยู่ที่นี่..เดินมาหาความสัมพันธ์ ก่อเกิดในในฉัน..เป็นพี่น้องกันเสมอไป /*/ว้าว กลอนน่ารักจังเลยคะ ยังไงก็ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ แล้วจะแวะมาทักทายกันบ่อยๆคะ ฝากกลอนนี้ไว้ด้วยนะคะ
19 กุมภาพันธ์ 2547 13:45 น. - comment id 218287
อย่าเลยอย่างเกรงใจ ในสิ่งใดที่ให้นั้น ด้วยเพราะเราผูกพัน พี่น้องกันฉันมั่นใจ อย่าเลยอย่าคิดมาก อย่าลำบากในสิ่งใด ทุกอย่างมอบจริงใจ ให้เพื่อนไว้ด้วยใจจริง *-*แต่งได้ดีค่ะ*-*
19 กุมภาพันธ์ 2547 15:10 น. - comment id 218353
:)