อรุณหวาน!

พุด

ราตรีที่ดาวเต็มอ้อมฟ้า..
จันทร์เสี้ยวแขวนฟ้าอ้อนอ้อยสร้อย
ผู้หญิงผมสยายยาวเกือบถึงเอว
รวบผมยกขึ้นสูงด้วยกิ๊ฟประดับเพชรเก๋อันเล็กๆ
ในเสื้อยืดคอเต่าสีดำ
กับกระโปรงสบัดพัดพลิ้วยามย่างเยื้อง

ที่มีคนบางคนเตือนว่าระวังนะ
จะเป็นดั่งภาพมาริลินมอนโรแสนคลาสสิค
ในฉากที่พายุพัดจัดจนกระโปรงสีขาวระบัด
ขึ้นไปให้เห็นช่วงขาเพรียวงามวับๆแวมวาบหวาม
งามจับใจจับนัยน์ตาผู้ชายไปทั้งโลกในความเซ็กซี่
ที่แสนอมตะนิรันดร์กาล
พาหัวใจใครใครไหวสะเทือน..ตามเรียวขาเธอ..และนัยน์ตาขี้เล่น
ที่งามเกินโลกหล้าจะหานางใดมาเทียบเทียมได้

แต่คงมิใช่..ผู้หญิงคนนี้
ที่มีแค่ขาแข็งแรงอย่างนางกวาง
ที่พาร่างในรอบสิบปีออกไปชำเลืองแลสองฟากฝั่งร้าน
ในสวนลุมไนท์พลาซ่า..แบบสาวนาเข้ากรุงมุ่งดูแสงสี

และณ.ลานเบียร์ เสียงดนตรีแรฟกระหึ่มแสนแสบแก้วหู
เกือบแหกแตกเป็นเสี่ยงๆ
เกินเดซิเบลหัวใจจะรับได้..
ให้ต้องปลงอนิจจังอนิจจาลาจาก
เพราะว่าเรานี้หนา.เรื้อเวทีแสงสีมีก็แต่
หัวใจดวงล้าล้ารอนรอนอ่อนอ่อนไหวไหว
ชอบฟังเพลงเบาเบา.
.แบบเสียงลมพัดตึงเคล้าคลึงยอดตอง
ทำนองนั้นทำนองนี้ที่พ้อเพ้อฝันหาเรียวรุ้ง
ธรรมชาติบ้านนาป่าเขาลำเนาไพร
ห้วยละหานใส สายธารหวานระรินไหลละล่อง
ครองรักครองใจนวลเนื้อใจละเมียดละไมละเอียดละอ่อน
กล่อมน้องนอนนิทราฝันดีฝันหวานนานนิรัดร์...

เลยจบลงด้วยการเดินแบบผ่านๆตา
พร้อมกับคิดว่า
โลกคนกลางคืนไม่เหมาะกับเราเสียเลยแล้ว..
ผู้หญิงบ้านนาที่มีโลกแคบแคบ
มีบ้านราวป่าดงพงไพร
และตกใจกับฝูงชนคนมากมายล้นหลาม 
ขนาดในยามดึกแล้วยังคึกไม่สร่างซาในท้องถนนทุกสาย..

ให้ห่วงใย.เยาวชนคนดีเหมือนที่ทิ๊กกี๊ว่าไว้
ในคำสอนว่าการเที่ยวท่องราตรี
ก็เป็นที่อบายมุขที่พาให้ใหลหลงหลงใหล
จนเกิดก่อก่อเกิดอาชกรรม
นำเรื่องน่าตกใจกลัวมากมายมากมี 
ที่ไม่อยากพาโลกแสนดีของเรานี้เข้าไปข้องเกี่ยว..

กลับบ้านเราดีกว่า..
วิมานดินงามดิบเดิมล้ำค่า
มาจุดเทียนพรายพร่างแขวนสว่างไสววะวาววับ
ใต้แก้วงามระยับระยิบตา..

และรจนางานงามฝากรักพักพิงใจสมานฉันท์หัวใจพี่น้อง
ปรองดองสามัคคีในร่มรักเรือนไทยแสนร่มเย็นณ.แห่งนี้
ที่นะนาทีนี้ซึ้งใจซึ้งค่าว่าช่างสวนกระแสโลกที่เร่าร้อนรุนแรง
ข้างนอกนั่น..แบบฟ้าดิน..เลยค่ะ
เรามีชานเรือนให้นอนนับดาว 
เรามีกอพราวดงดอกราตรีลำดวน
ที่หอมกำจายกับแก้วไม้ไทย
หอมไสวหวานเศร้านานาพรรณ..

ที่เราเพียรเพาะบ่ม
ผลิกิ่งฝันแตกผ่านตารจนารักผ่านหวานหวานใจ
แกล้มเกสรบัวพร่างในยามค่ำ..
กับจันทราดวงงามนามอัลมิตตรา
กับนานา*น้องน้องนักอยากจะเขียน*
ผู้มากฝันคว้างกระจ่างเจิดจรัสใจ
สวยใสงามล้ำค่าภาษารักภาษาใจ
มากนามนิยมชมชื่นให้เลือกเชย

เรามีขลุ่ยแผ่วผิวปลิวลมลอยละล่อง
จากคุ้งโค้งสองฟากฝั่งให้หวนหาเรียมขวัญ
ในรอยรักแผลเก่าแผลใจที่ฟังทีไร
ก็อยากสะอื้นเงียบเยียบเย็นฉ่ำทรวง..

เรามีคนดีที่เขียนโคลงงาม..
นามสดายุอัลมิตราและคุณหมอวฤก
ที่งามล้ำด้วยคำวิจิตรวิลิศมลังเมลือง
และฝากบอกสดายุด้วยค่ะ..
ชอบภาพ..
ตะวันตกดินสีส้มอมชมพูเสร้า
กับเรือลำน้อยลอยลาไปกับตะวัน..
เหมือนคนรักของฉันโบกมือลา
 ดั่งบทเพลงโศกสะเทือนใจ

และเรา..
ยังมี..บทกวีงามล้ำ
ที่จะฝากใจไปกับจันทร์ฝากฝันไปกับดาว
ฝากเพลงยาวอย่างมีสีสัน..หลากรส
สุขเศร้าคลุกเคล้าคลอใจครองไปด้วยกันมิรู้สิ้นรู้จบ..

ตราบใดที่หัวใจเรายังตะวันดวงกลม..ขึ้นกลางใจ..
มีตะวันจริง..ดวงกระจ่างใสสวยส้มอมแดงแสงอ่อนอุ่นอาบทาบทา...
ชักรถมาเยือนแย้มแตะแต้มฟากฟ้าเวหาหน
ในยามอุษาสาง....ให้ใจดวงงาม  ของเรา
มีพลังรับอรุณหมุนวนหมุนเวียน
มาปลอบประโลมใจไปทุกทิวาวัน.

และ
ตราบราตรี....ที่ฟ้าแหวกม่านสีกำมะหยี่
ให้นางฟ้าใจดีหอบตะกร้าทองคำ
มาหว่านโปรยดวงดาราระดะดวงดั่งเพชรพราว
ดั่งดวงดาวส่องนำทางใจประดับใจ
มาทายทักให้นักฝันได้ฝากใจ..อีกครานะเรือนไทยแห่งนี้
ที่เราแสนรักนะคนดีนะทุกดวงใจ..

และในยามเช้าวันหยุดนี้
ที่ฟ้าสีฟ้าจัดจ้ากระจ่างใส
หัวใจดวงละมุนหวานขอฝากหวานผ่าน
ต้นไม้..สวยแปลก..
แตรนางฟ้า..ดอกยาวปลายบานแฉกเหมือนแตรจริง
สีม่วงครามงามจับใจ...

ที่มาบัดนี้กำลังชูช่อไสวในสวนสวยสวนขวัญ
ให้ฉันฉ่ำชื้นชื่นฉ่ำใจเสียไม่มี..
ไหนจะการะเวก แม่ดอกดกทั้งปี
หอมหวานอวลทุกเย็นย่ำ ไม่เลือกฤดูกาล
ที่ฉันต้องเด็ดดอกนวลละออพิรี้พิไรเบามือ
มิให้พราวพ้อรอลาหล่นเกลื่อนพื้นเสียก่อน...
โมก กุมาริกา ลั่นทม ชมนาด 
ไหนจะช่อมาลีที่มิมาลาแต่ว่ากลับพากันบานแฉ่ง
อวดดอกพริ้งพราว
ราวสาวสวยแต่งตัวอวดกันงาม..เอาเธอเอาใจฉัน..

ให้ทุกวัน..หัวใจฝันฝันรับงามมาประดับใจ 
จากนานาพรรณดวงดอกไม้
ที่บานไสวรายรอบบ้าน 
มาบานเบิกกลางใจดวงใสเย็น..

ขอเด็ดดอกงามมาจัดคละกัน 
นำไปวัดนะเช้านี้
แล้ว...
หากคนดีดวงใจไม่ไปไหน
จงเปิดเพลงไพเราะ..
*ท้องทุ่งแห่งความฝัน*..แกล้มฝัน หวานๆ
กับมวลดอกไม้บานที่ตระการตาตระการใจ
ที่ชูช่อล้อลมไสว หอมอวลในทุกอณู ...

ในรู้สึกขอให้ราวหลับตาฝันไป....
 ว่ากำลังเอนกายพักใจ คลอเคล้า
เคลียไคล้อกอุ่นของใครบางคนในดวงใจรัก 
ได้พักพิงนุ่มละมุน

หลับตานิ่งนิ่ง 
ทิ้งใจให้ดื่มด้ำล้ำลึกนานนาน.
กับฝันหวานหวาน
ที่รอวันฝันจะเป็นจริง..ทุกดวงใจนะคะ
ให้หัวใจใส่พรรู้สึกถึงความอ่อนโยน..ความละมุนในใจ 

ความรู้สึกดี กับวันชื่นคืนสุขของชีวีนี้
แม้เพียงฝัน..
จะเอาอะไรกันนักหนา นะ
ชีวิตที่ถูกลิขิตจากฟ้าขอมีเพียงชีวา 
งามพิสุทธิ์ใส มีดวงใจแสนงาม มีดวงตาสวยใส
ได้ซึมซับงามรายรอบที่ธรรมชาติมอบให้ 
ก็คุ้มค่า คุ้มดวงใจแล้วมิใช่ดอกหรือ..

อยากกระซิบ..บอกคนดีทุกดวงใจ.
ในยามนี้ฝากอรุณอุ่นใสดวงงาม
ฝากราตรีหวานหวาน
ฝากดวงดาวพราวพร่างฟ้ามาว่า

เปลือกนอกเปราะบางนั้นใช่สำคัญ
ขอเพียงให้จิตภายในนั้นสวยใสสว่างสงบ..
พบทางออก..ที่แสนดี ที่ถูกทาง 
ที่ว่าง ที่พอดี ที่พอใจ ที่ใสเย็น ..
ก็พอเพียง เพียงพอ..
ให้รอดพ้นบ่วงใจ บ่วงกรรม บ่วงเสน่หา 
ที่มาหลอกล่อให้เราติดกับ
ราวกับกงกรรมกงเกวียน 
หมุนวนหมุนเวียนชั่วกัปป์กัลป์

รำพึงรำพัน..ฝันค้าง
ขอจบด้วยประโยคนี้นะคนดี..
ขอให้มีสติ มีปัญญา ที่จะนำทางนำพาจิต
ให้งดงาม หลุดพ้น จากการพลัดพรากจากรัก...
การไม่สมหวังในรัก 
และการประสบกับสิ่งที่ไม่รัก ด้วยเถอะนะ
ทุกดวงใจไทยโพเอมนี้ที่แสนรัก..เอยแสนรักในกมล..

สำหรับผู้หญิงคนนี้
ขอลาทีไปวัดก่อนนะคะ
และจะกราบพระสวดมนต์ภาวนาให้กับทุกดวงใจ
ในร่มรักเรือนไทยของเราพบสุขสดใส
ทั่วหน้า..ทั่วหล้าทั้งผืนดินไทยนี้
ที่แสนดีนักหนาแล้วค่ะ