เกินเอื้อม!

พุด


ก้าวรักฝากรอยใจในวันนี้
โอ้คนดีก้าวตรงไปไม่ไหวหวั่น
ก้าวตามไปก้าวต่อก้าวรักผูกพัน
ก้าวตามฝันสวรรค์ลอยตรงหน้าคว้าเงาใจ!
ใกล้แค่เอื้อมเหตุใดไกลเกินคว้า
ใจผวาเงาตารื้นหยาดน้ำใส
รินพร่างสายคล้ายสายฝนตกต้องใจ
ทั้งร่างใจรอวันนี้กี่ปีมา!
อนิจจาเวทนาตัวเองนัก
รอยสาปศักดิ์หลงรักเขาเพียงเงาคว้า
ทางของเขาทอดยาวไกลทอดตรงมา
อย่าไปคว้าให้เขาคว้างหลงทางใจ!
เอื้อมออกไปไยไม่ถึงซึ่งเงาฝัน
โลกเงียบงันใจดำดิ่งนิ่งร้าวไหว
คนดีเอ๋ยอยากแนบเชยผิดกาลไป
ฟ้ามิเป็นใจในชาตินี้ที่หลงรอ!
ตาซึ้งซึ้งตรึงจำจดอยู่เบื้องหลัง
ใจช้ำช้ำย้ำรอยใจไว้เพ้อพ้อ
กุศลส่งใกล้แค่นี้ก็เพียงพอ
หอมละออกรุ่นกลิ่นเจ้าราวไม้ไพร!
เพียงแวบเดียวเหลียวมาโลกหยุดหมุน
ใจละมุนหยุดหายใจวาบหวามไหว
เพียงแค่เอื้อมไยเกินเอื้อมเล่าดวงใจ
รอหลอมใจชั่วกัปป์กัลป์ฝันเป็นจริง!
แต่ที่เห็นเป็นไปใจหยุดเต้น
ฝันยังเป็นเช่นฝันในทุกสิ่ง
ใจยังคงเป็นใจเขาใช่รักจริง
ใจดวงหยิ่งตอกย้ำว่าอย่าหลอกใจ!
เดินหันหลังจากไปไม่หวนกลับ
ดาราดับแตกดวงฤาไฉน
คำสุดท้ายยินก่อนตายสะเทือนใจ
คนในใจในชาตินี้ไม่มีเรา..มิใช่เรา!
				
comments powered by Disqus
  • พุด

    11 ตุลาคม 2546 20:21 น. - comment id 173778

    http://greenmusic.org/thai/index.html 
    ฟังแรกพบนะคะ
  • ม้าก้านกล้วย

    11 ตุลาคม 2546 22:47 น. - comment id 173803

    อิ อิ ยังจำตาซึ้ง ๆ คุ๋นี้ ได้อยู่เหรอ
    msn เดี้ยง ถาวร hotmail เข้าไม่ได้ เดือนนึงแล้ว
    สงสัย ต้องไปใช้บริการ ยาฮู้ ซะละมั้ง
    
    ลูกสาวแอบชมให้ฟัง ว่า พี่พุดยุให้แอบเอากลอนไปส่งหนังสือ น่ะ    ยัยนั่น ก็ ส่งซะจริง ๆ ดีนะ ที่ เห็นซะก่อน ไม่งั้น บรื๋ออออ
  • ผู้หญิงไร้เงา

    11 ตุลาคม 2546 23:19 น. - comment id 173817

    สายน้ำไม่มีวันจะหวนกลับ
    คงเหมือนเราที่ไม่รับเริ่มต้นใหม่
    สายน้ำไม่ไหลย้อนกลับฉันท์ใด
    คงเธอนั้นไงที่ไม่หันกลับมา
    
    ***ชอบบทที่เจ็ดกับแปดมากๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ***
  • พรระวี

    12 ตุลาคม 2546 00:59 น. - comment id 173838

    ครับดวงตาซึ้งๆคงเป็นที่จดจำกันนานเท่านาน
  • หมึกมรกต

    12 ตุลาคม 2546 02:00 น. - comment id 173854

    ....ลองคว้าใหม่ดูนะครับ เพื่อว่ามืออาจจะไวขึ้น ยาวขึ้น...หิ..หิ
    ....ด้วยมีความหมายจึงทายทัก ด้วยมีความรักจึงทักทาย....
  • เรนเองคะ..

    12 ตุลาคม 2546 07:57 น. - comment id 173869

    คว้า..สิ่ง..ที่อยู่ไกล...
      บอกใครๆ... ว่า..ต้องมี....
        ..ไขว่คว้า.. คน..ใจดี...
       อย่าวิ่งหนี..  ให้ยากเอยย...
    
           ..โห้ยย..  แบบเรน..แจม..นะคะ..
    
         ..พี่พุดพัดชา....สื่อ..ความหมาย..ในบทกวี..
       ได้..ไพเราะมาก..นะคะ...
           ..เฮ้อ!.. ทำงัยน๊า..  เรนจะเก่ง...
    
  • ลำน้ำน่าน

    12 ตุลาคม 2546 08:32 น. - comment id 173881

    บางสิ่งบางอย่างงดงามและสวยงามอยู่ในแบบฉบับที่มันเป็น ไม่ต้องครอบครอง ไม่ต้องเอื้อมไขว่คว้า ไม่ต้องเป็นเจ้าของ  ปล่อยให้เป็นไปตามครรลองแห่งสิ่งนั้นๆ   ดุจดวงดาวและพระจันทร์ที่อยู่บนฟ้า เรามองเห็นและชื่นชมความงดงามแต่เราหาได้แตะต้องและไขว่คว้าเอามากุมกำไว้ในอุ้งมือไม่  ความรักก็เฉกเช่นกัน
    
    เช้าวันนี้กำบทเพลงอรุณที่กำลังดื่มด่ำ  ฟังเสียงเพลงบรรเลงรัญจวนหัวใจ กับสายน้ำนิรันดร์และรวงข้าว  ความรู้สึกหมื่นพันยากเกินบรรยายเลยครับพี่พุด
    
    ชื่นชมบทกวีพี่พุดเสมอมาครับ
    
  • )))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((

    12 ตุลาคม 2546 14:44 น. - comment id 173919

    จะคอยเป็นกำลังใจให้นะครับ
  • tiki

    15 ตุลาคม 2546 03:34 น. - comment id 174333

    พุด
    คืนนี้
    เข้ามา
    อ่าน
    งาน
    ของพุด
    ด้วยปลื้ม
    ในลีลา
    ท่าทีใหม่
    ของเพื่อน
    นะ 
    อิอิ
  • ชัยชนะ

    19 ตุลาคม 2546 20:15 น. - comment id 175047

    ก็ยังงงงอยู่ครับว่าจะปลอบใจดีหรือเปล่า เพราะยังเดาไม่ออกว่าเรื่องจริง
    หรือเป็นแค่บทกลอน    บางทีสิ่งที่อยู่ใกล้กันเกินไปเขาอาจมองผ่านไม่เห็นคุณค่า 
    ด้วยเขาและเราใกล้ชิดกันเกินไป เขาจึงมองข้ามเราไป ถ้าเขาเป็น
    ผู้ชายตาต่ำสักนิดคงมองมาสบสายตากับเราบ้าง จะได้รู้ความนัย 
    แต่นี่เขาเป็นคนตาสูง ปล่อยเขาไปเถอะครับ ผู้ชายไม่ไร้เท่าใบพุทรา
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน