ศัจธรรมในโลกใบนี้
กุหลาบไร้ใจ
ทุกสิ่งทุกอย่างในโลกใบนี้
นั้นไม่มีอะไรเป็นของรา
แม้แต่ร่างกายของเรา
พระท่านสอนใว้ว่าเราแค่ตัว
สักวันถึงเวลาเราก้อต้งคืนเขาไป
เหมือนที่พระท่านสอนไว้
เรามาแต่ตัวเราก้อไปแต่ตัวก้อไปแต่ตัว
รักก้อเหมือนกัน
รักได้ก้อต้องเลิกได้
ในโลกแห่งนี้
ไม่แน่เสมอไป
เหมือนดั่งกาลเวลา
ที่หมุนไปไม่มีวันหวนกลับ
เวลาเหมือนเดิม
แต่เหตุกาลในชีวิต
กับไม่เหมือนเดิม
แต่สิ่งหนึ่งที่เหมือนเดิม
คงอยู่คู่เราไปจนลมหายใจสุดท้าย
คือความดีที่เราได้ทำไว้
คนเราสมัยนี้รู้จักกันไหมหน่อ
พระท่านสอนไว้
ทำความดีคนเห็นยาก
แต่ทำความชั่วทำแล้วคนเห็นทันที
แต่ความดีนั้นติดตัวเราไปจนตาย
ใครไม่เชื่ไม่ว่ากัน
แต่ทีสำคัญเข้าวัดนั่งฟังพระท่านเทศกันสักนิด
อย่าน้อยก้อทำให้จิตใจเราสงบขึ้น
เหมือนดั่งความรักก่อเกิดขึ้นมาทำให้สุขทุกข์
แต่เมื่อยามทุกข์ใจ
ไม่รู้จะหันหน้าไปทางไหน
คนเราก้อไปวัดนั่งฟังธรรม
ชีวิตเราก้อสงบ
ชีวิตคนมีอีกมากมายที่ผิดหวัง
กับความรักแล้วทิ้งร่างไร้วิญญา
ให้กับคนข้างหลังร่ำไห้
จนแทบขาดใจอยากตามไปด้วยนะที่นั้น
นั้นคิดผิดสิ้นดี
ชีวิตคนเรามีค่ามากเกินจะทิ้งไปอย่างไร้ค่า
ชีวิตหนึ่งชีวิตกว่าจะกำเนิดเกิดมา
มันอยากเย็นแสนเข็นเพียงใด
รู้กันบ้างไหม
หนึ่งชีวิตกับการที่ไร้ค่า
ไม่ความคิดฆ่าตัวตายบูชาความรัก
คนมาเกิดมาเรียนก้อสู
แต่แปลกสมองไม่มี
มีแค่สมองไว้คิดแต่สิ่งไร้สาระ
ความผิดหวัง
ทุกคนนั้นเคยผิดหวังกันทุกคน
ไม่มีใครไม่เคยผิดหวังหรือเสียใจ
หันมองไปทางไหน
ทุกคนก้อมีความผิดหวังเหมือนกัน
แต่จะมีกี่คนเล่าไม่คิดสิ้น
ฆ่าตัวตายทิ้งปัญหาแล้วเดินจากไป
ทำอย่างนี้คิดกันไหม
มันไม่ใช่ทางออกที่ดี
มันแค่หนทางของคนที่โง่
คนเราทุกคนจะสุขได้
ไม่จำเป็นต้องมีความรักอย่างเดี๋ยว
หลายสิ้งหลายอย่างในชีวิต
มีอีกมากมายที่ทำให้สุขได้เช่นกัน
ทำดีคิดสิ่งดี ไม่ท้อแท้กับชีวิต
เศร้า เสียใจ ท้อใจ
นั้นคือศัจธรรมของมนุษย์เรา
..................กุหลาบไร้ใจ.................