http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=5437 ไพล..ตื่นมารับอุษาฟ้าสางยามใกล้รุ่ง ด้วยเสียงฝน..ปลอย ปลอย.. เสียงกบในบึงน้อย ของชาวสวนหลังบ้าน ร้องระงม ประสานประสมเสียงนกนานา ราวดนตรีจากฟ้าจากสวรรค์สรวง บรรเลงด้วยปวงน้ำมือเทพเทวา..พริ้งพราย..ร่ายมนต์กล่อมใจ กล่อมโลก ลดโศกราน... ดั่งนาฬิกาใจ นาฬิกาปลุกทุกอรุณ ให้ลุกจากหลับไหลในนิทราฝันอันรื่นรมย์ คู่เคียงขวัญวันหวานวิมานดินมานานเนิ่น.. กล้วยไม้ที่แขวนริมชายคาเรือนจำปี หลากสีสลับสวย สดสะพรั่งรับฉ่ำสดหวานจากสายวสันต์.. ราวหยาดน้ำผึ้งพระจันทร์..จากราวสรวง.. พรายละอองน้ำค้างยามดึก พร่างพรมบ่มเกสรแก้ว พุดซ้อนช้อนดอกออกจากใบละออ... ที่หลบซ่อนอ้อนอาย คลี่กลีบกระจายรอรับสายน้ำทิพย์.. ไพล..เปิดประตูกระจก ออกไปเชยชม ดอมดมรับลุ่มลึกหอมอวลจากมวลพฤกษา เด็ดดอกแก้ว พราวตา พราวช่อละออนวล แซมใบเขียวสด..ตัดฉับ.. เพียงแค่เอื้อม จากเรือนจำปี..ก็เด็ดดอกผลิเรียวยาวตูมตั้ง มาผูกขวัญผูกผม เคลียแก้มแกมหอมลบตรอมตรมให้หอมเศร้าตลอดวัน...ตลอดเวลา กระนั้น..เพียงแค่นี้ ใจไพลดวงดีก็แสนใสสด... ก็พลันบรรเจิด..เอิบงาม .... พร้อมผจญ.. บทเพลงชีวิตของคนบนโลกนี้ที่มีทั้งโศกสุข ...หมุนเวียนเปลี่ยนผันมารับวันใหม่.. เปิดเพลง..ลุกทุ่ง หวานแว่ว ของสันติ ดวงสว่าง ....นักร้องเสียงเซาะหัวใจ ให้หลอมละลายดังคลื่นเซาะทรายให้ยิ่งเศร้า ยิ่งรานร้าว ยิ่งบาดใจ.. มาสิ...คนดี..มาเงี่ยหูฟัง เปิดใจฟังไปด้วยกันนะ.. http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=5437 ความผิดหวังยังคอยฉันอยู่ สันติ ดวงสว่าง : : Key D สิ่งหนึ่ง ที่รอ รอคอยฉัน อยู่ คือความ ผิดหวัง ความผิดหวัง ครั้ง ใหม่ ฉันเห็น มันใกล้มาแล้ว ไม่แคล้ว เจอมันจนได้ ความช้ำใจ ช้ำ ใจ อดีตที่ผ่าน มานานหลาย ปี ฉันหนีไม่พ้น ต้องมาเจอคน รัก ลวงจนได้ มันช้ำ จนอกกลัดหนอง ฉันต้อง ร้องไห้ร้องไห้ เจ็บปวดใจ เหมือน ใกล้จะขาด ผู้หญิง เขาเปรียบดอกไม้ สดใสสวย บริสุทธิ์ เปรียบประดุจ ดอกไม้ของชาติ แต่ฉัน ขอเปรียบผู้หญิง แท้ จริงคือ เพชรฆาต ประหารประหัตถ์ ใจชาย ไม่อยากจะอยู่ ดูโลกนี้เลย กลัวความผิดหวัง ความผิดหวัง ครั้ง ใหม่ ลาแล้ว ลาก่อน ความช้ำ ความช้ำ อย่าตามมาใกล้ แยกกันไป เสีย คน ละทาง ผู้หญิง เขาเปรียบดอกไม้ สดใสสวย บริสุทธิ์ เปรียบประดุจ ดอกไม้ของชาติ แต่ฉัน ขอเปรียบผู้หญิง แท้ จริงคือ เพชรฆาต ประหารประหัตถ์ ใจชาย ไม่อยากจะอยู่ ดูโลกนี้เลย กลัวความผิดหวัง ความผิดหวัง ครั้ง ใหม่ ลาแล้ว ลาก่อน ความช้ำ ความช้ำ อย่าตามมาใกล้ แยกกันไป เสีย คน ละทาง... จุดเทียน ในลูกแก้วที่เหมือนลูกจันทร์สามสี..อ่อนๆ... เหลืองพระจันทร์ ฝันแดงระวี สีเขียวพร่างไพรพฤกษ์.. เขียนเรื่องประเทืองใจ ประเทืองฝัน หวังดับแล้งยามตะวันแผดแสง ให้หมองไหม้หม่น และโอบเอื้อเย็นสำหรับทุกดวงใจที่ไหวงามละเมียดละมุน ที่จะเปิดรับงามไปด้วยกัน นะยอดขวัญ ยอดดวงใจ... แล้วก็หุงข้าว..หอมพราวราวดอกมะลิขาวนวลนุ่ม...กรุ่นกลิ่น..ไปทั้งครัว เตรียมตัวไปวัด..วันอาทิตย์.. อ้อมไปตัดใบตอง มารองขันข้าวเงิน..ให้งามใจ.. กล้วยกอใหญ่ ห้อยหวีแน่นลูกดก ... แวบคิดถึงคุณแก้วนะ หากว่าบ้านเรียงเคียงกัน คงหิ้วหัวปลี ให้ทำอาหารไทยรับประทาน ตามสูตรโบราณ ที่กลมกล่อม อร่อยลิ้น..นะ ใต้ใบตองแตกลายริ้ว..หัวใจพลันปลิดปลิว..คิดไปถึงฝันดีเมื่อคืนผ่าน.. หลับสบาย คล้ายปล่อยวาง หลังสมาธิสวดมนต์ ปล่อยกมล ฟังเพลงฝน ฟังเพลงไพร กล่อมฝันดี.. ราวมีวงออเคสตรามาบรรเลงหวานแว่ว..แผ่วพรมชุ่มชื่นหัวใจ ให้หลับไหล ลุ่มลึก.. ในฝัน... เห็นหญิงงาม นุ่งผ้าถุงสวยสีไพลสว่างกระจ่างใจ ยืนเดียวดายริมชายทุ่งกว้าง กลางลานหวานดอกดาวรุ้ง ดาวเรือง สะพรั่งสี .... มียุ้งข้าว ลอมฟาง และมีเจ้าทุยเลาะเล็มหญ้า ขาเปื้อนโคลนอย่างมีความสุข แปลกดีที่ว่า เคียงกระท่อมหลังคาจากนั้น อีกด้านหนึ่งนั้นคือภูเขาลำเนาไพรทอดตัวเขียวชะอุ่ม มีนกไพร ผีเสื้อ บินว่อน ...เหนือโตรกธาร หวานระริกระริน สายน้ำซอนเซาะซอกหิน ซู่ซ่า ซัดสาด เบาเบา ให้เหงางามเงียบสงบใจ.. พลัน..กลายเป็นยามสายัณห์ตะวันรอนรอน ....เหนือทิวไม้ เธอยืนร้าวรอนราวออดอ้อนอาวรณ์อาลัย สุริยาดวงโต..ที่ใกล้ลาลับฟ้า มวลหมู่นกกา หมู่ภมร บินว่อนเหนือร่างเธอ.. ผมสีบรูเนต อมทอง..จรัสส่องประกายรับแสงสนธยา.. สยายพลิ้วปลิวไปเบื้องหลังยามต้องพายุ ลมแรงพัดไสว ในอ้อมแขน..มีดอกไม้ไพรพร่างสีบานสว่างกระจ่างใจราวภาพฝัน... เธอแหงนหน้าราวรอฝัน...รอจันทร์.. รอใคร..กันละหนอ .... ฤาเฝ้าฝันรอฟ้าปรานี ณ.เบื้องบน..... และชั่วพริบตา! เหมือนเวทีฟ้าเปิดการแสดง ดาวบนฟากฟ้าจำนวนนับล้านดวง ก็พลันพริบพราวพร้อมกัน..พรึบ.. ร่างเธอ...ยืนดายเดียวในเงาดาว ในเงาจันทร์ ราวฝันไกล.... ทันใดสายรุ้ง..ดั่งสายไหม สายสวรรค์... ก็พลันพรมห่มร่างงาม..ที่ยืนสะล้างราวนางไม้ นางไพร..ก็มิปาน สายลมแรง ยังโบกโบยกระชั้น ระบัดมวลหมู่ไม้ให้ไหวเอน.. เมฆร้องเพลงฝัน... สวรรค์โปรยสายฝนดาวตก.. ที่งามพราวราวเพชรพร่างกลางร่างเธอที่เงียบงามราวรูปสลัก...
พุด 17 ส.ค. 2546 09:31 น. - ID 37897 
1313
5
0
17 สิงหาคม 2546 19:26 น. - comment id 160749
สวัสดีครับพี่พุด คิดถึงจัง อิอิ
17 สิงหาคม 2546 20:09 น. - comment id 160757
มอบเพลงนี้ให้หนุ่มวินนะคะด้วยรัก วันนี้พี่พุดเต้นกับเพลงนี้ค่ะ url=http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=5437 ทาแป้งรอ ศิรินทรา นิยากร : : Key Bm หรีดหริ่งเรไร กล่อมพฤกษ์ไพรกล่อมใจชาวทุ่ง เสียงกริ่งกริ๋งกรุ๋ง ที่คอควาย บอกความหมายบ้านนา กลิ่นแก้มชาวไพร ไม่หอมไกล อย่างสาวเมืองฟ้า การพูดการจา ก็ข้าแก เพราะธาตุแท้ของเรา ใครจะมาเป็นแฟน ต้องให้เห็น เกี่ยวข้าวเป็น หรือเปล่า ใครจะมาเป็นแฟนชาวบ้านนา เกลียดปลาร้า หรือเปล่า น้องเกลียดคนเมา กับเจ้าชู้ เกลียดผู้ชาย หลายใจ ถ้าอยากดูตัว เปิดหลังครัว เข้าจอง กันได้ พร้อมจะเปิดใจ ให้เข้ามา น้องจะทา แป้งรอ หรีดหริ่งเรไร กล่อมพฤกษ์ไพรกล่อมใจชาวทุ่ง เสียงกริ่งกริ๋งกรุ๋ง ที่คอควาย บอกความหมายบ้านนา กลิ่นแก้มชาวไพร ไม่หอมไกล อย่างสาวเมืองฟ้า การพูดการจา ก็ข้าแก เพราะธาตุแท้ของเรา ใครจะมาเป็นแฟน ต้องให้เห็น เกี่ยวข้าวเป็น หรือเปล่า ใครจะมาเป็นแฟนชาวบ้านนา เกลียดปลาร้า หรือเปล่า น้องเกลียดคนเมา กับเจ้าชู้ เกลียดผู้ชาย หลายใจ ถ้าอยากดูตัว เปิดหลังครัว เข้าจอง กันได้ พร้อมจะเปิดใจ ให้เข้ามา น้องจะทา แป้งรอ...
17 สิงหาคม 2546 21:30 น. - comment id 160768
แวะเข้ามาลำบากมากครับ อาศัยเข้ามาทางเปิดบทกวีคำคมถึงเข้ามาหาได้ มาแอบอยู่ช่องสุดท้ายนี้เอง ตามปกติแล้วถ้าเป็นงานเขียนผมไม่ค่อยมีโอกาสได้อ่าน วันนี้คงจะเงียบ ๆ(อาจมีบางคนเพราะว่า หาทางเข้ามาไม่เจอ) จึงได้อ่านให้เต็มที่จึงรู้สึกสัมผัสในอารมณ์ความฝัน จินตนาการ ฝนดาวตก ได้อรรถรสไปอีกแบบครับ เขียนไปเถอะครับคุณพุด พัดชา จนกว่าไม่มีคนอ่านถึงหยุดเขียน
17 สิงหาคม 2546 22:49 น. - comment id 160774
แวะมาอ่าน ปกติก็แอบมาอ่านอยู่เรื่อยๆน่ะแหละครับ เก็บความคิดความฝันไปใช้บางที
17 สิงหาคม 2546 23:08 น. - comment id 160779
วิมานดินพุดพัดชา.ณ.เวลานี้ปีศาจวสันต์สายวสันต์กำลังกระหน่ำหนัก ตกต้องในหัวใจพุดพัดชาให้คิดถึงใครบางคนสุดหัวใจ..มากมาย .. อยากบอกว่า.. พุดพัดชา..ตัดสินใจแล้วค่ะ ขอให้มีแค่ใครคนหนึ่งคนเดียวที่รักงานพุดพัดชาและซาบซึ้งตามติดมาตลอด..ไม่พรากจากไป.. พุดพัดชาก็จะเขียนเพื่อเขาคนนั้น.. ที่ดั่งตะวันส่องชีวีนำทางใจให้พุดพัดชา ได้ก้าวเดินไปในถนนสายงามสายดอกไม้นี้.. ที่พุดพัดชาป็นคนสร้างคำนิยามและตำนานขึ้นมาจากความรักทุกดวงใจไทยโพเอมเป็นยิ่งนักแล้ว และสปิริตสำหรับ..ผู้หญิงลูกน้ำเค็มเต็มเข้มด้วยรสชาติคนนี้จะไม่มีวันยอมแพ้..ไม่มีวันค่ะ... เหนื่อยใจนักกับคนและโลกที่หมุนวน..ไม่รักไม่เมตตา..พุดพัดชาก็อาจจะลาพักใจชั่วครู่..หากผืนดินยังมิกลบหน้า ปีกฟ้ายังไม่ปิดเวบ พุดพัดชาก็จะเคียงคู่กับที่นี่.. ชัยชนะคะ.. ขอบคุณที่บอกมาเป็นพี่เลี้ยง.. พุดพัดชาขอให้เป็นน้ำรักน้ำใจเลี้ยงดอกพุดดอกดวงใจดอกนี้ ให้หวานบานสะพรั่งงามสดชื่นสวยใส เพื่อคืนกลับมอบกำนัลแด่โลกงามแด่ทุกดวงใจจะดีกว่านะคะ.. และด้วยซาบซึ้ง.. หวังใจว่าเมื่อยามเหนื่อยล้าจากซุกซนสนุกสนาน..หากต้องการน้ำหล่อเลี้ยงจิตวิญญาณให้หวานละไมละมุน..เปิดใจเข้ามารับหวานฉ่ำที่พร่ำรินให้อย่างมีเหน้ดเหนื่อยได้ทุกเมื่อนะคะ ........ ฝากบทเพลงนี้ที่พุดพัดชารักนักรักหนาให้..ด้วยรัก.. url=http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=138 ร้องไห้กับเดือน คัมภีร์ แสงทอง : : Key C มองดูเดือน เหมือนเตือน ให้ใจคิดถึง ที่รักรักจ๋า หนุ่มนารำพึง คิดถึง นงคราญบ้านนา พอไกลลืมกัน สาบาน ก็ลืมสัญญา ปล่อยให้หลง คอยท่า ลับลาไม่กลับแม้เงา เคยเคลียคลอ พนอ เดินเล่นกับน้อง ครั้งเมื่องาน เดือนเพ็ญสิบสอง เมื่อตอนลมล่องข้าวเบา เพื่อนฮาเราเฮ สรวลเสรักกันหนุ่มสาว อุ่นไอรัก รวงข้าว โถเจ้า ไม่น่าหน่ายหนี พอเดือนแรม รักก็แรมร้างเลื่อน โถดาวขาดเดือน ฉันก็เพื่อนไม่มี แต่เดือนยังมา ให้ดาวเห็นหน้าทุกที แต่คนรักข้าซิ เป็นปี มิเคยเห็นหน้า คงมีใคร เขาคอยเอาใจเก่งนัก เจ้าถึงลืม ลืมชายที่รัก ให้คอย เหงาหงอยอยู่นา ยิ่งมองดูเดือน เหมือนเตือนให้ใจผวา ยิ่งคืนนี้ เดือนจ้า ฉันมาร้องไห้กับเดือน พอเดือนแรม รักก็แรมร้างเลื่อน โถดาวขาดเดือน ฉันก็เพื่อนไม่มี แต่เดือนยังมา ให้ดาวเห็นหน้าทุกที แต่คนรักข้าซิ เป็นปี มิเคยเห็นหน้า คงมีใคร เขาคอยเอาใจเก่งนัก เจ้าถึงลืม ลืมชายที่รัก ให้คอย เหงาหงอยอยู่นา ยิ่งมองดูเดือน เหมือนเตือนให้ใจผวา ยิ่งคืนนี้ เดือนจ้า ฉันมาร้องไห้กับเดือน...
18 สิงหาคม 2546 05:44 น. - comment id 160803
ผมก็ชอบร้องเล่นเป็นประจำครับเพลงนี้ โดยเฉพาะวันไหนที่เป็นคืนวันเพ็ญ มารอบแรกหอบดอกไม้มาแล้วลมไปว่าคุณชอบเพลงจึงแวะเอาเพลงมาฝากด้วยครับ ดอกไม้ให้คุณ แจ้ ดนุพล แก้วกาญจน์ : : Key Eb ขอมอบ ดอกไม้ ในสวน นี้เพื่อมวล ประชา จะอยู่ แห่งไหน จะใกล้ จะไกล จนสุดขอบฟ้า ขอมอบ ความหวัง ดั่งดอกไม้ ผลิ สด ไสว งาม ตา เป็นกำลังใจ ให้ คุณ เป็นกำลังใจ ให้ เธอ เป็นสิ่งเสนอ ให้ มา ดวงตะวัน ทอ แสง มิถอยแรง อัปรา เป็น เปลวไฟที่ไหม้ นาน เป็น สายธารที่ชุ่ม ป่า เป็น แผ่นฟ้า ทาน ทน ขอมอบ ดอกไม้ ในสวน ให้หอมอบอวล สู่ ชน จงสบ สิ่ง หวัง ให้สม ตั้งใจ ให้คลาย หมอง หม่น ก้าว ต่อไป ตราบชีวิต สุด ดุจ กระแส ชล เป็นกำลังใจ ให้ คุณ เป็นกำลังใจ ให้ เธอ เป็นสิ่งเสนอ ให้ คุณ
18 สิงหาคม 2546 21:59 น. - comment id 160969
:) มาดื่มด่ำอรรถรส ด้วยคนค่ะ
19 สิงหาคม 2546 00:34 น. - comment id 161078
แวะมาชื่นชมผลงานค่ะ
19 สิงหาคม 2546 09:32 น. - comment id 161122
ก่อนอื่นต้องบอกว่าชอบชื่อ..ทิว.. คุณทิวมาก.. อยากเขียนเรื่องให้พระเอกชื่อทิวเขา..และนางเอกชื่อละอออวล.. คงงามมากนะคะ อาจจะเป็นภาคต่อจากSecond Chance! ที่ชัยชนะและผู้หญิงไร้เงาถามมานะคะจะให้จบยังไง.. ก็คงเส้นขนาน..นานจนกว่าจะค้นพบว่า โลกนี้มีครั้งเดียวที่พระเจ้าจะส่งผู้หญิงพิเศษพิสุทธิ์มากำนัลใจแด่เรา.. และอย่าให้มองข้ามเหยียดหยามใจทำร้ายใจเขาโดยไม่ทะนุถนอมรอยทรงจำไว้ให้เนานานหวานนิรันดร์นะคะ ชัยชนะ.. อ่านงานพุดพัดชาแบบที่เขียนแบบถอดใจวางไว้ให้แทบเท้าสักเรื่องดีไหม อยากให้นอนละมุนใจจนน้ำตาซึมนะคะ.. และอยากบอกว่า.. วรรณศิลป์งามล้ำนั้นเราต้องเขียน ให้เศร้าก็เศร้าราวจริง จนโลกพลอยโศกสะเทือนได้เท่าไรยิ่งดี เพื่อสอนใจว่าโลกนี้มีสุขทุกข์คลุกเคล้ากัน จนผ่านวารวันเราจะค้นพบเอง กับหนทางชีวิตที่จะเลือกเดินนะคะ แม้นพระพุทธองค์ยังทรงค้นหามาไม่รู้กี่ภพชาติ และหากเราไม่ค้นเอง.. ใครเล่าจะเข้าถึงสัจจธรรม.ได้อย่างถ่องแท้ มิแพ้ใจอีก. ขอเพียงน้อมนำใจให้ใสสวยดำเนินรอยตามเส้นทางสีขาวที่ทอดยาวให้กับทุกดวงใจผู้ใฝ่หาธรรมะ ธรรมชาติ ธรรมดา ที่สงบงามง่ายใกล้ใจเรา และสัมผัสได้ โดยใช้ดวงตาภายในดวงที่สามที่ใสงามพิเศษพิสุทธิ์มองคนและโลกให้เป็นให้เห็นงาม มาส่องนำทางใจ..แบบไม่ตัดสินและยัดเยียดคำพิพากษาใครนะคะ เชื่อเถอะนะคะว่า..ใจเราเป็นของเรา..ให้หนักแน่นมั่นใจ ทำความดี คิดดี พูดดี ก็จะไม่มีวันที่ใครจะมาทำร้ายได้. .และคนเรานี้หนา..บางคราเราต้องรับว่ามีกรรมเก่าน้อมนำตามติดเรามา ให้เผชิญให้หนีไม่พ้น นอกจากว่าชาตินี้เราจะความดี มีสติ สร้างสมาธิให้มีปัญญา และภาวนาทำเพิ่มเติมต่อ ให้..แต่สิ่งดีดีกับตัวเองและเพื่อนมนุษย์ ให้หยุดให้ร้ายใครให้เขาทุกข์ทนและสร้างกุศลใจเราให้ผ่องผุด หยุดกรรมให้ได้นะคะ ยาวจังเลยค่ะ นานๆจะแจงใจข้างในที่คิดมากกว่า ที่ผู้อ่านสามารถจะสัมผัสได้จากงานเขียนที่เพียงผิวเผินนะคะ..แค่นี้นะคะ อิมคะ... พี่ศรัทธาในสิ่งที่น้องเป็นน้องทำ นี่คือลูกผู้หญิงคนเก่งคนกล้าในใจพี่พุดค่ะ และขอบคุณที่ให้เกียรติมากเข้ามาในงานพี่ ดีใจค่ะ ผู้หญิงไร้เงา.. พี่พุด ซึ้งใจนะคะ และไปฝากเพลงแทนคำขอบคุณไว้ในงานของน้องล่าสุดแล้ว ด้วยรักจริงใจค่ะ และขอขอบคุณแทนทุกดวงใจ ในร่มเรือนรักเรือนใจเรือนไทยนี้ ที่น้องเป็นดั่งหยาดน้ำค้างใจใสเย็น มาพรมพร่างพร่างพรมให้ทุกคนมีชีวิตชีวามีพลังสร้างสรรงานให้มีสาระมากหวานฉ่ำ..ยิ่งๆขึ้นไป อีกนะคะ น้องคือคนดีมีสีสัน ให้ทุกคนในถนนสายฝันสายดอกไม้ ให้ถนอมขวัญถนอมน้องถนอมนุชไปนานนานนะคะ หวังมิรานร้าว มีแต่เข้าใจและให้รักนี้ที่มิมีวันรู้จบแก่กันและกันค่ะ ทุกๆคนทุกๆท่าน จากใจจริงพุดพัดชา ที่รักร่มเรือนไทยนี้ยิ่งชีวิตค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
