ยินเสียงเพียงคำอธิษฐาน ในรัตติกาลที่ไม่มีใครเคียงข้าง หัวใจยังร้องเพลงอันเคว้งคว้าง ท่วงทำนองอ้างว้างเราเข้าใจ เราไม่กลัว เราไม่หวาดผวา กังวลกับสิ่งเบื้องหน้าที่น่าสงสัย เราเคลื่อนขุนเขา ลำธาร ท้องฟ้า หิมาลัย แม้มหาสมุทรที่ขวางไว้เป็นมายา โลกนี้มีความงดงามอันน่าพิศวง ชวนให้ใหลหลงแสวงหา ยังมีความจริงเบื้องหลังภาพลวงตา ใช้ดวงใจแห่งศรัทธารับรู้มัน หากตกอยู่ในหุบเหวแห่งความหวาดผวา จงสวดบทเพลงหาญกล้าจุดเพลิงฝัน อย่าปล่อยให้ฝันหล่นคว้างในทางตัน เรามีความเชื่อมั่นเป็นพลัง ในคืนมืดหม่นเหน็บหนาว อธิษฐานผ่านดวงดาวจุดเพลิงหวัง เมื่อเมฆเคลื่อนเลือนสลายคลายบดบัง ท้องฟ้ายังมีแสงดาวสกาวประกาย
15 สิงหาคม 2546 02:08 น. - comment id 160155
*ขอแก้ไขวรรคนี้ใหม่นะจ๊ะ - - -เมื่อเมฆเคลื่อนเลือนสลายคลายบดบัง
15 สิงหาคม 2546 20:35 น. - comment id 160294
เพราะค่ะ. . . วิสกี้ค่ะ. . .แก้ไขกลอนที่หน้าส่วนตัวได้เลยนะค่ะ คลิกตรง สัญลักษณ์รูป > (หลังจำนวนผู้เข้าชมน่ะค่ะ) =^___________^=
16 สิงหาคม 2546 01:39 น. - comment id 160471
สุดยอด.....