http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=837 ดวงใจ...... เขียนเมล์นี้..ที่โต๊ะเขียนหนังสือ.. มีดอกไม้งามรายล้อม.. หน้าวัว ที่ซื้อใหม่มาเพิ่มสดสะพรั่งในโถแก้วทรงสูง.. เข็มขาวในโถแจกันดินเผายังหอมกรุ่น.. ชบาแดงกลีบหนากับชบาสีชมพูกลีบบาง..ในแก้วสีส้ม.. เบื้องบนคือโมกพราวที่กำลังสลัดดอกใบร่วงพราว เพราะไม่ได้ยกไปเจอแดด.. มีเทียนลูกแอปเปิ้ลสีแดง หอม หวาน(หวานอีกแล้วใครจะทำไม) อยู่ในชามกระเบื้อง เคลือบเขียวไข่กาผสมฟ้าๆเขียวๆสวยดี.. มีกล่องเก็บปากกาที่เพิ่งได้มาจากเจเจ.. ที่ทำจากไม้ไผ่บ้องโต มาดีไซน์..ให้ใช้งานได้แบบดิบเดิม ชอบมากเพราะว่าเป็นงานงามง่ายของภูมิปัญญาชาวบ้าน.และวิถีไทย... มีปากกาแพง..ดูปองค์ ตรงหน้า เพิ่งได้มาแต่ไม่กล้าใช้..ไม่เหมาะกับชีวิตเราเลย..นะ มีตะเกียงทองเหลืองโบราณแบบที่ใช้จุดในงานพิธีมงคล.. เทียนคาอยู่ครึ่งเล่ม.. มีกล่องไม้ฉำฉาใบเล็ก บนฝากล่องเพ้นท์ลายเรือใบอ้างว้างกลางทะเล และพระอาทิตย์สีแดงดวงโตที่กำลังจะลาลับฟ้า ในนั้นจะใส่กลีบดอกไม้แห้ง..ไว้จรุงใจ..หอม หอม..(ไม่หวานแล้ว) ด้านข้างโต๊ะจะมีตะกร้าไว้ขยำขยี้กระดาษ.. ทิ้งไปไม่ไยดี.. ด้านหลังจะมี..กล่องเก็บรัก. .ใส่งานที่พริ้นไว้มากมายแยกเป็นซองๆ.. .............. และยังมีหลายสิ่งมากมายที่อยากให้ที่รักเห็นด้วยตา.. ในนาทีนี้ขอแค่ให้หลับตาและรู้ว่าเหนือสิ่งใด.. มีผู้หญิงคนนี้ที่รักคุณเป็นยิ่งนัก.. นั่งอยู่ตรงนี้กับฝันที่แสนดี กับใจดวงนี้ที่ละมุนที่เฝ้าคิดถึงคุณแทบทุกนาที..ด้วยรักล้นใจ...... นานเกินรอ ............ จากกันไปนานหลายปี ไม่มี ข่าวและวี่แวว คิดว่า ลืมฉันเสียแล้ว ยังนึกเสียดายดวงแก้ว ที่หลุดลอยไป แต่วันนี้โลกหมุนกลับ จันทร์ที่ลับ หวนคืนฟ้าใหม่ ไฟรัก จวนเจียนมอดหมดใจ ก็คุขึ้นมาใหม่ จุดที่ปลาย ใจบางบาง อยากโผเข้าหาอ้อมกอด อยากอ้อน ออดถามความเก่า คิดถึง ฉันบ้างหรือเปล่า เธอยังเหมือนชายคนเก่า อยู่หรือเปล่าหนอ แต่พอนึกขึ้นมาได้ ใจเหี่ยวหาย เหมือนใบไม้ห่อ สงสาร คนที่บ้านจะรอ ได้แต่แอบพ้อ เธอให้รอ นานเกินไป อยากโผเข้าหาอ้อมกอด อยากอ้อน ออดถามความเก่า คิดถึง ฉันบ้างหรือเปล่า เธอยังเหมือนชายคนเก่า อยู่หรือเปล่าหนอ แต่พอนึกขึ้นมาได้ ใจเหี่ยวหาย เหมือนใบไม้ห่อ สงสาร คนที่บ้านจะรอ ได้แต่แอบพ้อ เธอให้รอ นานเกินไป...
พุด 12 ส.ค. 2546 00:11 น. - ID 37650 
1587
3
0
12 สิงหาคม 2546 00:18 น. - comment id 159501
เรือนไทย..เรือนใจปิดให้ใครพักใจกันละหนอ พุดพัดชามาพ้อ..ว่าให้รอนานเกินไปค่ะ.. กับดอกพุดบานพราวผุดผาดละออในราตรีนี้ที่กำลังละมุนกลางใจที่แสนคิดถึงและคิดถึงนะดวงใจ..นะทุกดวงใจ..
12 สิงหาคม 2546 01:12 น. - comment id 159509
มาดูคำพ้อ ว่ารอนานเกินไป จะทำไฉน ให้เวลาสั้นเท่ากัน ไม่ได้พบกันหลายวัน ..คิดถึงน้องพุดมากค่ะ
12 สิงหาคม 2546 14:32 น. - comment id 159558
รอวันที่ใครฅนหนึ่งจะกลับมา ทั้งทั้งที่รู้ว่าเธอจะไม่มาหาฉัน ใจต้องยอมลืมวันนั้นที่พบกัน เวลาสั้นสั้นที่ทำให้ฉันได้เรียนรู้ เธอคือผู้หญิงที่ฉันรัก ใจฉันปักต่อเธอไม่หน่ายแหนง ไม่เคยเลยไม่เคยคิดจะระแวง แต่สุดท้ายฉันจึงต้องพลันจากเธอ วันนั้นที่เราจากลา ณ ชานชลาที่เธอมาส่งฉัน เราจากกันไม่หวยคืน วันนั้นฉันมองเธอรถไฟลับ ฉันส่งเธอขึ้นรถไฟสายเหนือ เวลาที่เหลือฉันนั่งรอรถไฟสายใต้ เราแยกกันฅนละเส้นทางไป หากใจฉันคงอยู่กับเธอ เวลาผันผ่านเนิ่นนาน หากใจฉันไม่เปลี่ยนต่อเธอ เธอคงไม่รู้ว่าฉันคิดเอเสมอ ทั้งทั้งที่ฉันมีใครฅนหนึ่งในหัวใจ หากใจเจ้ากรรมยังคิดถึงเธอ . . . INdEpEndEnT
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
