http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=2461 เธอคือแมกไม้สายธารระรินไหล เธอคือไฟส่องนำทางเคียงข้างขวัญ เธอคือตะวันเจิดจ้าประจำวัน เธอคือฝันคือกำลังใจ..ใช่ไหมเธอ... เธอคือหยาดฝนพรำที่ฉ่ำชื้น เธอคือรื้นน้ำตายามพ้อเพ้อ เธอคือจันทร์แจ่มกระจ่างให้ละเมอ เธอคือฝันเก้อให้หลงรอพ้อจนตรม.. เธอคือเมฆหมองหม่นไร้รูปร่าง เธอคือความว่างเปล่าจนขื่นขม เธอคือพิศวาทพลาดพลั้งไปจนระทม เธอคือลมพายุไหวพัดใจจนสะเทือน เธอคือทะเลกว้างที่ร้างไร้ เธอคือดายเดียวเปลี่ยวเหงาใครจะเหมือน เธอคือฟ้าคือฝันหวั่นไหวลับลาเลือน เธอเป็นเสมือน..ดั่งเงา..จับต้องไม่ได้..พรายมายา!
5 สิงหาคม 2546 10:41 น. - comment id 158565
..เธอคือใคร...ไม่รู้ไม่ชี้....แต่ขี้เมา..
5 สิงหาคม 2546 13:52 น. - comment id 158603
เธอคือใครชื่ออะไรไม่ขอรู้ เธอคือใครไม่ขอดูไม่รู้จัก เธอคือใครใครคือเธอไม่รู้แต่ฉันรัก และจะประจักษ์รักมั่นมิผันแปร.. ..................................................... :)
5 สิงหาคม 2546 14:04 น. - comment id 158610
อนึ่งคิดถึงพอสังเขป ศุ บุญเลี้ยง : : Key C เมื่อ ใจ เริ่มมีใครบางคน ปะปน คล้ายดังคนคุ้นเคย หวั่นใจ ไม่อยากให้ใครรู้เลย ทำเฉย เฉย แต่รู้อยู่แก่ใจ หวั่นไหว เมื่อ เราเจอกัน ผูกพัน แอบฝันถึงเธอ ห้ามใจ ห้ามยังไงก็เผลอ อยากเจอ แหละคิดถึงร่ำไป มีใคร เอาไว้ให้หัว ใจอุ่น ขาดทุน หากหัวใจร้อนรุ่ม ระวัง อย่าขยันทำซึ้ง อนึ่ง ให้คิดถึง พอสังเขป มีใคร เอาไว้ให้หัว ใจอุ่น ขาดทุน หากหัวใจร้อนรุ่ม ระวัง อย่าขยันทำซึ้ง อนึ่ง ให้คิดถึง พอสังเขป...
5 สิงหาคม 2546 14:33 น. - comment id 158623
พรายมายาผุดหลอนตอนฝนพรำ เข้ากุมกำย้ำยีใจให้เหน็บหนาว ตะเกียกตะกายหนีหน่ายใต้ฝนพราว เติมความร้าวยวนยั่วใจ...ให้อัปปางกลางฝนพรำ พรายมายา ชื่อนี้กระชากหัวใจอีกแล้วครับพี่พุด นึกถึงผีพรายในน้ำเขียวๆ ที่เราโดนหลอกไม่ให้ลงไปเล่น ลงไปอาบไปดื่มด่ำสมัยตอนเด็กๆ พรายในบทกวีนี้ คงไม่ต่างจากพรายในตอนนั้นในแง่ของการ ลวงหลอกหลอน ดั่งเงาตามตัว