ถึงเธอ...คนดีที่คิดถึง โกรธขึ้งหรือไรไม่ส่งข่าว หลากหลายเหตุผลหนทางยาว เรื่องราวเงียบหายดังสายลม คิดถึง...คำมั่นในวันก่อน เธอวอนคราจากรับปากผม ดวงตาแทนถ้อยร้อยอารมณ์ ราวคมบาดใจให้วายวาง คิดถึง...คำหวานผ่านฟากฟ้า ยามล้ายินเสียงเหมือนเคียงข้าง ความหมายสายใยไม่เคยจาง รอยทางเติมใจใช่คลอนแคลน สุดท้าย...จึงถามด้วยความหวั่น ใจฉันยังห่วงและหวงแหน ใจเธอกลางใจแม้ใครแทน จะถอดแหวนนิ้วนางมาวางคืน
28 กรกฎาคม 2546 13:20 น. - comment id 156952
ใจฉันคงมั่นเพียงแต่เธอ ไม่เคยเผลอให้ใครใจเป็นอื่น หากเธอนั้นถอดแหวนหมั้นฉันส่งคืน ใจคงช้ำระทมฝืนยืนเดียวดาย อย่าเลยนะอย่าได้ทำขนาดนั้น ด้วยหัวใจคงมั่นมิหวั่นไหว จงเก็บแหวนความรักของฤทัย เก็บมันไว้นิ้วนางข้างซ้ายเหมือนเดิม ***ชอบท่อนสุดท้ายมากเลยค่ะ แวะมาทักทายนะค่ะ***
28 กรกฎาคม 2546 19:14 น. - comment id 157041
บางทีคนไกลทำไหวหวั่น เสียขวัญคิดมากอยากสุดสิ้น นั่งเงียบเงียบน้ำตาก็ไหลริน ดื่มกินความระแวง...แคลงใจ เลยเขียนกลอนแก้เหงา..เศร้าสร้อย แกมถ้อยดักคอขอถามไถ่ อาจจะจริงแอบเร้นเน้นเนื้อใน เจือไฟอ้อนฟ้าไปถามทวง จะถอดแหวนนิ้วนางขว้างผ่านฟ้า คืนสัญญาสิ้นสวาทขาด...ห่วง..หวง จะมีใครจะไม่ว่า ขออย่าลวง ใจทั้งดวงแหวงวงนิดคิดว่าพอ?
29 กรกฎาคม 2546 08:20 น. - comment id 157136
แหวนวงนั้น อย่าได้เสียดายเลย ขว้างทิ้งไปน่ะ ดีแล้ว .. ไม่ต้องเก็บมารกใจ
29 กรกฎาคม 2546 22:47 น. - comment id 157300
...อย่าถึงขึงขังโปรดชั่งจิต ช่วยคิดนิดหน่อยนะร้อยชั่ง ก่อนโกรธโปรดได้ให้รับฟัง โปรดนั่งฟังคำ...อย่าทำเลย... ....แหวนวงตั้งหลายบาท..... .............สวัสดีครับ.................
15 สิงหาคม 2546 18:27 น. - comment id 160266
คุณผู้หญิงไร้เงา คุณมารแมงมุม คุณอัลมิตรา คุณใบบอนแก้ว ขอบคุณทุกท่านค่ะ