ทิน..ดำผุดดำว่ายกลางทะเลสวยใสสีมรกต ราวแผ่นกระจกใสเรียบ เขาโผล่ขึ้นมา ยืดร่างที่มีพราวน้ำจับตามแผงอกและลำตัว.. ย้อนแสงสนธยา สะท้อนจับร่าง จนผิวกลายเป็นสีทองแดงเลื่อมพรายพราว.. ทิน...มาที่นี่มัลดีฟส์ ที่มีเกาะลังกันสวรรค์กลางมหาสมุทรอินเดีย เป็นเกาะเล็กๆ ที่ใช้เวลาเดินได้รอบเกาะภายในหนึ่งชั่วโมง มีชายหาดและทะเลที่นับว่าสวยที่สุด ติดอันดับโลก.. เพราะพื้นที่มีน้อย เขาจึงคิดสร้างบ้านพักให้อยู่ในน้ำทะเล และมีวิธีการเดินท่อดี ท่อน้ำเสีย บ่อพักน้ำได้แยบยลมาก เพื่ออนุรักษ์สิ่งแวดล้อม เป็นรีสอร์ทแห่งแรก ที่ดีไซน์ราวบ้านของโรบินสันครูโซ มีทั้งหมดเจ็ดหลัง ที่เป็นห้องพักแบบสวีท ไม่มีสะพานทอดจากฝั่งไปถึง และระหว่างบ้าน ก็ไม่มีสะพานเชื่อมต่อกันเสียอีก เสนอความเป็นส่วนตัวอย่างที่สุดใ ให้ผู้มาพัก เพื่อใช้ชีวิตสองต่อสองอย่างโดดเดี่ยว แต่ไม่ดายเดียวกลางทะเล อยากจะไปไหน ก็ใช้เรือบดเอา.. ทิน..ชอบห้องน้ำที่มีอ่างน้ำริมหน้าต่าง มองเห็นทะเลสุดลูกหูลูกตา และแสนจะเซ็กซี่ เร้าอารมณ์ เมื่อผนังเป็นกลาสบล้อก จะเห็นร่างงามเย้ายวน เป็นเงารางเลือน..ยามใครบางคนอาบน้ำ.. ทิน...จึงตัดสินใจเลือกที่นี่ บรรยากาศหวานฉ่ำขนาดนี้ มากับ..ผู้หญิงคนดีที่เขาแสนรัก และคิดว่าแสนโชคดีที่สุดในโลก.. ที่ได้ชิดใกล้ครอบครองเป็นเจ้าของทุกตารางนิ้วในตัวเธอ ได้มองภาพเธอ ตรงหน้า..ราวภาพฝัน.. ผู้หญิงที่กำลังสวมชุดบิกีนี่สีเงินวะวาววับ รับกับผิวเนียนละมุนสีงาช้าง ที่บัดนี้ถูกแสงอาทิตย์ยามอัสดงโลมร่างจนเป็นสีแทนดั่งทองทา เธอ..จมอยู่ในภวังค์ฝัน..กับผืนน้ำทะเลที่สวยสุดใจ ที่คงไม่มีที่ไหนอีกแล้วในโลก.. ที่มีทั้งสีฟ้าอ่อน ฟ้าสด ฟ้าเทอร์ควอยซ์ เขียวมรกต น้ำเงินเข้ม ที่ทั้งหมดไล่เฉดสีกันอย่างสนุกสนาน บานเบิกใจ.. และในไม่ช้าจะถึงเวลายามสายัณน์ตะวันรอน ที่พระอาทิตย์จะลาลับฟ้า.. พาให้ทุกดวงใจ ต้องนิ่งงันราวต้องมนต์สะกด.. .กับฉากจริงตรงหน้าที่ราวกับว่าฝันไป! ทิน..เหนี่ยวตัวขึ้นมาจนถึงบันได ที่ทอดรับกับห้องพักกลางทะเลสวยใสนี้.. โอบตระกองไปเบื้องหลังไหล่สล้างละมุน.. จุมพิตเบาเบาริมแก้ม..เรียวปาก และทรุดตัวลงนั่งเคียงข้าง.. กุมมือกันไว้เงียบเงียบ.. สองดวงใจดื่มด่ำ..กับทะเลฝันตรงหน้า พระอาทิตย์กำลังโรยตัวช้าช้า แตะแต้มผืนน้ำ อ้อยอิ่ง และทิ้งแสงสวยสีทองฝากร่ำลา สะท้อนวะวับวาว ราวเกล็ดเพชรทาทาบ..จับผืนน้ำ.. ทิน....หันมาสบตา ยิ้มหวานนิ่งนานกับหญิงสาวตรงหน้า ใช้สองมือประคองใบหน้า นุ่มละมุนเบามือ ให้เงยแหงนรับจูบดื่มด่ำ..เนิ่นนานอ้อยอิ่ง..โลมไล้นุ่มลึก.. จูบหวานเริ่มรานรุกล้ำลึก รุนแรง จริงใจ จากใจ... จนโลกสวยใส ทะเลกว้างตรงหน้า สงบงัน ด้วยอิจฉา และทายท้าให้โลกแห่งความจริงหยุดหมุนชั่วขณะ ราวสวรรค์ลอยเลื่อน.. หญิงสาวกระซิบบอก..... ขอโรสแมรี่สองที่ดีไหมคะ?จูบเราจะได้หวานกว่านี้.. ไม่อาว..คุณก็รู้นี่นา จูบผมหวานกว่าไวน์ซะอีกนะ นะ และคุณก็รู้นี่นา..ผมจะหลับทันที่ถ้าหากมีแอลกอฮอล์ ในตัวผม.. เอาไหมละ! คืนนี้..คุณจะได้ดายเดียว.. ทินยิ้มล้อ..หัวเราะทำตาเจ้าเล่ห์เสน่หาใส่! ฉันไม่อยากเชื่อเลยว่า เราจะมีวันสุขแสนดีอย่างนี้ด้วยกันนะคะ ทิน....สบตาอีกคราครั้งโน้มตัวไปจูบเคลียแก้ม ไล้ไปตามซอกหูซุกซน และหยุดนิ่งที่ริมฝีปากช่างเจรจา.. มาเลิกพูดดีกว่า..มามะมานั่งบนตักผมนี่.. ผมมีอะไรจะกระซิบให้คุณฟัง..นะ คนดีถ้าผมจะบอกคุณคือผู้หญิง ที่ผมตามหามาตลอดชีวิตใฝ่หามาตลอดชีวิต และเป็นสนิทเดียวกับจิตวิญญาณของผม ผมยอมพลี เพื่อให้ได้คุณมาแนบข้างในวันนี้ นาทีนี้! ที่ผมรู้ว่ามีค่าสูงสุดเหนือสิ่งใด ในชีวิตนี้ ที่ผมรอคอยมาแสนนาน. และผมรู้ว่าตราบวันตายของเสองเรา ผมจะไม่เหงาใจและดายเดียวอีกต่อไป! ที่รักคะ....ฉันก็มีอะไรจะบอกคุณมากกว่านั้นนะคะ สิ่งที่ดีที่สุด มีค่าที่สุดในชีวิตคนเรา ก็คือมิตรภาพอันบริสุทธิ์และจริงใจต่อกัน ผ่านคืนและวันนานเนิ่น.. ในความรัก ความเข้าใจกันนั้นต้องอาศัยเดิมพันใจ .. ที่หนักแน่นมั่นคง รู้อดทน กลืนกล้ำ รอคอย.... มิท้อแท้ยอมแพ้พ่าย.. แม้บางครั้งบางคน.. อาจจะไม่มีวันโชคดีได้พบจุดจบแบบวันนี้เหมือนอย่างเรา.. แต่เขาทั้งสองก็จะภาคภูมิใจ ในหัวใจอันเด็ดเดี่ยวมั่นคงจงรัก.. ที่จักไม่มีวันตาย! คนเรามิได้เกิดมาเพียงภพเดียวชาติเดียว..จริงไหมคะ? แล้วจะท้อใจไปไยเล่า จริงไหมกับรักนี้ที่ต้องรอคอย.. แม้จะนานแสนนานสักเพียงใดหากใจเรายังมิมอดหวัง! เอาเถอะนะ..สำหรับเรายังโชคดี ที่ฟ้าปรานีเห็นใจในที่สุด... คนดี...ฉันมีอะไรจะกระซิบนะคะอีกอย่างนึงค่ะ.. หญิงสาวเอนตัวลงบนตักกว้าง สองมือประสานโอบรอบคอ และโน้มลงมาเพื่อ ดอมดมพรมจูบริมหูริมแก้มสากๆกับคางหอมละมุน.. และกระซิบคำหวานบอกเบาๆ ..................... (ให้ผู้อ่านทุกท่านเดาเอาเองและเติมตามใจตามจินตนาการหวานๆที่ชอบค่ะ) ด้วยรักนะคะ > จงรัก............ โปรดอย่าถามว่าฉันเป็นใครเมื่อในอดีต.. และโปรดอย่าถามว่าอดีต ฉันเคยรักใคร รู้ไว้อย่างเดียว เดี๋ยวนี้รักเธอและรักตลอดไป รักมากเพียงไหน กำหนดวัดได้เท่าดวงใจฉัน.. อย่าเพียรถามว่าฉันจะรักเธอนานเท่าใด ฉันตอบไม่ได้ว่าฉันจะรักชั่วกาลนิรันดร์ เพราะชีวิตฉันคงไม่ยืนยาวไปถึงปานนั้น รู้แต่เพียงฉัน..หมดสิ้นรักเธอ..เมื่อฉันหมดลม..........
7 กรกฎาคม 2546 22:20 น. - comment id 152644
พุดพัดชาเพิ่งกลับมาจากโรงพยาบาลค่ะ หมอบอกว่าอาจจะเป็นไข้เลือดออก แย่จัง.เลยนะคะ.ติดมาจากใครละนี่ ยุงวายร้ายไวรัส ต้องรอดู แต่ตอนนี้กินยาลดไข้ไปก่อนค่ะและขอไปนอนดูเซอร์ไวเวอร์เกมคนจริงก่อนนะคะ กำลังลุ้นค่ะ ใครจะได้หนึ่งล้านเหรียญ.. ด้วยรักและรักนะคะทุกดวงใจ แม้จะเป็นไข้ใจนะคะในค่ำคืนนี้
8 กรกฎาคม 2546 12:02 น. - comment id 152697
แล้วเสียงกระซิบแผ่วๆ ลอดไรฟันออกมาว่า คุณแปรงฟันรึยัง.....
8 กรกฎาคม 2546 12:34 น. - comment id 152713
ขอให้หายเร็ว ๆ นะค่ะ จะเป็นกำลังใจให้ แต่ถ้าถามว่าติดจากใคร ผู้หญิงไร้เงาว่าต้องติดมาจากคุณลำน้ำน่านแน่ ๆ เลย เพราะเมื่อไม่นานมานี้เห็นคุณลำน้ำน่านบอกว่าเป็นไข้เลือดออกพึ่งหายนะค่ะ
8 กรกฎาคม 2546 13:29 น. - comment id 152723
แงะ แงะ ได้ไงครับเนี๊ย ผู้หญิงไร้เงา ผมไมได้เป็นคนแพร่เชื้อนะครับ ผมหายตั้งนานแล้วอะ แต่บอกยุงไว้ตัวหนึ่งว่าอย่าเพิ่งตาย ไปกัดใครก็ได้ในโทยโพเอ็ม อิอิ...หนึ่งในนั้นผู้หญิงไร้เงาด้วย อิอิ
8 กรกฎาคม 2546 18:25 น. - comment id 152814
เป็นอันที่ชอบที่สุดเลยค่ะ ไม่สามารถหาคำมาบรรยายความสุขที่ได้รับจากบทประพันธ์บทนี้... ขอเก็บเลยละกันนะคะ .......................................................... :) ขอให้หายไข้เร็วๆนะคะ สงสัยคนแถวไทโพกัดฤป่าว ไม่ใช่ยุงหรอก อิอิ รักหรอกจึงหยอกเล่นนะคะ มิได้ประสงค์ร้ายแต่อย่างใด
8 กรกฎาคม 2546 19:54 น. - comment id 152839
...แต่งบทประพันธ์ได้เพราะมากค่ะ หายเร็ว ๆนะเป็นไข้เลือดออก ระวัง..ยุงชุมมากค่ะตอนนี้ เพราะฝนตกหนักเกือบทุกวัน...
8 กรกฎาคม 2546 20:50 น. - comment id 152846
วันนี้ๆไปเต้นชะชะช่ามาได้แล้วค่ะ จันทร์ครึ่งดวงยังลอยแฉ่งยิ้มหวานห่วงใยเลยค่ะ และมีความสุขมากที่มีคนเรียกไปรับเช็คค่าแบบ..ที่คิดว่าจะไม่ได้แล้วซะอีก เลยเข้าหัวค่ำมาพิมพ์งานค่ะ ขอบคุณนะคะกับน้ำใจแสนดีจากทุกคนทุกดวงใจที่นี่ที่เปรียบดังวิมานดอกรักของพุดพัดชายามได้มาพักใจค่ะระบายใจค่ะ.. หลงรักทุกคนเสมือนเพื่อนผู้เข้าใจและญาติทางใจไปซะแล้วละคะเพราะมีอะไรก็บอกกันได้ปรึกษาได้ทุกเรื่องราวราวเรื่องเลยนะคะ ด้วยใจจริง