อ้อมฝนอ้อมฝัน!

พุด

ฤดูร้อนยังอ้อนอิงอ้อยอิ่งอยู่กับฤดูฝน......
ยามเช้าดวงอาทิตย์สีส้มแปร๊ด ยังทายทักฟ้าสีเหลืองนวล
ดวงดอกไม้ยังเริงร่ายระบำรับแดดอ่อนอุ่นและยามบ่ายรับหยาดละมุน
ของละอองฝนพรำ พรมพร่าง พัดมากับพายุแรง..จนถึงยามเย็นย่ำ..
บ่อปลาของฉัน ใต้ซุ้มการะเวกต้องคอยดูมิให้น้ำล้นบ่าพัดพาปลาแสนสวย
กระเสือกกระสน ออกมาตายหมู่แบบปลาแดดเดียว..
มวลหมู่มัจฉา..ยังเริงร่า ว่ายวน รอท่าเล่นน้ำฝน..สเริงสราญ..
ฝนตกทุกครั้งครา ทำให้ฉันอยากกลับไปเป็นเด็กจัง เพราะชอบเล่นน้ำฝน
บางเวลาฉันเฝ้าคิด เด็กสมัยนี้จะมีบ้างไหมนะ ที่รอท่าออกไปวิ่งเล่นกลางสายฝน..เพราะแม่ พ่อ เลี้ยงดูทะนุถนอม คงไม่ยอมให้ลูกตากแดดตากฝน..
ผิดกับเรานะ ที่เกิดมาในชนบทไกลปีนเที่ยง ที่คอยลบเลี่ยงแม่พ่อรอเอาศรีษะ
หรือกะบาล ไปรอท่ารอรับหยาดฝนเล่น ให้ฉ่ำชื่นชื่นใจ เย็นฉ่ำในทรวงและท้าทายสายพิรุณใส..ด้วยการแหงนเงยหน้ารับสายฝนแรง ให้เจ็บๆคันคัน มันส์สะใจดีแท้ ..และได้ชิดใกล้ธรรมชาติยามวสันตฤดู..
เป็นสิ่งแสนดี ที่คิดแล้ว ทุกวันนี้ยังแอบทำอยู่เลย..
บางวัน ตลอดวัน และไม่มีอะไรทำ เด็กเด็กอย่างเรานั้น
จะพากันไปที่ชายทะเล ไปเล่นน้ำทะเล ที่แสนอุ่น ยิ่งกว่าน้ำในอ่างจากุชชี่
ที่แสนดี แสนสนุกจนได้เรื่องก็มี ที่วันหนึ่งฉันนี้ถูกแมงกระพรุนไฟฟาดเข้าให้ ด้วยความซุกซน หาญกล้าพาเพื่อนๆออกไปกลางทะเลกว้างห่างจากชายหาด แสนไกล ..
แมงกระพรุนไฟที่ฟาดร่าง ฟาดขา แสบร้อนราวร่างจะแยก ต้องกระหืดกระหอบว่ายกลับมาเอาทรายถูพิษออก และต้องนอนหยอดน้ำข้าวต้มนานหลายวัน ถือเป็นประสบการณ์ที่แสบคันมันส์แบบจำไม่ลืมเลยทีเดียว
ที่ฝากแผลริ้วลายบนขาขาวๆ นานหลายปี..
มาวันนี้ ฉันคิดดูก็ตลกและขำมากกับชีวิตวัยเยาว์ ที่แสนผจญภัย..
ทุกความทรงจำช่างเป็นสิ่งสวยงามแสนดีที่คราใดยามใจดวงละมุนนี้คิดย้อนหลังจะยิ้มหวานบานเบิกใจ..
ฉันคิดว่า ชีวิตคนเรานั้น ทุกความทรงจำไม่ว่าดีร้าย มีความงดงามหวานหอม
ซุกซ่อนให้สุขซึ้งใจ ..เหมือนยามที่เรารักใครบางคนมากมาย จะดีจะร้ายจะรักเขาข้างเดียว ข้าวเหนียวค้างปียังไงก็ยังดี ที่หัวใจดวงนี้ของเรายังได้หวามไหว เรียนรู้ที่จะให้ความรักที่ยิ่งใหญ่สวยงามกับใครสักคนอย่างโอบเอื้อ   อ่อนโยน อ่อนหวาน ละมุนละไม..และ ..
แม้ใจเรานี้จะว้าวุ่น แสนทุกข์ตรมดายเดียวก็ตามทีเถอะนะ...ดวงใจ!