ความตายเป็นเพียงแค่การเริ่มต้น
ปากกาเวทมนตร์
ฉันไม่เคยต้องมานั่งคิดเสียใจแม้แต่น้อย
เพียงแค่คอยนับวันเวลาให้ผันผ่าน
ไม่เคยสนใจเรื่องเวลา แม้ฉันท้อ-ทรมาน
ฉันเป็นแบบนี้ แบบนี้มานาน นานจนไม่จำ
ฉันเป็นเพื่อนกับสิ่งนี้
สิ่งที่ตรึงฉันไว้กับช่วงเวลาที่น่าขำ
อีกไม่นานคงได้อยู่ในอ้อมกอดของพระเจ้าผู้เพ้อพร่ำ
ได้โปรดรีบทำอย่ารีรอให้ฉันช้ำใจ
ไม่มีสมบัติอะไรดีไปกว่านี้
ไม่มีสิ่งที่ดีในโลกนี้ให้ฉันฝันใฝ่
จะให้ลมหายใจของฉันยืนยาวกว่านี้ไปเพียงไร
ฉันรู้ว่ามันใกล้จะขาดห้วงมานาน
ฉันท้อฉันรอ
เฝ้าแต่ฝันวอนขอให้ท่านกล้าหาญ
ขอแค่พาฉันไป โปรดจงกางปีกรับวิญญาณ
ฉันทรมาน...ทรมานมานาน....มานานเกินพอ
เสียงกระซิบ
หัวใจเจ้าจะไม่กระพริบตามที่ขอ
เจ้าพร้อมแล้วใช่มั้ยข้าให้โอกาสทำใจรอ
มันนานเกินพอที่ฉันรอวันตาย
อย่ารั้งรอฉันขอร้อง
อย่าให้ฉันต้องลงมือทำร้าย
อย่ายั้งความเมตตาแม้ต้องทำให้ฉันตาย
เพราะสุดท้าย...........อีกไม่กี่คืน