นิทานของวนุษย์ บทที่3 : เสียงผ่างกับลมแผ่ว

เจ้าขาว

เวลาก็ผ่านไป
โครงการก็ดำเนินไป
ไม่มีการประท้วงจากวนุษย์
ไม่มีการประท้วงจากNGO
เพราะไม่มีเงินจากต่างชาติมาหนุน
ประท้วงไปก็เท่านั้น...มันเป็นเพียงวนุษย์
พาดหัว2วัน...วนุษย์สาวหายตัวปริศนา
วนุษย์สาวอยู่ตรงกลางดง
เธอจึงกลายเป็นของกลาง...ที่หายไป
กรมป่าไม้ถูกตรวจสอบ
อธิบดีงอขาแก้ตัว...เธอไม่ใช่วนุษย์จากป่าสาละวิน  และ!$@%?!!^...ฯลฯ
อยากจะยืดขาแก้ตัวแต่ใต้โต๊ะมันแน่น...จำทน
มีข่าวลือวัยวุ่น
ว่าเธอฆ่าตัวตาย
เพราะใช้ครีมชุบผิวขาวไม่ได้ผล
บริษัทหัวใสรีบผลิตทันใด
แลคเกอร์ทาไม้ย้อมขาว
เจ๊ง!!!กลับไปร้อยลูกปัด
______________________________
วนุษย์ยังคงไปเรียน
วนุษย์ยังคงไปทำงาน
วนุษย์ยังเข้าวัด
แฟชั่นวนุษย์ก็ยังฮิต
วัยรุ่นหัวเขียวเลิกสัก
หันมาปลูกมอสตามตัว
บางคนอาการหนักเอารังนกมาใส่หัว
แต่ไม่มีลูกปัดมาประดับตามตัว
วนุษย์ก็ไม่สวมลูกปัด...คนสงสัยกันทั่ว
เอาลูกปัดไปไว้ไหน
ใส่ก็ไม่ใส่
ต่างเดากันไปมั่ว
สุดท้ายคนก็ลืม
ลืมทั้งเรื่องลูกปัด...ลูกเหลิม
ลืมทั้งเรื่องอธิบดีซุกไม้...นายกฯซุกหุ้น
เพียงลมพัดมาแผ่วเบา
เสียงนกเสียงกาก็แผ่วไป
รอเพียงลมหมุนพัดฝุ่นคลุ้งขึ้นอีกครั้ง

/(-_-)				
comments powered by Disqus
  • น้ำ

    22 พฤษภาคม 2546 20:18 น. - comment id 140058

    55555555555...............
    ขำแบบไม่มีอวสาร
    สนุกดีนิ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน