นิทานของวนุษย์บทที่2 : เริ่มโครงการรับฯ

เจ้าขาว

โครงการเริ่มเดิน
จริยธรรมถูกเมิน
นักวิทยาศาสตร์เพลิดเพลิน
กระบวนการเรียบง่าย
จับวนุษย์มาสลาย
จับเซลล์ใส่สารละลาย
ปัญหาที่เจอ
มีเพียงข้อเดียว
ใครล่ะ...คือวนุษย์ผู้โชคร้าย
ต้นพันธุ์ชั้นดี
ผลดกรสดี
และต้องโตไว
หน่วยงานนักสืบ
ต่างออกแยกย้าย
ค้นหาข้อมูล
---------------------------------
ข่าวในวงใน
ปากต่อปากไป
วิพากษ์วิจารณ์
ถ้าวนุษย์ประท้วง
จะเป็นยังไง
คนกลัว
นักวิทยาศาสตร์กลัว
กลัวดินถล่ม...กลัวน้ำท่วม...กลัวขาดอากาศ...
กลัวขาดอากาศ...กลัวขาดอาหาร...ฯลฯ
กลัวตาย...กลัวตาย...กลัวตาย
นักลงทุนกลัว
กลัวต้มยำกุ้ง...กลัวหุ้นตก...กลัวขาดรายได้...
กลัวโรงงานเจ๊ง...กลัวขาดทุน...กลัวเป็นหนี้...
กลัวตาย...กลัวตาย...กลัวตาย
นักการเมืองกลัว
กลัวโดนแฉเรื่องตัดไม้...กลัวโดนแฉเรื่องเขื่อน...
กลัวม๊อบ...กลัวNGO...กลัวยุบสภา...
กลัวตาย...กลัวตาย...กลัวตาย
วัยรุนกลัว
กลัว$!@#$%@...กลัว#!$@#%...กลัว%#^^$
กลัว%^&*$...กลัวตอบไม่ได้ว่ากลัวอะไร
เลยตอบอะไรไปก็ไม่รู้...
ทำยังไงดีเรื่องมันจะได้เงียบ
ทำเงียบๆสิ
ใช่ทำเงียบๆ...วนุษย์คงจะขี้ลืมเหมือนเรา
-----------------------------------
นักสืบรายงาน
ต้นพันธุ์ชั้นดี
อยู่ที่กลางป่า(หรือเรียกว่ากลางชุมนุมวนุษย์)
ต้องรอวนุษย์หลับ
แอบย่องเข้าไป
ให้ถึงกลางดง
ตัวที่ตรงกลาง
รูปร่างสะอาง
วนุษย์สตรี
ตัวที่ชื่อว่า.....
ชื่ออะไรนะ
ตัวนั้นน่ะ
อ้อเกือบลืมไปว่า
วนุษย์ไม่มีชื่อ
คนคิดว่าไม่สมควรมี
เอาเป็นว่า
วนุษย์ที่รูปร่างดี
และอยู่ตรงกลาง
ถ้ามีปัญหา
ฯพณฯนายกรัฐมนตรี
(ไม่)รับผิดชอบแต่เพียงผู้เดียว...เอ้าสรรเสริญๆๆ
--------------------------------------------------
				
comments powered by Disqus
  • น้ำ

    21 พฤษภาคม 2546 14:06 น. - comment id 139791

    555ขำขันวรุตวรธรรมยิ่งนัก
    จักมาทำแม่พันธ์
    เพราะขยันขย้ำคำขัน
    วันวันไม่เป็นอันทำ555กะว่าดีเชียว
    
    อยากรู้ตอนต่อไปว่านางเอกใช่แหม่มโฆสกสมาคมชมดาวไหมอะ
  • น้ำ

    21 พฤษภาคม 2546 14:08 น. - comment id 139792

    โฮ้โหแบบล้ำเวลารึสุดจิตจินแท้มีแจม
    มนุษย์อยู่มานานแล้ว
    ไม่แคล้วผลานธรรมชาติมหา
    หมดทุกหยดเผาน้ำมันนา
    กินทุกสิ่งข้วางหน้าโลกาเปื้อนปนพิษ
    
    โคลนนิ่งมนุษย์พันธ์ใหม่
    มีแต่หัวใจใสมานั่งยิ้ม
    แย้มทั้งวันไม่ต้องกิน
    โลกถวิลมนุษย์พันใหม่เอย
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน