**..โอ้ดอกรัก ร่วงโรย ระโหยไห้ ดอกไม้ ในใจ ไยเหี่ยวเฉา ฟ้ามืด เมฆครึ้ม สีทึมเทา ความเศร้า เคียงข้าง ไม่ห่างไกล **..ที่ใดมีรัก ที่นั่นมีทุกข์ จะหาสุข ความรัก จากที่ไหน ถ้าเธอกล้า ที่จะรัก ปักฤทัย เธอจงกล้า เสียใจ ไปกับมัน **..ทางเดินนั้น ยาวไกล ในจุดหมาย หนทาง อันตราย ใดขวางกั้น เหมือนความรัก ที่ว่าหวาน ไม่นานวัน ร่วงโรย จาบัลย์ สะบั้นลง **..เผื่อดวงใจ ไว้บ้าง อย่างละนิด อย่ามั่นจิต รสรัก จักลุ่มหลง อะไรบ้าง ที่มัน จะมั่นคง ถ้าเธอปลง ลงได้ สบายใจ **..ที่ใดมีรัก ที่นั่นมีทุกข์ จะหาสุข ความรัก จากที่ไหน ถ้าเธอกล้า ที่จะรัก ปักหทัย ก็ขอให้ รักนั้นหวาน นานนิรันดร์ ปล.ช่วยวิจารณ์หน่อยนะครับ ว่าควรแก้ไขอะไรตรงไหน กลอนนี้เขียนให้สมาชิกท่านนึงและสมาชิกทุกๆท่านด้วย ถ้าหากจะมีรัก ลองอ่านกลอนเรื่องนี้ก่อนจะเป็นไรไป ด้วยความหวังดี ก.ประแสร์ ศิษยาพร ก.นพดล รักษ์กระแส
5 พฤษภาคม 2546 13:45 น. - comment id 135487
ไ ม่ ต้ อ ง เ สี ย ใ จ ถ้า ไ ม่ เ ค ย เ จ อ รั ก แ ท้. . . . * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * ใ ห้ กำ ลั ง ใ จ แ ล ะ ป ล อ บ ใ จ ดี ม า ก จ๊ ะ =^__________^=
5 พฤษภาคม 2546 14:36 น. - comment id 135503
ความหมายดีจัง @*_*@
5 พฤษภาคม 2546 14:58 น. - comment id 135515
......ถึงยังงัยก็กลัวอยู่ดีค่ะ .....
5 พฤษภาคม 2546 18:27 น. - comment id 135558
จำได้ว่าแรกมาเขียนกลอนที่เวพนี้ได้กำลังใจจากคุณต่องดีจนจำในใจใสตลอดมาเลยนิ เข้าใจรักได้จากกลอนนี้เทียว ทั้งความ และรสคำ และอารมย์เศร้า ชอบจบมีหวังกำลังใจด้วย งามนิ มีแจม รักแรก แปลกไหว หทัยหวาม รักแล้วไม่ แคล้วตาม หลงไหล รักมิตรสนิท เป็นกำลัง แห่งสองใจ รักพักใจ ใยเศร้าเร้า น้ำตานองไป ที่ใดมีรัก ที่นั่นมีทุกข์ ให้ลูกสุก แม่รัก ยอมทุกใจ ใครไป่เทียบ รักของแม่ แท้หทัย เพชรไสว ฝากขวัญ จนวันวาย
5 พฤษภาคม 2546 20:57 น. - comment id 135609
ขอขอบคุณในทุกๆน้ำใจครับ
5 พฤษภาคม 2546 23:54 น. - comment id 135645
ให้ใครน้อ ต้องกล้ารัก และกล้าเสี่ยง
6 พฤษภาคม 2546 01:23 น. - comment id 135672
ยินดีที่ได้คอมเมนต์นะก้อง กลอนเพราะและให้แง่คิดดี เจอกับตัวมาหรอ
21 พฤษภาคม 2546 19:01 น. - comment id 139843
ใช่..ในเมื่อกล้ารัก ก็ต้องกล้าที่จะเจ็บ แต่แปลก เค้าเป็นใครก็ไม่รู้ผ่านเข้ามาในชีวิต แต่ก็ทำให้เราเจ็บได้เหลือเกิน ใจด้านชา มีเพียงน้ำตาที่จะเยียวยาหัวใจ