ตัวฉันเป็นเด็กบ้านนอก บางกอกเขาเรียกฉันลาว ทำงานรับจ้างครั้งคราว มื้อเช้ามื้อเย็นไม่พอ เข้ากรุงหวังงานทำเงิน เพลิดเพลินเดินทั่วตัวดำ ตากแดดตากลมตรากตรำ ฉันทำทุกสิ่งที่มี หอบหวังมาจากบ้านนอก ฉันบอกกับคนทางบ้าน ให้รอฉันอีกไม่นาน ทำงานมีเงินกลับมา ฉันเดินหางานไกลใกล้ ทำไมงานฉันไม่มี เขารับปริญญาตรี ฉันนี้ ป.4 ไม่จบ ลาก่อนลาแล้วเมืองกรุง คืนทุ่งคืนผืนดินเก่า ทำนาทำไร่บ้านเรา ไม่เศร้าเหมือนเข้ากรุงไกล