เหงาจัง
บุหงารำไป
เหงาจัง
เธอ...เธอ...คนเดียว
แอ[เหลียวทั้งวัน...
อยากอยู่ใกล้ชิดกัน
นานวันสักที....
สวยขาวนวลผ่อง...
ดุจละอองดอกไม้...
กลิ่นหอมโดนใจ....
อยากได้เด็ดดม...
เรียนอยู่ปีสอง...
แอบมองบ่อยครั้ง...
ยามเธอหันหลัง...
มันฝังแล้วในใจ....
เหมือนรักฝ่ายเดียว....
เธอไม่เหลียวแลมองหา...
ปล่อยฉันเดินไปมา....
ทุกครั้งคราใด....
แสนเศร้าเหลือเกิน....
สุดท้าย...เธอเมินหน้าเฉย...
เหมือนทิ้งฉันไปเลย....
มิสนเชยชม...
ขอบวชแล้วนะ...
เธอมีแล้วจะยิ้มให้ฉันบ้างไหม....
แก่คนนี้อมทุกข์ตรอมใจ...
อยากฝากไว้....สงสารด้วยที....
ดอกไม้ดอกนี้...
บุหงา...ที่หอม...
รำไป...พร้อมยินยอม...
ถูกล้อมด้วยความเหงาตลอดมา....