ดื้อนักจริงหนอ


                                                 ดื้อนักจริงหนอ
                  ทำไมดื้อจัง
            หันหลังทุกเมื่อ
            ทำท่าคล้ายเบื่อ
            ติดเชื้ออะไร
                 ถามหน่อยหน้าบึ้ง
            ขี้หึงหวั่นไหว
            หรือโกรธกับใคร
            ถึงได้ดุจัง
                 รู้ไหมคนนี้
            คนที่คาดหวัง
            กอดเธอพร้อมพลัง
            ฉุดรั้งเต็มทรวง
                  คนนี้อกว่าง
            อยู่กลางยามช่วง
            เสาะหาทั้งปวง
            คนรักบ่วงใจ
                  ดูสิทำหยิ่ง
            มิทิ้งเชื้อไว้
            โปรดทิ้งให้ไกล
            หันใกล้ฉันที
                   ฉันทุกข์เหลือเกิน
            ห่างเหินเธอนี้
            คิดถึงแรมปี
            เดือนยี่อดนอน
                   สงสารบ้างไหม
            คนใกล้เคียงหมอน
            หากน้อม...จะวอน
            จะสอนให้ดี....

ให้ดาว 0 ดาว

1 2 3 4 5

0 ดาวจาก 0 คน

บุหงารำไป 4 มี.ค. 2546 14:54 น. - ID 30138

987

URL แบบสั้น https://www.thaipoem.com/poem/30138 ที่มา: - , บุหงารำไป

comments powered by Disqus

..สีน้ำฟ้า..

5 มีนาคม 2546 00:21 น. - comment id 112222

จะดื้อ จะดื้อ จะดื้อ
ต้องซื้อ ของขวัญ มาให้
จะดื้อ จะรั้น จะทำไม
ต้องปลอบใจ ต้องโอ๋ก่อน จะอ่อนตาม

แฮ่ม ๆ แวะมาแซว
ในวันที่โลกโหดร้าย โพสกลอนแล้วเวบทำป่วน
กลอนที่เขียนหายโม้ดดดด