ห่วงใย...?

rain..

ห่วงใย..?
   คำเตือนที่ให้..
   จำได้..ไม่ลืม..
   ก็.แค่จุดยืน..
   ผู้ใหญ่อย่าฝืน..บังคับเด็กเด็ก...(ดิค่ะ..อิอิอิ..)
    
     เพล้ง..!!!   ..แว๊ปปปปปปปป...
     กวน..กาละแม...				
comments powered by Disqus
  • เฮียอ่ะดิ...!!

    27 กุมภาพันธ์ 2546 23:04 น. - comment id 111074

    ห่วงไม้เอกหาย
    ก็กลายเป็นหวง
    แต่ใจหนึ่งดวง
    ทั้งหวงห่วงแฮะ...!!
    :-))
  • ไข่เจียว

    27 กุมภาพันธ์ 2546 23:46 น. - comment id 111079

    มีเสียงดัง... เพล้ง...!!!!!
    พี่เรง (อิอิ) ทำอารายแตก
    คงมะใช่จานลูกแรก
    ที่แตก..เพราะพี่เรน
    
    อิอิ ... ตอนเนี๊ยะแระ ...
    .. ที่ไข่เจียว ห่วงใย.. พี่เรนจิงๆ นะคะ
    (ไข่เจียวมะได้กวนกาละแม  แต่กวนกะยาสารทค่ะ อิอิ )
    
  • ผู้หญิงเจ้าชู้

    28 กุมภาพันธ์ 2546 03:19 น. - comment id 111093

    ???????
    
    งง อย่างแรง
  • rain..

    28 กุมภาพันธ์ 2546 04:36 น. - comment id 111098

    อรุณสวัสดิ์ค่ะ..
        อิอิอิ..
        อาเรน..ขอบคุณ..
      ในความการุณ..ที่เฮียให้..
       อาเรนนนชอบจายย..
       ที่เฮียให้..คือ..ช่องที่ไม่ว่าง...(จริงๆ..ค่ะ)..
     
          เรน..คืนช่องว่าง..ให้เฮีย....
            แค่อาทิตย์เดียว..น๊า..
         แร้วว...เรนจา..ทวงคืน..
          ขอบคุณค่ะ..  อิอิอิ..
    
    ***ไข่เจียว!!
           โห้ยยมัยรู้..!!
        พี่เรนก้องี้แระ...
        แตกวันหลายรอบ..!!
        พ่อบอก..ม่ายเปนรัย..
        มี้บอก..ไม่ได้..
         พ่อบอก..ม่ายต้องทำ..
         มี้บอก..ต้องจำ..
         จะทำ..ให้เปน.. กุลสตรี..
         ก้อเรนมี..พี่....ดูแร้ว..(ซาหรุบคือ..เพล้ง!!..อิอิอิ..)
    ***พี่ผู้หญิงเจ้าชู้ค่ะ...
          งง..รัยหรอค่ะ.(อิอิอิ.)
         เรนบายด้ายนะ..
        แม้จะพยายาม..
        เรนไม่ห้าม..
         คำถาม..มากมาย...
        โห้ยย..!!! ..เรนขอบคุณ..มากๆค่ะ..
         ที่แว๊ป..เข้ามา..
         แค่สบตา..
        เรน..ก้อกลัวแร้ววดิค่ะ..
           ..ขอบคุณค่ะ..อิอิอิ..
  • สดายุ

    28 กุมภาพันธ์ 2546 07:41 น. - comment id 111107

    คนแก่บางคนน่ะ....ลืมตัว...ชอบสอน...โดยไม่มีใครขอ.....อิๆๆ....เรียกว่าไงดีล่ะเรน......
    
    การสอนคนนี่ต้องมีวาทะศิลป์นะ....มันไม่ใช่ศาสตร์ที่จะระบุตายตัวได้....คนที่ประสบความสำเร็จในการสอน...ถ่ายทอด...ให้ผู้อื่นคล้อยตาม..เข้าใจได้....จึงมีน้อยกว่าน้อย....ต้องลึกซึ้งทางจิตวิทยาด้วย
    
    ยิ่งถ้าเอาหลักของเมตตาธรรมเข้าจับแล้วนี่....บางคน..แก่เพราะกินข้าว...เฒ่าเพราะอยู่นาน..จริงๆ...คำพูดคำจาไม่สมกับ..วุฒิภาวะเลยแม้แต่น้อย
    
    สังเกตได้ที่จริตที่แสดงออกมาต่างกรรมต่างวาระ....บ้างก็เจ็บป่วยทางอารมณ์อย่างที่เรียกว่าเป็นปมด้อย....ขาดการยอมรับ...จึงต้องการการยอมรับ....
    
    คนที่แสดงการอวดโอ่ตัวเอง..โดยไม่ยอมปล่อยให้เป็นหน้าที่ของผู้อื่นแสดงแทนนั้น....
    
    โดยพื้นฐานทางจิตวิเคราะห์ก็ย่อมมีต้นเงื่อนจากวัยเด็ก....ขาดการยอมรับ....ประการหนึ่งอาจมีพ่อ/แม่ดุ....ประการหนึ่งอาจมีความไม่สมประกอบอันเขาเห็นว่าน่าละอาย....ประการหนึ่งอาจเพราะหมกมุ่นแต่ตัวเอง....ขีดวงให้ชีวิต
    
    น่าสงสารพวกคนเหล่านี้....
    ถ้าเรามีหลักทางศีลธรรมแน่นจิตใจแล้ว....วัยที่มากมายประดานี้....ก็หาใช่เหตุให้ต้องพิจารณารับฟังแต่ประการใด
    
  • windsaint

    28 กุมภาพันธ์ 2546 18:19 น. - comment id 111217

    เอิ๊ก สาธุ๊
    พี่ดายุ ว่าครัยหว่า
    
    แต่น้องเรนมากวน เราก้อกวนเรน
  • รักคุณคับ

    28 กุมภาพันธ์ 2546 18:27 น. - comment id 111224

    มากวนพี่เรนด้วยคน!!!
         เสียง เพล้ง อ่ะ  พี่เรนหน้าแตกหรอคับ!!
       อิอิ..ล้อเล่นคร๊าบ
          ^_^
  • rain..

    28 กุมภาพันธ์ 2546 18:30 น. - comment id 111227

    พี่สดายุค่ะ..
           เรนขอชี้แจง..นิดนึง..นะค่ะ..
         ผู้ใหญ่..ในบทกลอนของเรน...
         คือ..คนใกล้ชิด..ที่เรนคุ้นเคย..
          เรนแค่..อยากบอก...ความรู้สึก..
         ที่เรนมี..ต่อท่าน.  เท่านั้น....นะค่ะ..
            ..เรน..กราบขอโทษ...ผู้ใหญ..
        ทุกท่านด้วยค่ะ...เรนไม่มีเจตนา.. 
       ..ประสบการณ์..ที่ได้..  .. เปน..first impression..    ...สำหรับเรน..จริงๆนะค่ะ..
         ..เรนกราบ..ขอโทษ...นะค่ะ...
       
    
  • ลูกเป็ดขี้เหร่

    1 มีนาคม 2546 16:49 น. - comment id 111396

    งงอยู่บ้างว่ เพล้งนี่  เกิดไรขึ้น  แต่ชอบจังค่ะ  กับความคิดเห็นของ  คุณสดายุ
  • ตุ๊กตาไล่เหงา

    1 มีนาคม 2546 20:23 น. - comment id 111470

    แอบหลับฝันหวาน...หรือทำจานแตกฮ่ะ..
    
    ใช่ๆคุณดายุ...ควรตั้งตนอยู่ใน..พรหมวิหารสี่ประการ...
    
  rain..

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน