ต้มถั่วด้วยฟืนถั่ว

อัลมิตรา

...ติดไฟต้มถั่วด้วย....................เถามัน 
เสียงคร่ำครวญโศกศัลย์.............หม่นเศร้า 
ถั่วไหม้เพราะถั่วอัน...................เป็นเทือก ถั่วนา 
ล้วนจากหนึ่งรากเหง้า...............โกรธแค้นฤๅไฉน ฯ 
...โหมซากจากถั่วให้.................ไฟลุก-  โพลงเฮย
เพียงเพื่อหุงเมล็ดสุก.................แสบร้อน
ไฉนจึ่งนึกสนุก.........................เผาเผ่า-  พันธุ์นอ
วงศ์อาจสาบสูญกล้อน................หากมล้างสกุลพงศ์ ฯ 
...นำรากซากถั่วต้ม....................เมล็ดพันธุ์
น้ำเดือดพล่านอัศจรรย์...............ถั่วร้อง
 เราอุบัติสหชาติกัน...................จากเทือก-  เถานา
ไยโกรธหมายเพ่งจ้อง-...............ฆ่าให้มลายวงศ์ ฯ 
**กาพย์ห่อโคลง**
.....เถาถั่วต้มถั่วตั้ง.....................ปานไฟ
ดาลเดือดธารเดือดไอ..................แผดห้าม
 ถามความเคียดความไย..............ฟัดเฟียด
ตามฆ่า...เพียงข้าฯ คร้าม.............เพลี่ยงพล้ำพงศ์สูญ-  สิ้นนา  ฯ
.....เถาถั่วต้มถั่วตั้งปาน-.............ไฟดาลเดือดธาร
เดือดไอแผดห้ามถามความ
เคียดความไยฟัดเฟียดตาม.........ฆ่าเพียงข้าคร้าม
เพลี่ยงพล้ำพงศ์สูญสิ้นนา ฯ				
comments powered by Disqus
  • idaho

    13 กุมภาพันธ์ 2546 16:28 น. - comment id 108771

    ล้ำเลิศจริงๆ ปรัชญาเหลือร้าย
    ++++++++++++++
    ..ต้มถั่วให้สุกไว้..........กันนา
    กินต่างข้าวกันหนา......นุชน้อง
    ยามยากเหนื่อยกายา...ถั่วช่วย  โปรตีน
    เสริมส่งกำลังป้อง-......กันได้ยามหิวสบายท้อง
    ++++++++++++++
    แซวเล่นๆ
  • ฤกษ์

    13 กุมภาพันธ์ 2546 19:27 น. - comment id 108794

    แถบเมืองเพ็ชรเขาทำกันอย่างนั้นแหละ
    ฆ่ากันไปก็ฆ่ากันมา
  • พรระวี

    13 กุมภาพันธ์ 2546 21:23 น. - comment id 108833

    เป็นข้อคิดที่ดีๆละครับ
  • อัลมิตรา

    13 กุมภาพันธ์ 2546 22:17 น. - comment id 108844

    ไอดาโฮ๋ ..
    
    ...ใครใดหมายต้มถั่ว..............โอชา
    เปรียบดั่งสุมเพลิงพา............จิตร้อน
    เราต่างร่วมสิเหน่หา..............จิตเนื่อง  นาแม่
    ไยจึ่งวิฆาตย้อน...................ห่อนรักฤาไฉน ฯ
    
    ..คงหายไปต้มถั่ว..................ฤาไฉน
    จึงปล่อยเราเหงาใจ...............เปลี่ยวร้าง
    เอาซากถั่วจุดไฟ....................หุงจิต  พี่ฤา
    จงใส่น้ำตาลบ้าง...................เชื่อมให้รสหวาน 
    
    คุณฤกษ์ ..สวัสดี่ค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ ตอนนี้ยังมีข่าวแบบนี้มาเป็นระยะนะคะ
    
    คุณพรระวี ... :) สุขกายสุขใจดีอยู่ฤๅ ..ขอบคุณนะคะ ที่แวะมาเยี่ยมเยียนเสมอ ..
  • หว่ออ้ายหนี่ โปรตีนเยอะนะ ถั่วนี่ มีประโยชน์

    14 กุมภาพันธ์ 2546 02:19 น. - comment id 108857

    อาจารณ์ต้มถั่วซะ  หว่ออ้ายหนี่หิวเลยอ่ะ  อิอิ
    
    
  • windsaint

    14 กุมภาพันธ์ 2546 07:05 น. - comment id 108865

    คนอื่นเขากลอนรักวาเลนไทน์ 
    ัยายคนนี้นี่ ต้มถั่ว เข้ากันจังเยยอ่า อิอิ
  • อัลมิตรา

    14 กุมภาพันธ์ 2546 23:30 น. - comment id 108991

    หว่ออ้ายหนี่ นี่มาจากโศลกโคลง ที่โจสิดร่ายมา อัลมิตราแปลความนัยและลองเขียนเป็นโคลง ลองไปอ่านเปรียบเทียบเองนะจ๊ะ
    
    เจ้าลม ..แตกต่างบ้าง จะเป็นไร ?
  • ตุ๊กตาไล่เหงา

    15 กุมภาพันธ์ 2546 14:56 น. - comment id 109087

    เป็นถั่วอะไรคุณอัล....
    ถั่วเหลือง...ทำน้ำเต้าหู้...ไม่รู้เป็นอะไรกับ..คน
    ถั่วลิสง...ต้มเสร็จรอให้เย็นลง...แล้วบริโภคเลย
    ถั่วเขียวก็อร่อย...ใส่น้ำตาลแล้วก็ใช่ย่อย
    ถั่วแระ....นั่นเป็นชื่อตลก
    แล้วตาถั่วเป็นยังไง...งง...ไม่เคยกิน
    
  • อัลมิตรา

    16 กุมภาพันธ์ 2546 14:13 น. - comment id 109197

    เคยอ่านหนังสือสามก๊กไหมจ๊ะ โจสิด ร่ายบทกวีมา น่ะ ..
  • ตุ๊กตาไล่เหงา

    16 กุมภาพันธ์ 2546 22:18 น. - comment id 109299

    ขอบอก....ไม่เคยเลยครับ...(เศร้าจัง...หล้าหลังตามเคย)
  • รหัสสมาชิก3898-น้ำ

    20 กุมภาพันธ์ 2546 18:52 น. - comment id 109864

    บทกวีไพเราะ....
    เป็นปรัชญาล้ำลึกคุณค่า
    ขอบคุณที่เขียน......คงใช้ความสามารถมาก
    น่าชื่นชมครับ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน