...หลับตาคราหนึ่งเสี้ยว..........................กาลสมัย ผันล่วงกาลกลายไป...............................แปลกแท้ ความฝันผ่านตาไกล.............................จิตอยาก- รู้นา ดังเศษธุลีแล้........................................เพรียกพริ้วปลิวลม ฯ ...เทียบบทเพลงเก่านั้น........................เสมือนหยาด- ธารแฮ ผสานสู่ทะเลหาด..................................เหือดแห้ง พวกเราต่างประมาท..............................ทำสาบ- สูญนอ ปฏิเสธสิ่งควรแจ้ง.................................เพ่งให้คลายฉงน ฯ ...ธุลีคละคลุ้งลิ่ว..................................ลมสนอง สรรพกิจจิตควรตรอง...........................ตรึกไว้ ปราศสิ่งยั่งยืนครอง.............................คู่โลก- ธาตุนา พิภพเวหาไซร้....................................จักยั้งนิรันดร์ ฯ ...เงินทองของเนื่องด้วย.......................ตนครอบ- ครองนา เธอย่อมปรากฏกรอบ...........................หยั่งรู้ มวลสารสรรพสัตว์ชอบ-........................ถกลเช่น ธุลีเฮย เราต่างเป็นเช่นผู้................................เปรียบเพี้ยงฝุ่นลอย เริงลม ฯ
5 กุมภาพันธ์ 2546 21:44 น. - comment id 107692
เป็นข้อคิดที่ลึกซึ้งคมคาย จากนักคิดคนเก่ง รอกวีวิจารณ์ธรรมชาติ: 1.หาดปากเมงอันแสนสงบเย็น 2.หาดหินงามสิชล เมื่อไหร่จักได้สดับ?
5 กุมภาพันธ์ 2546 22:44 น. - comment id 107699
...หากห้วงคำนึงแห่งจิตนั้น...มีสักครั้งที่อาจคิดถึงกันบ้าง...ไม่ว่าสถานภาพใด... ...คุณสุข...เศร้า...เหงา...เข้มแข็ง...อ่อนแอ... ...ยังคงมิตรภาพเช่นเดิม...
6 กุมภาพันธ์ 2546 00:02 น. - comment id 107705
....เศษธุลีว่อนพลิ้ว เพราะลม เปรียบดั่งความระทม ท่วมท้น ในคนขื่นและขม ขอกล่าว ชีพหนึ่งใครหลุดพ้น ว่าไว้เศษธุลี.... .....สวัสดีครับ....
6 กุมภาพันธ์ 2546 03:31 น. - comment id 107714
อืม..คำคม คมจนบาทเลยแฮะ อืม.. อืม.. น้อมรับ น้อมรับ พะยะค่ะ
6 กุมภาพันธ์ 2546 05:23 น. - comment id 107731
เย้ เช้า แล้ววว @^_^@ อิอิ ลิเวอร์พูล แพ้ ู^_^!
6 กุมภาพันธ์ 2546 06:47 น. - comment id 107740
อรุณสวัสดิค่ะ..พี่อัลมิ... ..เรน..ตามมาอ่าน.. ..เรนตามมา..กวน.. ..เรนตามมา..ป่วน.. ..ก้อ.. ..เรนชอบ....อิอิอิ.. ยังคงเปน..บทกวี.. ที่ไพเราะ.. คงความหมาย... ดีจังค่ะ....
6 กุมภาพันธ์ 2546 07:12 น. - comment id 107749
งุงุ งิงิ คิดถึง อิอิ
6 กุมภาพันธ์ 2546 09:45 น. - comment id 107771
ธุลีหินดินทรายกลายเป็นธรรมชาติโลก เหมือนความโศกความสุขรุกรานเหงา เหมือนอาทิตย์คู่จันทรามานานเนา เหมือนตัวเราไม่นานนี้ที่รอร่างคืนสู่ธุลีดินเป็นหนึ่งเดียว..
6 กุมภาพันธ์ 2546 14:21 น. - comment id 107792
ใบบอนแก้ว... ...เวิ้งฟ้านภากาศกว้าง...........ไพศาล สรรพสิ่งล้วนตระการ............เกริกก้อง ฤๅมนุษย์หลงศฤงคาร............งมโง่ ใดนา ล้วนเศษธุลีพ้อง...................เปรียบได้ควรไฉน ฯ หว่ออ้ายหนี่ .... อื้อ the kop เศร้าเลย ว้า.. 2:0 ตกรอบเลย ว้า.. น้องเรน .... ป่วนมาเถอะจ๊ะ ชอบให้ป่วนจ้า..อย่าเพิ่งเบื่อป่วนน๊า เจ้าลม ....อื้อ เจ้าไอซ์แกล้งบ้างหรือเปล่า เด๋วจัดการให้นะ สักกี่ตุ๊บดีหนอ .. ด้วยรักจริงใจ... พุดพัดชาสำนวนชวนคิดถึง ดั่งถูกตรึงด้วยพิศวาทสเน่หา ฝากร้อยกรองตรองความที่แย้มมา อัลมิตราขอน้อมรับสดับทรวง
7 กุมภาพันธ์ 2546 00:13 น. - comment id 107897
อุตส่า ตั้งตาดู ตกรอบเลย !! แต่ก็ไม่เป็นไร เราไม่ได้เป็นแฟนเดอร์ค๊อบ อิอิ เรา เป็นแฟน ต้าเหลียง วันด้า อิอิ ต้องเชียร์ประเทศเดียวกัน อิอิ ซัวเถาจงเจริญ.. แป่ววว
8 กุมภาพันธ์ 2546 08:10 น. - comment id 108053
^J^ ........................ มนุษย์เรา เป็นเพียง..เศษธุลี...ใช่..???
8 กุมภาพันธ์ 2546 08:50 น. - comment id 108063
หว่ออ้ายหนี่ ..ต้าเหลียง วันด้า เป็นใคร นักฟุตบอลเหรอ .. ไม่รู้จักจ๊ะ คุณกฤษณะ .. คิดว่าอย่างไรเล่า ..???
13 กุมภาพันธ์ 2546 15:57 น. - comment id 108768
นรชาติที่วุ่นวาย มลายสิ้นทั้งอินทรีย์ สถิตย์ทั่วทั้งชั่วดี ประดับไว้ในโลกา.... ....คุ้นไหม๊...คุ้นจริ่งๆ.... จำเค้ามาอีกที...
14 กุมภาพันธ์ 2546 13:56 น. - comment id 108905
ของจริง... นรชาติติวางวาย มลายสิ้นทั้งอินทรีย์ สถิตย์ทั่วแต่ชั่วดี ประดับไว้ในโลกา....