**..ชีวิต .. ขอทาน..**

ต่อง (ต้อง) ksg

   
  **..ในโลกแห่ง  ความมืดมิด  ชีวิตนี้
       ไม่เห็นที่  ไม่เห็นทาง  จะวางขา
       ผู้คนต่าง  ขวักไขว่  เดินไปมา
       เขาเมินหน้า  หลีกลี้  แล้วหนีไกล
  **..ในโลกมืด  แห่งดวงตา  ไร้ค่าเหลือ
       แสนจะเบื่อ  เหลือทน  อย่างหม่นไหม้
       เป็นขอทาน  คนที่  ไม่มีใคร
       คอยสนใจ  ช่วยเหลือ  แลเจือจาน
  **.. ลูกหลาน  เคยมี  ก็ทิ้งหาย
        จึงกลาย  เป็นคน  ร้องขับขาน
        ขอเศษเงิน  เศษน้ำใจ  ไว้เป็นทาน
         มือก็คอย  กราบกราน  ต่อผู้คน
  **..  ไร้บ้าน  ไร้ช่อง  ไร้ถิ่นที่
         ทุกวันนี้  อยู่ไม่ต่าง  ข้างถนน
         กลางแสงแดด  แผดเผาร่าง  ช่างร้อนรน
         หรือตากฝน  ทนร่ำ  ทั้งน้ำตา 
  **..  โอ้ชีวิต  ว่าจะเห็น  เป็นฉะนี้
         ตัดพ้อ  ต่อชีวี  ที่ไร้ค่า
         ไม่มีลูก  ไม่มีหลาน  คอยพึ่งพา
         ทนเขาด่า  ว่าขอทาน  ทุกวารวัน
                
       ผมไม่ได้ต่อว่าหรือเย้ยหยันผู้ที่เป็นขอทานนะครับ  แต่กลับสงสารพวกเขา
      ด้วยซ้ำไป  นี่ละมั้งครับที่เขาว่า  ชีวิตคนเราเลือกเกิดไม่ได้  
      ถึงเลือกเกิดไม่ได้  แต่ก็เลือกที่จะทำความดีได้