**..นิยายฝัน วันคืน อันชื่นฉ่ำ คือลำนำ เสียงกลอน ที่อ่อนไหว คือภาพรัก ประจักษ์แจ้ง แห่งดวงใจ คือใครใคร คนนั้น ที่ฉันรอ **..เล่าถึงคืน จันทรา วันฟ้าใส ดาวละไม ล้วนเลิศ งามเกิดก่อ แทนความหวัง ที่เรา เฝ้าพะนอ ส่งไปง้อ ขอคำรัก จากคนดี **..แล้วคนดี ที่ฉันรอ ก็ไม่ให้ เอาเมตตา น้ำใจ ไว้ไหนนี่ เธอหยิบยื่น คำลา มากี่ที ฉันก็รี่ รับไว้ เสมอมา **..พอแล้ว .. ที่รัก ถ้าเหนื่อยนัก ก็พักผ่อน ก่อนดีกว่า ทิ้งไว้เถิด ถ้อยคำ และน้ำตา ปล่อยรักคร่า ใจฉัน จนวันตาย
13 มกราคม 2546 22:12 น. - comment id 104687
ชอบกลอนบทสุดท้าย บรรทัดที่ หนึ่งและสอง เป็นพิเศษ เหมือนให้กำลังใจดีค่ะ เอ่ ไม่แน่ใจว่าสื่อความหมายถูกหรือเปล่า
13 มกราคม 2546 22:35 น. - comment id 104694
(o*^___^*o)
14 มกราคม 2546 07:52 น. - comment id 104734
แง๊ ฮือๆๆ ร่ำไห้ อิอิ
14 มกราคม 2546 07:52 น. - comment id 104735
แล้วคนดี..ที่ฉันรอ.. ก้อไม่ให้.. .. .. เรนเป็นกำลังใจ..ให้.. ..ลอง.. ที่จา..รอ..เธอ อีกครั้ง.. เรนว่า.. สักวัน.. เธอต้องให้.. จริงๆ.. นะค่ะ. ..
25 กุมภาพันธ์ 2546 13:01 น. - comment id 110535
ขอขอบคุณมากครับ