หน้าส่วนตัว
พสุธาสะเทือนสะทกสะท้าน ถล่มทลาย
มวลหมู่มนุษย์มุ่งหมาย มิสุดมิสิ้น
จักรวรรดิวะวุ่นวะวาย วอดทั่ว
ดาลเดือดดับด่าวดิ้น ด่างพร้อยทั่วธรา
มโหรีตีเป่าร้อง รัวระงม
เสียงส่งสู่กามรมณ์ รุ่มเร้า
ฝักใฝ่สิ่งโสมม หมกมุ่น
สารพัดสิ่งยั่วเย้า หยุดยั้งมโนธรรม
สรวงสวรรค์สรรเสกสร้าง สรรพสัตว์
กำเนิดกฎบริพัตร ผูกหล้า
บัดนี้โลกวิบัติ เบนเปลี่ยน ตามกฎ
ไฉนบ่เสกผู้กล้า กอบกู้เสถียรธรรม
ตะวัน 23 ส.ค. 2544 02:19 น. - ID 2795 
904
0
0
23 สิงหาคม 2544 03:57 น. - comment id 9366
บินสูงแล้วน่าจะหนาว แต่ทำไมร้อนผ่าว ใจเกือบไหม้
23 สิงหาคม 2544 07:13 น. - comment id 9385
ทุกสสารบนโลกล้วนอิจจัง...........อามิตพุทธ
23 สิงหาคม 2544 13:52 น. - comment id 9431
บางอย่างก็จำต้องปล่อยให้เป็นไปตามกฏเกณฑ์ไม่อาจจะฝืนได้ทั้งๆที่ใจเราอาจจะต่อต้านอยู่ข้างใน...เหมือนกับสังคมเราทุกวันนี้ที่วุ่นวายสับสนแต่สุดท้ายเราก็จะหาคำตอบได้ด้วยตัวเองว่าเราควรดำเนินชีวิตอยู่อย่างไรภายใต้โลกยุคใหม่ที่เราต้องก้าวตามไปให้ทันในขณะที่ยังไม
23 สิงหาคม 2544 22:42 น. - comment id 9445
อนิจจังวรรณสังขารา อ่านแล้วอยากฆ่าตัวตาย เกี่ยวมั้ยน๊อ
25 สิงหาคม 2544 00:18 น. - comment id 9543
ขอบคุณผู้สังเกตุการณ์การบินทุกท่าน...แค่การใส่สีตีไข่ให้สนุกสนาน..คงไม่มีใครอคติกับโลกได้ขนาดนี้หรอก...
25 สิงหาคม 2544 00:20 น. - comment id 9544
spacial thanx......สำหรับโคลอน กับการมีส่วนร่วมในทุกภาคการบิน
25 สิงหาคม 2544 09:09 น. - comment id 9586
....................เพราะเหมือนทุกภาคเลย
3 มีนาคม 2545 02:07 น. - comment id 38297
ยังคงเปงตะวันคนดิม
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
